Ғылым мен техниканың дамыған заманында өз өмірімізді компьютерсіз елестету қиын. Дегенмен, бұл құрылғының пайдасымен қатар зияны де аз емес. Алдымен пайдасын атап өтейік:
- Кез келген құжатты басып, шығару мүмкіндігі.
- Интернет желісі арқылы қалаған ақпаратты іздеп табу мүмкіндігі.
- Сонымен қатар Интернет арқылы әлеуметтік желіде жаңа достар/сырластар/сыныптастарды табу мүмкіндігі.
- Әлемнің түкпір түкпіріндегі ағайын - бауыр, достармен сөйлесу мүмкіндігі.
Енді зиян жағына келер болсақ:
- Ең бастысы көп қолданса, денсаулыққа зиян, әсіресе көз бен арқаға көп зиян.
- Тым көп пайдалану компьютер мен ғаламторға тәуелділікке әкеліп соғады.
- Уақытты тиімді пайдаланбай, қалай өтіп кеткенін байқамайсың.
сындай келеңсіздіктер орын алмауы үшін, компьютерді тек керек кезінде немесе күніне 1 - 1,5 сағаттан аспайтын уақыт қолдану керек деп ойлаймын.
Біздің отбасымызда апалы – сіңлілі үш қызбыз. Ең үлкен әпкеміз қаламыздағы беделді жоғарғы оқу орындарының бірінде білім алады, оқу озаты, бос уақытында кәсіби би үйірмесіне қатысады. Одан кейін – мен, гимназияның жетінші сыныбында оқимын, бос уақытымда домбыра үйірмесіне қатысамын; және үйіміздің кенжесі – сіңіліміз биыл екінші сыныпта оқиды. Үйде ата – анамыз жоқ кездері үлкен әпкеміз бізге бас – көз болып, сабағымыз бен тәртібімізді қадағалап отырады. Анамыз бізді кішкене кезімізден үй шаруасын жасауға, тамақ әзірлеуге үйретіп, қазіргі уақытта бізді алаңсыз өзімізді үйде қалдырып кете береді, себебі біз үй шаруасын барлығымыз бірлесіп жасаймыз: біріміз еден жусақ, екіншіміз шаң сүртіп, енді басқамыз қоқыс шығарамыз. Бұл ретте анамыз үнемі бізге «Істегенің маған жақсы, үйренгенің өзіңе жақсы» деп айтып отырады. Бұл қағида қашан да біздің есімізде.
Ата – анамыз жұмыстан келгенше, қайсымыз ерте келсек, тамақ әзірлей береміз. Демалыс күндері анамызбен бірге дүкенге барып, үйге керекті азық – түлік алғанды ұнатамыз. Осылайша, ата – анамызға көмектесу арқылы біз болашақта өздігімізше өмір сүріп, шешім қабылдауға үйренеміз деп ойлаймын. Қолымыздан келгенше ата – анамызға көмектесейік.
Компьютердің пайдасы мен зияны
Ғылым мен техниканың дамыған заманында өз өмірімізді компьютерсіз елестету қиын. Дегенмен, бұл құрылғының пайдасымен қатар зияны де аз емес. Алдымен пайдасын атап өтейік:
- Кез келген құжатты басып, шығару мүмкіндігі.
- Интернет желісі арқылы қалаған ақпаратты іздеп табу мүмкіндігі.
- Сонымен қатар Интернет арқылы әлеуметтік желіде жаңа достар/сырластар/сыныптастарды табу мүмкіндігі.
- Әлемнің түкпір түкпіріндегі ағайын - бауыр, достармен сөйлесу мүмкіндігі.
Енді зиян жағына келер болсақ:
- Ең бастысы көп қолданса, денсаулыққа зиян, әсіресе көз бен арқаға көп зиян.
- Тым көп пайдалану компьютер мен ғаламторға тәуелділікке әкеліп соғады.
- Уақытты тиімді пайдаланбай, қалай өтіп кеткенін байқамайсың.
сындай келеңсіздіктер орын алмауы үшін, компьютерді тек керек кезінде немесе күніне 1 - 1,5 сағаттан аспайтын уақыт қолдану керек деп ойлаймын.
Мен ата – анама көмектесемін.
Біздің отбасымызда апалы – сіңлілі үш қызбыз. Ең үлкен әпкеміз қаламыздағы беделді жоғарғы оқу орындарының бірінде білім алады, оқу озаты, бос уақытында кәсіби би үйірмесіне қатысады. Одан кейін – мен, гимназияның жетінші сыныбында оқимын, бос уақытымда домбыра үйірмесіне қатысамын; және үйіміздің кенжесі – сіңіліміз биыл екінші сыныпта оқиды. Үйде ата – анамыз жоқ кездері үлкен әпкеміз бізге бас – көз болып, сабағымыз бен тәртібімізді қадағалап отырады. Анамыз бізді кішкене кезімізден үй шаруасын жасауға, тамақ әзірлеуге үйретіп, қазіргі уақытта бізді алаңсыз өзімізді үйде қалдырып кете береді, себебі біз үй шаруасын барлығымыз бірлесіп жасаймыз: біріміз еден жусақ, екіншіміз шаң сүртіп, енді басқамыз қоқыс шығарамыз. Бұл ретте анамыз үнемі бізге «Істегенің маған жақсы, үйренгенің өзіңе жақсы» деп айтып отырады. Бұл қағида қашан да біздің есімізде.
Ата – анамыз жұмыстан келгенше, қайсымыз ерте келсек, тамақ әзірлей береміз. Демалыс күндері анамызбен бірге дүкенге барып, үйге керекті азық – түлік алғанды ұнатамыз. Осылайша, ата – анамызға көмектесу арқылы біз болашақта өздігімізше өмір сүріп, шешім қабылдауға үйренеміз деп ойлаймын. Қолымыздан келгенше ата – анамызға көмектесейік.