Мәтіндегі коп нүктенің орнына тиісті есімдіктері кой, көшіріп жазындар
Мөлдір булак пен лай су
Көктем мезгілі. Адамдар бітеліп қалған бұлақтың көзін тазалады.
Молдір су сыкылыктап күліп акты тунык суынан әрі бері жүрген адамдар
мен жануарлар бір сiмiрмей ететін болды. Лай суға... ұнамады
Молдір суды лайламақ болып,... арнасына бұрды. Мөлдір судың үстін
бастыра акты Бiрак жер астынан кайнап шығып жаткан Мөлдір су өнін
бузбайкалпында аға берді. Лай су жаман ойын іске аспағанына ыза
болды.
- Озенін арнасына нелік етуім керек, - деп кеудесін какты Лай су.
көлге бірге барайык, әділдікті айтсын,- деп Мөлдір су Лай суды
келісімге шакырды. Екеуі көлге келді.
Көл... сөзін тыңлады да:
- ...адамдар мен тіршілікке пайдасы тиесе,... аксын,-деп жауап береді.
бері Молдір сулын ағысы токтамаған екен.
Қажетті сөздер онын, бұл, сол, өзімін, бұл,сап, онда,
олардың, кімнін, содан, сол, мен
сәлем!
Қалың қалай? Сабағын қалай?
Менде барлығы жақсы. Мен сабақта беске шықтым. Бүгін мен өз хатымда саған мектебім жайлы айтқым келеді. Мен мектебім үлкен. Ол үш қабатты. Ауласында футбол ойнауға арналған жер, транажёрлар бар. Мектептін алдында гүлдер, ағаштар өсіп тұр. Олар өте әдемі! Ал мектептін ішінде асхана, спорт залы, хореография залы, акт залы, кітап оқитын жер және көптеген кабинеттер бар. Олар кең, жарық әрі таза. Сыныптардың ішінде парта, орындық, тақта, терезе, компьютер, шкаф, мұғалім үстелі және гүлдер бар. Маған өзімнін мектебім ұнайда.
Ал сенің мектебін қандай?
Сау бол,(досыңыздың аты)
Сәлеммен,(сіздің есімініз)!
Объяснение:
Шешені судай төгілген халықпыз. Түгел сөздің түбін түсірген, аталы да, баталы да сөз қалдырған түп атамыз Майқы бидің ұрпағымыз. «Сылдырап өңкей келісім» деп Абай айтпақшы, өлең сөзге дес бермеген, ауылдың алты ауызын аңыратып, ердің құнын екі-ақ ауыз сөзбен бітіретін данышпан халықтың перзентіміз. Небір дүлдүлдер домбыраны дәсерлетіп, қиыннан қиыстырып сөз тауып айта білетін аталар мен әжелер, ару аналар мен абзал әкелер тәрбиелеген ұланбыз. Тізбекті тарата берсем, таусылмасына көзім жеткендей-ақ.
Біз – шешендік өнерді сүйетін де, оны бағалай білетін де халықпыз. «Жүйріктен жүйрік озар жарысқанда» демей ме дана халқымыз?!
Бір көргенін үйреніп, лезде жаттап ала қоятын, өзінің білгенін біреуге жеңіл де тез түсіндіре қоятын қабілетіне, зеректігіне шет жерлік жолаушы да қайран қалады. Шешендік — тек жақсы мен жайсаңның ғана еншісі емес, бүкіл халықтың қасиеті екендігіне көзі жетеді. Міне, осындай зор қасиет-қабілетке ие, менің халқым!
Шешендік өнер қай жерде сөзге бостандық, еркіндік болса, сол жерде ғана дамиды деп ойлаймын. Өйткені, ақыл-ойға, сөзге, тілге қысым жасалса, шек қойылса, ақындар мен шешендер сөйлей алмайды, сөз өнері де тоқырауы әбден мүмкін.