Іl мәтінде не туралы айтылады? Мәтін
Бақсылық жасап, үшкіргендігі баяндалады.
Бақсы болып кетпегеніне шүкіршілік етеді.
Ұлжан ана баласының ақындыққа бет
алғандығын байқауы, батасын беруі
Нағашысына ұқсағандығы айтылады.
С Тексеру

Мен логопед жумысын тандагым келеди. Ол балаларды дурыс жане адеми соилеуге комектеседи. бул купия емес коп балалар "р "жане "л" арипин. аита алмаиды. онда балалар оскенде оз сойлегенинен уиалып кисилермен соз байласыра алмаиды. ондай балаларга логопед комектеседи.бул жумыс оте киын оиткен балалармен жумыс истеу керек. бирак бул мени коркитпаиды. мен балалармен жумыс истегенди жаксы коремин. логопед жумысы мектептерде,бала бакшаларда жане ауруханаларга кажет. биз баримиз адеми солегенимизди калаимыз. биздер де создер мен матиндерда жаксы, тусиникти аитымыз келеди. менин оиымша мен бул жумыспен аинала алатыныма сенимдимин. ол ушин коп оку керек, бул ушин талап пен шыдамдылык, балаларга деген меирим жане махаббат керек. мен адамдарга комектеским келели.

Ұлан байтақ даланы мекен еткен ата бабамыз тек қана малдың тісіне ерумен өмір сүріп қоймаған. Көңіл құмарын қандыру үшін неше түрлі қызықты істер таба білген. Сондай қызықтың бірі аңшылық болып табылады. Жүйрік ат, қыран бүркіт, алғыр қаршыға, құмай тазы, айлалы сұңқар, болат қақпан, түзу мылтық сияқтылардың әрқайсысы ерекше сырға толы. Сол сырлары арқылы көптеген жанды аңшылық қызметке еліктіре білген. Тек еліктіріп қана қоймай, ер жігіттердің сенімді серігіне айналып, қиналған сәтте көмекшісі де бола алған. Сондықтан да халқымыздың тіршілік салтындағы қысқа күнде қырық алып қоржын толтырып, "үйірімен үш тоғыз" олжа байландырар, ең сүйікті кәсібі осы - аңшылық.
Сонымен қатар аңшылықтың, саятшылықтың ерекше жақсылықтары да бар. Ол кімді болса да салқын сабырға, жан семіртер көңілділікке баулып, ерік күші мен дене күшінің бір-бірімен үйлесім табуына әсер етеді. Сол себептен ата-бабаларымыздың аңшылықты кәсіп ретінде ғана емес, өнер ретінде санауының үлкен мәні бар.
Қазақ арасында аңшылықтың кең тараған танымал түрі - аңды бүркітпен аулау, бүркіт ұстап саятшы болу, аңшылыққа ден қойып, салбурынға шығу.
Халқымыздың арасында жыртқыш құстардың әр түрін қолға үйрету дәстүрі болған. Солардың ішінде ең бір қасиет тұтатын қыраны - бүркіт.
Қазақ аңшылары "Бүркіт" деп  жыртқыш құстардың ішіндегі аса тектісін, адам қолына тез үйренуге бейім естісін атаған.