Қара тоқылдақ - Қазақстанда мекендейтін 8 тоқылдақтың ішіндегі ең ірісі (салмағы 300-400 грамм), осылардың ішінде жалғыз осы ғана түгелдей қара түсті, тек басында ашық қызыл түсті телпегі бар. Қазақстанда тек Алтай ормандарында және Республикамыздың солтүстігінің кей жерлерінде тіршілік етеді. Ескі биік діңді қылқан жапырақты ормандарды таңдайды, оның қатты мұңды кли-и-и-и-а ағайын немесе ерекеше барабанның даңғыр дүңгірін жиі естуге болады. Тұмсығы ұзын және үшкір болып келеді. Дене бітімі әдемі әрі сүйкімді болып келеді. Жеке болып жүреді, тек ұялау кезінде ғана жұптасады. Ешқандай жерде көп болмайды, яғни қоныстанбайды. Қарағай діңін ұңғылап тесіп, ұя жасайды. Ұясының шығу тесігі созылған тікбұрыш сияқты. Қазақстандағы тіршілігі әлі де зерттелмеген. Бірақ та Қара тоқылдақ құсын зерттеу алдағы жылдардағы зерттеуге мақсатқа қойылған.[
1. Бұлар ру таңбаларына ұқсайды. Мағыналық белгілерге ұқсайды.
2. Көне замандағы финикия жазуының арамей тармағына ұқсас жерлері бар.
3. Көне Соғды жазуын Түркі тіліне бейімдер өңдеу және таңбалар қосу арқылы қалыптасқан. Көне Түркі жазулары негізінен 6-10 ғасырлар аралығында Ұлы Түркі қағандығы, Хазар қағандығы кезінде қолданылған. Таралу аймағы Монғолия-Сібір далаларынан Тибет жеріне дейін және Еуропадағы Венгрия, Чувашия аймақтарына дейін кездесіп отырады. Көне Түркі жазуларының орнына далалыққа көне Ұйғыр жазулары келді. Бұл жазуларды кейде манихей жазулары деп атайды. Оның таралуы Манихей дінінің таралуына байланысты болды. Кейін бұл жазуларды Ислам дінінің ықпалымен енген Араб жазулары ығыстырып шығарды. Кейін осы Араб жазуларының орнына қазіргі Түркі халықтары Латын және Кирилл әліпбилерін қолданады.
Қара тоқылдақ - Қазақстанда мекендейтін 8 тоқылдақтың ішіндегі ең ірісі (салмағы 300-400 грамм), осылардың ішінде жалғыз осы ғана түгелдей қара түсті, тек басында ашық қызыл түсті телпегі бар. Қазақстанда тек Алтай ормандарында және Республикамыздың солтүстігінің кей жерлерінде тіршілік етеді. Ескі биік діңді қылқан жапырақты ормандарды таңдайды, оның қатты мұңды кли-и-и-и-а ағайын немесе ерекеше барабанның даңғыр дүңгірін жиі естуге болады. Тұмсығы ұзын және үшкір болып келеді. Дене бітімі әдемі әрі сүйкімді болып келеді. Жеке болып жүреді, тек ұялау кезінде ғана жұптасады. Ешқандай жерде көп болмайды, яғни қоныстанбайды. Қарағай діңін ұңғылап тесіп, ұя жасайды. Ұясының шығу тесігі созылған тікбұрыш сияқты. Қазақстандағы тіршілігі әлі де зерттелмеген. Бірақ та Қара тоқылдақ құсын зерттеу алдағы жылдардағы зерттеуге мақсатқа қойылған.[
Объяснение:
1. Бұлар ру таңбаларына ұқсайды. Мағыналық белгілерге ұқсайды.
2. Көне замандағы финикия жазуының арамей тармағына ұқсас жерлері бар.
3. Көне Соғды жазуын Түркі тіліне бейімдер өңдеу және таңбалар қосу арқылы қалыптасқан. Көне Түркі жазулары негізінен 6-10 ғасырлар аралығында Ұлы Түркі қағандығы, Хазар қағандығы кезінде қолданылған. Таралу аймағы Монғолия-Сібір далаларынан Тибет жеріне дейін және Еуропадағы Венгрия, Чувашия аймақтарына дейін кездесіп отырады. Көне Түркі жазуларының орнына далалыққа көне Ұйғыр жазулары келді. Бұл жазуларды кейде манихей жазулары деп атайды. Оның таралуы Манихей дінінің таралуына байланысты болды. Кейін бұл жазуларды Ислам дінінің ықпалымен енген Араб жазулары ығыстырып шығарды. Кейін осы Араб жазуларының орнына қазіргі Түркі халықтары Латын және Кирилл әліпбилерін қолданады.