Мәтінді рөлге бөлin (автор, кейіпкерлер) оқыңдар. Абай ауылына жеткенше асықты. Анау — Абай, Абай ғой, айналайын-ай! Апасына айтайыншы, деді бір үлкен әйел. Бәсе, Телғара ғой... Жаным-ау, мынау... — Телғара! деді жас әйел. Абайдың келген хабарын естіп, анасы Ұлжан мен әжесі Зере сыртқа шықты. Зеренің ең жақсы көретін немересі - Абай еді. Оның Тілеуін тілеп отыратын. Абай аттан түсті. Ол көп ішінен, ең алдымен, өз шешесін көрді. Соған қарай жүре беріп еді, шешесі: - Шырағым, балам, ар жағында әкең тұр... Сәлем бер! - деді. Абай әкесіне қарай тез бурылды. Әкесіне қол беріп амандасты. Әкесі: - Балам, бойың өсіп, ержетіп қалыпсың! Бойыңдай болып білімің де өсті ме? – деді. Ұялғанды, жауап айтпағанды кешірмейтін әке мінезі Абайға бел- гілі. Ол сабырмен: Шүкір, әке, Қазіреттің рұқсатын, фатиқасын алып қайттым, деді. Құнанбай: Бар, енді шешелерің жаққа бар, амандас, балам! — деді (М. Әуезов). болуына А СӨЗДн материал «Телғара» - Абайға жеңгелерінің қойған аты. о чём речь в тексте?

Қымыз — жылқы сүтінен алынатын кышқыл сүт өнімі.[1]

Қымызсыз қазақ асханасын елестету мүмкiн емес. Бұл ғажайып сусын қырғыз, қазақтардың барлық салтанатты думандарымызда бiрiншi кезекте берiледi. Ол туралы өлеңдерде, мақал-мәтелдердеайтылады, әйел адамның қабiлетiн ең алдымен оның қымыз әзiрлеуiне қарап бағалаған. Ыдыс түбiнде iшiлмей қалған қымызды төгiп тастау күнә болған. Қазақтар жүздеген жылдар көлемiнде қымызды айырықша ыдыста - торсықжәне сабада дайындаған.

Қымыздың сапасы ең алдыменұйытқыдан басталады. Қазiргi кезде қымыздың микрофлоры құрғақ түрде жақсы сақталады. Қымыздық ұйытқы ретiнде көктемде, қымыздық мезгiлдiң басында ұйытқы қолданылады.

Ұйытқыны күзде дайындау үшiн қымызды бiрнеше тәулiкке қалдырады және ол екiге - жоғарғы мөлдiр және төменгi iрiмшiктiкқабатқа бөледi. Бұл тұнбаны селдiр матада сығып алады да, күнге кептiредi және келесi маусымға (мамыр) дейiн жабық ыдыста, салқын жерде сақтайды.

Дүниеде не тәтті – Ананың сүті. Дүниеде не жұмсақ - Ананың алақаны. Ақ сүт берген, әлпештеген анашым, сіз мен үшін әлемдегі ең жақын да сүйікті жансыз. Сіздің бізге, яғни балаларыңызға деген ана махаббатыңыз шексіз. Дүниеге іңгәләп келгеннен - ақ, жүрегіңізге мейірім ұялап, түн ұйқыңызды төрт бөліп, аман өсіп, адам болуымызды тілеп жүресіз.Аяулы анам, мен өзімді бақыттымын деп санаймын, себебі, анасы бар адамдар – бақытты жандар. Олар қанат астындағы балапандар сияқты үнемі ана жылуын, махаббатын, мейірімін сезініп жүреді.Анашым сіз менің қамқоршымсыз, ақылшымсыз, тәрбиешімсіз. Әрдайым жақсыны үйретіп, жаманға жолаттырмайсыз. Жетістіктерге жетсем, менімен бірге қуанып, сүрінсем - жұбатып, бірге мұңаясыз, жігерлендіре түсесіз.Мейірман анам, имандылыққа, адамгершілікке тәрбиелеген де сізсіз. Сіз үйреткендей үнемі бисмилләмді айтып, жақсы адам болуға тырысып жүрмін.Дархан анам, кей кездері ренжітсем, кешірім сұраймын. Бұдан былай қателіктерімді қайталамай, артымнан ерген іні-қарындасыма үлгі болуға талпынамын.Жан анам, ақ анам, ардақты анам, менің тілегім - арманым әрқашан сіздің жадыраған жүзіңізді көріп, сіздің алдыңыздағы борышымды өтеу. Деніңіз сау болып, үнемі қасымыздан табыла беріңіз. Мен сізді сүйемін!