шешендік өнер - ерте заманнан бүгінгі күнге дейін жеткен асыл қазына. халықтың бүгіні мен ертеңін сипаттайтын, дәстүрлері мен салттарын қазіргі заманға дейін дәріптеу мақсатында пайда болған өнер. шешендік өнер адамзат дамуының көрсеткіші деген сөз бекерге айтылмаған. өйткені, шешендік өнер ерте замандағы адам дамуының әр сатысында болған, әлі де болатын, әр заманның адамдарының дамуын тікелей көрсететін жалғыз айғақ. шешендік өнер дәуірдің рухани және материалдық қазынасын толықтай көрсетіп күллі әлемге паш ететін үлкен өнер туындысы. адамзат дамуының барлық кезеңдерін қамти отыра оның бар ерекшеліктерін ашып көрсете білген ата бабадан қалған ең үлкен мұра. сондықтан әрбір а кешегі күндерден қалған естелікті, шешендік өнерді құрметтеп, ары қарай жалғастыруды қолдап, дәріптеу жұмыстарын жүргізуі керек
Сөз мәдениеті» қазіргі әдеби тілдің жұртшылық таныған, үлгі тұтқан нормаларын жеке адамдардың сақтауын талап етеді. Сөйлеуде диалектизмдерді, қарапайым, дөрекі сөздерді, варваризмдерді қолдану, орынсыз көп сөйлеу, бір пікірді қайталай беру, өзіне өзі сілтеме жасау, асқақтап сөйлеу, дене қимылдарын араластыра беру «Сөз мәдениетіне» жатпайды. Кірме сөздерді орынсыз жұмсай беру, сіреспе құрылымдарды қолдану «Сөз мәдениетіне» нұқсан келтіреді. «Сөз мәдениеті» сөйлеу әдебі деген ұғыммен ұштасып жатыр. «Сөз мәдениеті» теориясының дамуында лексикография, әсіресе нормативті түсіндірме сөздіктер, орфоэпиялық, орфографиялық, синонимдік т. б. арнаулы сөздіктер манызды орын алады. Қазақ тіліндегі «Сөз мәдениетінің» дамуына ауыз әдебиетінің өкілдері және Абай, М. Әуезов, Ғ. Мүсірепов, т.б. шығармаларының ықпалы зор болды. Қазақ тіл білімінде Сөз мәдениетінің мәселелерін А. Байтұрсынұлы, М. Балақаев, Р. Сыздықова т. б. ғалымдар зерттеді.
Кенестік орыс тіл білімінде Сөз мәдениетінің теориялық мәселелерін Л. В. Щерба, В. В. Виноградов, Г. О. Винокур, Р. И. Аванесов, С И. Ожегов, Ф. П. Филин
шешендік өнер - ерте заманнан бүгінгі күнге дейін жеткен асыл қазына. халықтың бүгіні мен ертеңін сипаттайтын, дәстүрлері мен салттарын қазіргі заманға дейін дәріптеу мақсатында пайда болған өнер. шешендік өнер адамзат дамуының көрсеткіші деген сөз бекерге айтылмаған. өйткені, шешендік өнер ерте замандағы адам дамуының әр сатысында болған, әлі де болатын, әр заманның адамдарының дамуын тікелей көрсететін жалғыз айғақ. шешендік өнер дәуірдің рухани және материалдық қазынасын толықтай көрсетіп күллі әлемге паш ететін үлкен өнер туындысы. адамзат дамуының барлық кезеңдерін қамти отыра оның бар ерекшеліктерін ашып көрсете білген ата бабадан қалған ең үлкен мұра. сондықтан әрбір а кешегі күндерден қалған естелікті, шешендік өнерді құрметтеп, ары қарай жалғастыруды қолдап, дәріптеу жұмыстарын жүргізуі керек
Сөз мәдениеті» қазіргі әдеби тілдің жұртшылық таныған, үлгі тұтқан нормаларын жеке адамдардың сақтауын талап етеді. Сөйлеуде диалектизмдерді, қарапайым, дөрекі сөздерді, варваризмдерді қолдану, орынсыз көп сөйлеу, бір пікірді қайталай беру, өзіне өзі сілтеме жасау, асқақтап сөйлеу, дене қимылдарын араластыра беру «Сөз мәдениетіне» жатпайды. Кірме сөздерді орынсыз жұмсай беру, сіреспе құрылымдарды қолдану «Сөз мәдениетіне» нұқсан келтіреді. «Сөз мәдениеті» сөйлеу әдебі деген ұғыммен ұштасып жатыр. «Сөз мәдениеті» теориясының дамуында лексикография, әсіресе нормативті түсіндірме сөздіктер, орфоэпиялық, орфографиялық, синонимдік т. б. арнаулы сөздіктер манызды орын алады. Қазақ тіліндегі «Сөз мәдениетінің» дамуына ауыз әдебиетінің өкілдері және Абай, М. Әуезов, Ғ. Мүсірепов, т.б. шығармаларының ықпалы зор болды. Қазақ тіл білімінде Сөз мәдениетінің мәселелерін А. Байтұрсынұлы, М. Балақаев, Р. Сыздықова т. б. ғалымдар зерттеді.
Кенестік орыс тіл білімінде Сөз мәдениетінің теориялық мәселелерін Л. В. Щерба, В. В. Виноградов, Г. О. Винокур, Р. И. Аванесов, С И. Ожегов, Ф. П. Филин