Тәуелсіздік – бабалар аңсауы, ұрпақтың қолы жеткен киелі кезең. Тәуелсіздік – таңбасы таста, қаны қара жердің тамырында жатқан құдіретті сөз.
Еліміз тәуелсіздіктің бесігінде тербелгелі 25 жыл. Жиырма бес жыл ішінде Қазақстан етек-жеңін жиып, шекарасын бекітіп, өз алдына дербес зайырлы ел болды. Бұл атадан келе жатқан ұлы жеңістің жемісі. 1991 жылы 16 желтоқсанда егемендігін алған еліміздің өз президенті, ұлты мен ұлысы, салты мен дәстүрі, мәдениеті мен экономикасы болды. Желтоқсанның желі мен ызғарына қарсы тұрған жастардың жалынды рухы мен ерліктерінің арқасында шаңырағы биік, керегесі кең мемлекет болып қалыптастық.
1991 жылы ел тәуелсіздігін алған кезде халық болып қана қуанған жоқпыз. Қазақ елінің өз алдына республика болуын қалаған әрі ең бірінші болып мойындаған Түркия. Бұл тәуелсіздікті бір ел ғана емес, бүкіл ел болып қолдайды деген сөз. Ал іргесі қаланған жаңа республиканың әрі қарай өмір сүруі үшін ерен еңбек керек. Ол оның ішкі және сыртқы әлемі, экономикасы, ақшасы деген секілді көптеген құндылықтарға келіп тіреледі. Аталған құндылықтарды жиырма бес жыл ішінде үлкен мақсатқа айналдырған еліміз астанасын да бекітті. Тіпті бүгінде Астана арман қалаға айналды. Апортына бүкіл ел сүйсінген Алматының өзін мәдениет пен әдебиеттің қаласына айналдырды. Өзінің ішкі туризмі, теңгесі, ұзын сонар қара жолдары тарамдалып жатты.
Арысы қазақ хандығынан бастап берісі егеменді елдің іргесіне дейінгі көшті жалғастырып келе жатқан, атадан тараған ұрпақтың парызы осы аманатты сақтау. Жәнібек пен Керейдің керген керегесін кілем үсті көтеріп, Отанды қастерлеп өту әрбір ұрпақтың міндеті. Қазақта «Отансыз адам ормансыз бұлбұл» деген сөз бар. Орманы жоқ құстың ұясы да, қонар бұтағы да жоқ. Дәл сол секілді тірлік кешу ортасы жоқ ұлттың өмір сүруі мүмкін емес.
Айтыс десе ішкен асын жерге қойып, тұра ұмтылып, жыр иісін сағынатын, ағыл-тегіл жырларды ағытатын, аталы сөздің иелері атам мен әжемнің бізге айтар жүйелі ойын, өсиетін бір естігеннен-ақ құлақ құрышың қанады. Ондай өнегелі сөзді мың рет естісең де жалықпайсың. Үйдің табалдырығын аттап, төрге шыққаннан, төрден үйіне жеткенше қадірлеп алаң да бұлаң боласың. Осыған қарап-ақ, "қарт" деген есімнің дәрежесінің жоғары екендігін аңғаруға болады. Өмірге деген бағыт-бағдарын беріп, күрмеуі көп тіршілікті танып-білуіңе, өткен тарихыңды ақтарып беруге даяр тұратын қарттардың орны мен үшін бөлек.
"Атасын сыйлаған абыройға бөленер" дейді дана қазақ. Сондықтан болар, үйдегі мінезге сіңісті тәрбие – ата-әжемізді ардақтау, олардың алдында кішірею. Үлкеннің қолына су құйғанда қарттардан "Үлкен қыз бол", "Өркенің өссін" деген құлаққа жағымды бата-тілек есту де бір ғанибет! Үйге кіргенде, әуелі төрде отырған қариямен амандасу оларға деген құрмет болса керек.
Тәуелсіздік – бабалар аңсауы, ұрпақтың қолы жеткен киелі кезең. Тәуелсіздік – таңбасы таста, қаны қара жердің тамырында жатқан құдіретті сөз.
Еліміз тәуелсіздіктің бесігінде тербелгелі 25 жыл. Жиырма бес жыл ішінде Қазақстан етек-жеңін жиып, шекарасын бекітіп, өз алдына дербес зайырлы ел болды. Бұл атадан келе жатқан ұлы жеңістің жемісі. 1991 жылы 16 желтоқсанда егемендігін алған еліміздің өз президенті, ұлты мен ұлысы, салты мен дәстүрі, мәдениеті мен экономикасы болды. Желтоқсанның желі мен ызғарына қарсы тұрған жастардың жалынды рухы мен ерліктерінің арқасында шаңырағы биік, керегесі кең мемлекет болып қалыптастық.
1991 жылы ел тәуелсіздігін алған кезде халық болып қана қуанған жоқпыз. Қазақ елінің өз алдына республика болуын қалаған әрі ең бірінші болып мойындаған Түркия. Бұл тәуелсіздікті бір ел ғана емес, бүкіл ел болып қолдайды деген сөз. Ал іргесі қаланған жаңа республиканың әрі қарай өмір сүруі үшін ерен еңбек керек. Ол оның ішкі және сыртқы әлемі, экономикасы, ақшасы деген секілді көптеген құндылықтарға келіп тіреледі. Аталған құндылықтарды жиырма бес жыл ішінде үлкен мақсатқа айналдырған еліміз астанасын да бекітті. Тіпті бүгінде Астана арман қалаға айналды. Апортына бүкіл ел сүйсінген Алматының өзін мәдениет пен әдебиеттің қаласына айналдырды. Өзінің ішкі туризмі, теңгесі, ұзын сонар қара жолдары тарамдалып жатты.
Арысы қазақ хандығынан бастап берісі егеменді елдің іргесіне дейінгі көшті жалғастырып келе жатқан, атадан тараған ұрпақтың парызы осы аманатты сақтау. Жәнібек пен Керейдің керген керегесін кілем үсті көтеріп, Отанды қастерлеп өту әрбір ұрпақтың міндеті. Қазақта «Отансыз адам ормансыз бұлбұл» деген сөз бар. Орманы жоқ құстың ұясы да, қонар бұтағы да жоқ. Дәл сол секілді тірлік кешу ортасы жоқ ұлттың өмір сүруі мүмкін емес.
Объяснение:
қажетің теріп жаз
Айтыс десе ішкен асын жерге қойып, тұра ұмтылып, жыр иісін сағынатын, ағыл-тегіл жырларды ағытатын, аталы сөздің иелері атам мен әжемнің бізге айтар жүйелі ойын, өсиетін бір естігеннен-ақ құлақ құрышың қанады. Ондай өнегелі сөзді мың рет естісең де жалықпайсың. Үйдің табалдырығын аттап, төрге шыққаннан, төрден үйіне жеткенше қадірлеп алаң да бұлаң боласың. Осыған қарап-ақ, "қарт" деген есімнің дәрежесінің жоғары екендігін аңғаруға болады. Өмірге деген бағыт-бағдарын беріп, күрмеуі көп тіршілікті танып-білуіңе, өткен тарихыңды ақтарып беруге даяр тұратын қарттардың орны мен үшін бөлек.
"Атасын сыйлаған абыройға бөленер" дейді дана қазақ. Сондықтан болар, үйдегі мінезге сіңісті тәрбие – ата-әжемізді ардақтау, олардың алдында кішірею. Үлкеннің қолына су құйғанда қарттардан "Үлкен қыз бол", "Өркенің өссін" деген құлаққа жағымды бата-тілек есту де бір ғанибет! Үйге кіргенде, әуелі төрде отырған қариямен амандасу оларға деген құрмет болса керек.
Объяснение:
Правильно