Қызығыңды көп көрдім, Қарабастау, Құлансаз*. Күндерімді өткердім, Сенде жүріп ұзақ жаз. Көкорайға жайылған Секілді едік үйрек, қаз. Ештеңе жоқ уайымнан, Жүруші едік көңіл мәз. Патша әмірі тарылды, Оған қылар бар ма ылаж?! Ішке толған зарымды Кімге айтармын қылып наз! Көген көзді қосақтап, Қалай қиып берерміз?! Көздің жасы моншақтап, Көңіл шер боп өлерміз. Көк жайлауды қалдырып, Қайда көшіп кетерміз?! Көкіректі зар қылып, Қорлықпен қайтіп өтерміз?! «Бес үйден бір жігіт!» деп, Болыстар жүр шапкылап. Жасауылы үй тінтпек, Қылыштары жарқылдап. Бүйтіп көрген күн құрсын, Жапырақтай қалтырап! Таусылғандай тынысың, Күнде жүрек қансырап. Дүниенің кеңдігі - Жүргеніңде басың бос. Жан қысылса, белгілі, Таба алмайсың жақын дос. Өз араңнан шыққандар Таяқ соғар өзіңе. «Әр нәрсеге - бір зауал» Дейтін еді кезінде. Би, болысты тәңірі атты, Ел қорғауға жарамай. Ағайынды еңіретті, Көз жасына қарамай. Енді ойласақ, не қалды, Ата жұрттан кету бар. Жолға тігіп не жанды, Тәуекелге беку бар! Не болмаса шыбындап, Тағдырыңа көну бар. Көнсең, күнде шығындап, Ит қорлықта өлу бар!
Абай деген – терең теңіз, алып мұхит. Абайды таныған сайын, оның түбіне маржандарын алу үшін сүңги беруің керек, сүңги беруің керек. Ал мен оның бетін ғана қалқыдым».
сынау Алаш жазушысы, өмірінің көп бөлігін Абайды зерттеуге арнаған, біздің кез келгенімізге қарағанда Абайды жақсы білетін Мұхтар Әуезовтың өзі, «терең теңіз, алып мұхиттың» бетін ғана қалқыса, сіз және біз сол теңіздің қай жеріндеміз?
Абай Құнанбаевтың бізге қалдырған өсиеттері, ақыл кеңестері баға жетпес мұра. Әрбір қара сөзінің өзінде бірнеше мәселені көтеріп және шешімін бағдарлай білген. Терең ойшылдығымен алысты
Қарабастау, Құлансаз*.
Күндерімді өткердім,
Сенде жүріп ұзақ жаз.
Көкорайға жайылған
Секілді едік үйрек, қаз.
Ештеңе жоқ уайымнан,
Жүруші едік көңіл мәз.
Патша әмірі тарылды,
Оған қылар бар ма ылаж?!
Ішке толған зарымды
Кімге айтармын қылып наз!
Көген көзді қосақтап,
Қалай қиып берерміз?!
Көздің жасы моншақтап,
Көңіл шер боп өлерміз.
Көк жайлауды қалдырып,
Қайда көшіп кетерміз?!
Көкіректі зар қылып,
Қорлықпен қайтіп өтерміз?!
«Бес үйден бір жігіт!» деп,
Болыстар жүр шапкылап.
Жасауылы үй тінтпек,
Қылыштары жарқылдап.
Бүйтіп көрген күн құрсын,
Жапырақтай қалтырап!
Таусылғандай тынысың,
Күнде жүрек қансырап.
Дүниенің кеңдігі -
Жүргеніңде басың бос.
Жан қысылса, белгілі,
Таба алмайсың жақын дос.
Өз араңнан шыққандар
Таяқ соғар өзіңе.
«Әр нәрсеге - бір зауал»
Дейтін еді кезінде.
Би, болысты тәңірі атты,
Ел қорғауға жарамай.
Ағайынды еңіретті,
Көз жасына қарамай.
Енді ойласақ, не қалды,
Ата жұрттан кету бар.
Жолға тігіп не жанды,
Тәуекелге беку бар!
Не болмаса шыбындап,
Тағдырыңа көну бар.
Көнсең, күнде шығындап,
Ит қорлықта өлу бар!
Абай деген – терең теңіз, алып мұхит. Абайды таныған сайын, оның түбіне маржандарын алу үшін сүңги беруің керек, сүңги беруің керек. Ал мен оның бетін ғана қалқыдым».
сынау Алаш жазушысы, өмірінің көп бөлігін Абайды зерттеуге арнаған, біздің кез келгенімізге қарағанда Абайды жақсы білетін Мұхтар Әуезовтың өзі, «терең теңіз, алып мұхиттың» бетін ғана қалқыса, сіз және біз сол теңіздің қай жеріндеміз?
Абай Құнанбаевтың бізге қалдырған өсиеттері, ақыл кеңестері баға жетпес мұра. Әрбір қара сөзінің өзінде бірнеше мәселені көтеріп және шешімін бағдарлай білген. Терең ойшылдығымен алысты
болжай білген жан,
Объяснение: