Мой родной город жезказган. что я могу о нем сказать? самый обычный город, построенный в советскую эпоху, с однообразными, серыми, похожими друг на друга постройками, незатейливыми парками, простыми до боли улицами и регулярно разбивающимися до глубоких ям дорогами, с вечной пылью летом и колючими морозами зимой и, на фоне всего этого, с тянущимися ввысь родными медьзаводскими трубами.сейчас замершими и молчаливыми. такое описание можно дать многим в нашей стране, да и не только в нашей, но и в других странах бывшего советского союза. и живет мой город изо дня в день своими повседневными заботами и проблемами, которые близки и понятны сейчас почти всем не только в ближнем зарубежье, но и во всем мир
Жақында мектеп алаңында достарыммен кездестім. бәрі өсіп кетіпті. тіпті, кейбіреуі танымастай өзгерген. үш-ақ айда деген өзгереді екен-ау. қызық. таңым бар. барлығының мақтана айтып жүргендері - жазғы демалыс. біреуі астанаға барғанын, біреуі бурабайға барғанын, тіпті кейбірі шетелге барып келгенін мәз-мейрам болып айтып жатыр. мен де олардан қалыспадым. менің жазғы демалысым өзімнің сүйікті қаламда өтті. күндіз мектептің сауықтыру алаңында асыр салып ойнап, түрлі үйірмелерге қатыстық. қызықты ертегі кітаптар оқып, түрлі қойылымдар қойдық. ал, кеш болса атаммен бірге бау-бақшаға көмектесіп, еңбек еттім. жексенбі күндері «» телеарнасындағы қызықты хабарларды тамашаладым. жатар алдында әжемнің айтқан ертегісімен түрлі қиялға берілдім. өзімнің сүйікті қаламда жақсы демалып, уақытымды әр нәрсе үйренумен өткізгеніме қуаныштымын. достарым айтқан алыс қалаларға, шаһарларға ер жеткенде бара жатармын. әзірге ғалым атамның атындағы туған жерімде демалу өте қызықты.
