Менің Отаным - Тәуелсіз Қазақстан. Бүгінгі көк туымыздың желбіреп тұрғаны, бейбіт өміріміз батыр ата-апаларымыздың арқасы. 1991 жылы 16 желтоқсанда ғасырлар бойы аңсаған тәуелсіздікке қол жеткіздік.
1941-1945 жылдары Ұлы Отан соғысында мыңдаған қазақтар қаза болды. Әрине бұл соғыс оңай болмады. Биыл ҰОС аяқталғанына-70 жыл толды.
Ал 1986 жылы 16-желтоқсанда Қайрат Рысқұлбеков, Ләззат Асанова, Сәбира Мухаммеджанова сияқты көптеген жастар алаңға шығып, көтеріліс кезінде қыршыннан қиылды.
Тәуелсіздікті алғанымызға 2016-жыл 25 жыл толады. Осы уақыттың ішінде бізді әлем таныды. Елбасымыздың салиқалы саясатының арқасында дүниежүзі Қазақстанды тәуелсіз ел деп мойындады.
Қазақстан - көп ұлтты ел. Қазақ - қонақжай халық. Сондықтанда біз бейбітшілікте, тату-тәтті өмір сүріп жатырмыз.
Отанды сүю - әрбір қазақ азаматының міндеті. Өткенді ұмытуға болмайды. Ол - біздің тарихымыз. Отан үшін отқа түс күймейсің –деп Бауыржан Момышұлы бекерге айтпаған. Мен өскенде еліме пайдамды тигізіп, Қазақстанның өркендеуіне өз үлесімді қосқым келеді.
С самого начала своей жизни каждый человек крепко-накрепко связан со своей родной землей. Потому и говорят в народе, что родная земля и в горсти мила. Это та земля, по которой ребенок делает свои первые шаги. Которая кормит хлебом, выросшим на ее полях. По этой земле ребенка впервые ведут за руку отец и мать. Родная земля — это та, которую ты видишь первой в жизни и запоминаешь до самого горизонта — улицу, лес, поле, реку, родные детский садик и школу. Много разных пейзажей увидит еще в жизни человек. Но этот, первый и самый главный, он не забудет никогда. Закроешь глаза- и вот он, предстает перед взглядом, будто наяву.
Издавна воины шли на битву, спрятав за пазухой мешочек с родной землей, приложив его к сердцу. Чтобы, если прольется кровь на чужбине, то пусть оросит родную землю. Если уж не придется лечь в землю к своим предкам, то пусть ее хоть на могиле насыпят. А те, кто уезжает надолго или навсегда на чужбину, тоже везут с собой горстку родной земли.
Менің Отаным - Тәуелсіз Қазақстан. Бүгінгі көк туымыздың желбіреп тұрғаны, бейбіт өміріміз батыр ата-апаларымыздың арқасы. 1991 жылы 16 желтоқсанда ғасырлар бойы аңсаған тәуелсіздікке қол жеткіздік.
1941-1945 жылдары Ұлы Отан соғысында мыңдаған қазақтар қаза болды. Әрине бұл соғыс оңай болмады. Биыл ҰОС аяқталғанына-70 жыл толды.
Ал 1986 жылы 16-желтоқсанда Қайрат Рысқұлбеков, Ләззат Асанова, Сәбира Мухаммеджанова сияқты көптеген жастар алаңға шығып, көтеріліс кезінде қыршыннан қиылды.
Тәуелсіздікті алғанымызға 2016-жыл 25 жыл толады. Осы уақыттың ішінде бізді әлем таныды. Елбасымыздың салиқалы саясатының арқасында дүниежүзі Қазақстанды тәуелсіз ел деп мойындады.
Қазақстан - көп ұлтты ел. Қазақ - қонақжай халық. Сондықтанда біз бейбітшілікте, тату-тәтті өмір сүріп жатырмыз.
Отанды сүю - әрбір қазақ азаматының міндеті. Өткенді ұмытуға болмайды. Ол - біздің тарихымыз. Отан үшін отқа түс күймейсің –деп Бауыржан Момышұлы бекерге айтпаған. Мен өскенде еліме пайдамды тигізіп, Қазақстанның өркендеуіне өз үлесімді қосқым келеді.
С самого начала своей жизни каждый человек крепко-накрепко связан со своей родной землей. Потому и говорят в народе, что родная земля и в горсти мила. Это та земля, по которой ребенок делает свои первые шаги. Которая кормит хлебом, выросшим на ее полях. По этой земле ребенка впервые ведут за руку отец и мать. Родная земля — это та, которую ты видишь первой в жизни и запоминаешь до самого горизонта — улицу, лес, поле, реку, родные детский садик и школу. Много разных пейзажей увидит еще в жизни человек. Но этот, первый и самый главный, он не забудет никогда. Закроешь глаза- и вот он, предстает перед взглядом, будто наяву.
Издавна воины шли на битву, спрятав за пазухой мешочек с родной землей, приложив его к сердцу. Чтобы, если прольется кровь на чужбине, то пусть оросит родную землю. Если уж не придется лечь в землю к своим предкам, то пусть ее хоть на могиле насыпят. А те, кто уезжает надолго или навсегда на чужбину, тоже везут с собой горстку родной земли.