<«Қазтуғанның қонысымен қоштасу» жырынан берілген үзінділерде автор бейнесі қай қырынан танылады? Ойыңызды сөйлеммен жазыңыз.Таудағы тарлан бөрі едім, арылған сынды тынысым Жолдасын жолай іздеген, Өзіне тиген дұшпанын, Қарт бурадай тіздеген.Мен –Қарғабойлы Қазтуған

Қонақжайлық – қазақ халқының ұлтық салт-дәстүрінің  бірі. Сонымен қатар адамдар  арасындағы сыйластықты, бір-біріне деген құрметті  білдіретін, кісінің адамгершілігін, имандылығын айқындайтын қасиет. Адамдарды тіліне,дініне, ұлтына бөліп-жармай, достық ықылас көрсетіп, ас  беру қонақжайлықтың негізгі белгісі. Қазақ халқының қонақжайлық қасиеті мен дәстүрі шетелдік саяхатшылар мен ғалымдар әр кезде таң қалдырған. Дәстүрлі қазақ қоғамында әкенің балаға қалдыратын мұрасының белгілі бір бөлігі міндеті түрде қонаққа  тиесілі енші деп есептелінген. Қазақ жері кез келген жолаушының кезіккен ауылдан тамақтанып, тынығып алуына мүмкіндігі болған. Әрбір үй иесі оны барынша  пейілімен қарсы алып, ақ тілеумен шығарып салуды өмірдің  айнымас шартына балады. қазақ жерінде қонақжайлылық әлі де қалыптасқан. Оған себеп Қазақстан жерінде 130 - дан астам ұлт-өкілдерінің тұруы.

Жаңа жыл Жаңа жыл
Жаңа жылға жаңа жыр
Жасыл шырша жанында
Билеп барлық бала жүр
Жаңа жылым мол болсын
Баскан қадам он болсын
Төрле Төрле Жаңа жыл
Бізге Құтты жыл болсын
Ақ қар жапты даланы
Ақ жамылды айнала
Жарқыратып шамдарын,
Шырша келді ортаға
Ауыл маңы қар аппақ,
Қызықтар көп не түрлі.
Ақ дәптерді парақтап,
Қыс отырған секілді.
Жаңа жылда, балалар,
Тек қуаныш көріңдер.
Ауырмаңдар ешқашан,
Мықты болу өзіңнен.

Әкем таңдап әкелді
Ең үлпілдек шыршаны,
Иісі аңқыған шыршаны,
Жарқыраған шыршаны...
Жұпар иісі аңқыды,
Апамды да мәз қылды!
Жаңа жылда, балалар,
Тек қуаныш көріңдер.
Ауырмаңдар ешқашан,
Мықты болу өзіңнен.
Тамаша, тамаша,
Шыршамыз тұр жараса.
Басында әсем жұлдызы
Көз тоймайды қараса.