Мәтінді оқы. Мәтіннен зат есімдердің астын сыз. Қазақша күрестің талабы қатал. Күресуден бөлек, кейде жұдырықтасамыз, кейде зілтемір көтереміз. Өйткені қазақша күрес күштілікті, табандылықты қажет етеді. Ал жеңу, ұту-басты мақсат.
Ана — Жер-Ана — Қазақ академиялық драма театры сахнасында қойылған спектакль (алғаш 7.3.1964 ж. қойылды, авт. Ш.Айтматов, ауд. Қ.Мұхаметжанов, реж. Ә.Мәмбетов, суретші А.Ненашев, композ. Ғ.Жұбанова).
Қазақстанның Мемл. сыйл. алған (1964), Азия, Африка, Латын Америкасы елдерінің халықар. театр фестиваліне (1973 ж. Иранның Шираз қ-нда өткен) қатысты. Спектакль ел басына түскен ауыртпалықты бір отбасының тағдыры арқылы баяндайды. Реж. сахнада дараланған адамдар мен топтанған халық бірлігінің сомдалған бейнесін жасады. Актерлер С.Майқанова, Ф.Шәріпова (Толғанай), Б.Римова (Жер-Ана), Ы.Ноғайбаев, М.Мұраталиев (Сұбанқұл), Н.Мышбаева, Т.Тасыбекова (Әлиман), Р.Сейтметов, Б.Наурызов (Жайнақ) т.б. өз өнерлерінің жаңа қыры ашылды. Спектакль ел басынан өткен қиын кезеңді сахна заңдылықтарына сай ұтымды шешуімен, актерлер ансамблінің тұтастығымен қазақ театр өнерінің жаңа белеске көтерілгендігін көрсетті.
Жаз келді. Күн шығып, дала жасыл кілемге оранып, әдемі гүлдер шығып жайқалуда.
Баларда демалысқа шығып, ауылдағы ата- әжелерінің үйлеріне барады . Күн сәулесі адам денесін ысытады.Көп отбасылар енді теңізге барады. Қалың киімдерін салып, жеңіл киімдерін шығарады. Далада көп деген шыбын- щіркейлер, көбелік, инеліктер шығады. Жаз өте ыстық болады, сондықтан отбасылар далаға жатады. Төрт-түлік малдар төлдейді. Балалар қошақан, бота ,күшік солармен күні- түні қызық көріп ойнайды. Жас балалар қолдарына ермексаз байланған жіп ұстап, инеліктерді ұстайды. Жазымызда осындай қызықтармен өтеді. Жаздан кейін желді, жаңбырлы, алай-дүлей күз келеді.
Объяснение:
Ана — Жер-Ана — Қазақ академиялық драма театры сахнасында қойылған спектакль (алғаш 7.3.1964 ж. қойылды, авт. Ш.Айтматов, ауд. Қ.Мұхаметжанов, реж. Ә.Мәмбетов, суретші А.Ненашев, композ. Ғ.Жұбанова).
Қазақстанның Мемл. сыйл. алған (1964), Азия, Африка, Латын Америкасы елдерінің халықар. театр фестиваліне (1973 ж. Иранның Шираз қ-нда өткен) қатысты. Спектакль ел басына түскен ауыртпалықты бір отбасының тағдыры арқылы баяндайды. Реж. сахнада дараланған адамдар мен топтанған халық бірлігінің сомдалған бейнесін жасады. Актерлер С.Майқанова, Ф.Шәріпова (Толғанай), Б.Римова (Жер-Ана), Ы.Ноғайбаев, М.Мұраталиев (Сұбанқұл), Н.Мышбаева, Т.Тасыбекова (Әлиман), Р.Сейтметов, Б.Наурызов (Жайнақ) т.б. өз өнерлерінің жаңа қыры ашылды. Спектакль ел басынан өткен қиын кезеңді сахна заңдылықтарына сай ұтымды шешуімен, актерлер ансамблінің тұтастығымен қазақ театр өнерінің жаңа белеске көтерілгендігін көрсетті.
Жаз келді. Күн шығып, дала жасыл кілемге оранып, әдемі гүлдер шығып жайқалуда.
Баларда демалысқа шығып, ауылдағы ата- әжелерінің үйлеріне барады . Күн сәулесі адам денесін ысытады.Көп отбасылар енді теңізге барады. Қалың киімдерін салып, жеңіл киімдерін шығарады. Далада көп деген шыбын- щіркейлер, көбелік, инеліктер шығады. Жаз өте ыстық болады, сондықтан отбасылар далаға жатады. Төрт-түлік малдар төлдейді. Балалар қошақан, бота ,күшік солармен күні- түні қызық көріп ойнайды. Жас балалар қолдарына ермексаз байланған жіп ұстап, инеліктерді ұстайды. Жазымызда осындай қызықтармен өтеді. Жаздан кейін желді, жаңбырлы, алай-дүлей күз келеді.