◆Мәтіге ат қой.◆«Сурет салуға деген ынтызарлығым мектепке бармай тұрып басталған. Біздің кезімізде бүгінгідей техника жетістіктері жоқ. Сиясауытымызға құйып алған сиямыз ойнап жүргенде үстімізге төгіліп, малмандай болатынбыз. Соғыс қасіретінен халықтың жағдайының нашарлауы менің сурет салуға деген құштарлығыма еш кедергі бола алмады. Тұңғыш көрмемді мектепке дейін үйдің қабырғасында ашқанмын», өліппеге басылған арыстан, жолбарыстардың суретін салып, - деп рақаттана күлді қасымбек аға. - Сол кездегі үйдің қабырғасына іліп, күллі ауылды көрмеме шақырдым. Сол кездегі суретімді қолпаштаган мақтаулар сурет әлеміне де ген сенімділігімді нығайтты. «Арманға қалай жетеміз?» деп талпынумен арпалысып жатқан Тіршілік дегенің ағын судай тоқтамайтын асығыс екен ғой?! тіршілік бүл. Мұндай сәттерде ең жақын көмекші - қиял. Көргеніңді қиялында тірілтіп, көз алдында қанатына мінгізіп, жетелеп отырады», - дейді суретші. (с. Касымбектен)
