Ma famille, c’est tout ce que j’ai de plus cher au monde. Elle n’est pas grande, c’est une famille russe (ukrainienne, biélorusse) typique. Nous sommes cinq : mon père, chef de famille, ma mère, ma sœur (mon frère / mes deux frères), mon chat et moi.
Mon père s’appelle Nikolas. Il a 42 ans. Il est ingénieur et travaille dans une grande entreprise. Il aime beaucoup son travail (boulot). Comme loisirs, il aime faire du sport, il fait du tennis , de la natation et du jogging. Il adore aussi les sports d’équipe. Le week-end il joue au foot avec ses amis.
Ma mère, Irène, est enseignante. Elle enseigne l’espagnol à l’université. Elle est très patiente et travailleuse, c’est pourquoi les étudiants l’adorent. Ses cours sont très intéressants, comme nos leçons de français. Elle fait aussi du sport et joue du piano. Parfois elle passe le soir à tricoter. Elle a 36 ans , mais elle ne fais pas son âge, elle très belle.
Ma sœur s’appelle Nathalie. Elle a 5 ans. Elle va à la maternelle. Elle est très sympa et gentille. J’aime beaucoup ma petite sœur. On joue souvent ensemble. Je lui apprends beaucoup de choses. Deux fois par semaine, elle fait de la danse. Elle est très douée.
Moi, vous me connaissez déjà. Je vais à l’école de mon quartier. Après l’école je joue dans le parc aveс mes amis. J’aime lire et aller à la mer.
Еліміздегі тасқа қашалып жазылған жазуларды мерзімдік кезеңделуі жағынан тас дәуіріне жатқызуға болады.
Қазақстанда бұл жазулардың бүгінгі күнге дейін төрт түрі сақталған. Олар: Ескі ғұн, үйсіндер пайдаланған руна жазуы, Орхон дәуіріндегі руна жа¬зуы, шығыс Түркістанда ұйғырлар пайдаланған арамен жазуы.
Жалпы бұл жазулар "Қазақ елінде жазу болмаған, бұл тағы ел" деген пікірлерді жоққа шығарады.
Бұл жазуларды нақтылап қарар болсақ, ел басқବрушылар¬дың қол қойған аттары, ұрандар, тасқа қиып түсірген, әдемі өрнектер, «қош¬¬қар мүйіз», «түйе табан», «кісінің ізі», «аттың ізі», т.б. секілді жазуларды көруге болады екен.
Мысалы, Ертіс өзенінің оң жағалауынан 1960 жылы сақ дәуірінің б.з.д. V-IV ғасырларға жататын ескерткішінен марал сүйегінен жасалған тұмардан жазу табылған. Оны танымал түрколог ғалым А. Аманжолов оңнан солға қарай “Ақ сықын” — “Ақ марал” деп оқыған.
Сонымен қатар Есік қаласы маңындағы “Алтын адам” қабірінен шыққан күміс тостағанның сыртында екі жолға жазылған 26 таңбалы жазу табылды. Бұл жазулар байырғы түркі руно жазбаларына, екіншіден, Жерорта теңізі жағалауындағы елдерде таралған көне алфавиттік таңбаларға, әсіресе, грек, арамей әріптеріне ұқсас болған екен.
Бұл тек екі мысал, ал еліміздің аумағында мұндай жазулар көптен көп. Соларды зерттеуді ғалымдар соңғы кезде ден қойып, тарих қойнауындағы ақпаратпен көпшілікпен бөлісуде.
Ma famille, c’est tout ce que j’ai de plus cher au monde. Elle n’est pas grande, c’est une famille russe (ukrainienne, biélorusse) typique. Nous sommes cinq : mon père, chef de famille, ma mère, ma sœur (mon frère / mes deux frères), mon chat et moi.
Mon père s’appelle Nikolas. Il a 42 ans. Il est ingénieur et travaille dans une grande entreprise. Il aime beaucoup son travail (boulot). Comme loisirs, il aime faire du sport, il fait du tennis , de la natation et du jogging. Il adore aussi les sports d’équipe. Le week-end il joue au foot avec ses amis.
Ma mère, Irène, est enseignante. Elle enseigne l’espagnol à l’université. Elle est très patiente et travailleuse, c’est pourquoi les étudiants l’adorent. Ses cours sont très intéressants, comme nos leçons de français. Elle fait aussi du sport et joue du piano. Parfois elle passe le soir à tricoter. Elle a 36 ans , mais elle ne fais pas son âge, elle très belle.
Ma sœur s’appelle Nathalie. Elle a 5 ans. Elle va à la maternelle. Elle est très sympa et gentille. J’aime beaucoup ma petite sœur. On joue souvent ensemble. Je lui apprends beaucoup de choses. Deux fois par semaine, elle fait de la danse. Elle est très douée.
Moi, vous me connaissez déjà. Je vais à l’école de mon quartier. Après l’école je joue dans le parc aveс mes amis. J’aime lire et aller à la mer.
Еліміздегі тасқа қашалып жазылған жазуларды мерзімдік кезеңделуі жағынан тас дәуіріне жатқызуға болады.
Қазақстанда бұл жазулардың бүгінгі күнге дейін төрт түрі сақталған. Олар: Ескі ғұн, үйсіндер пайдаланған руна жазуы, Орхон дәуіріндегі руна жа¬зуы, шығыс Түркістанда ұйғырлар пайдаланған арамен жазуы.
Жалпы бұл жазулар "Қазақ елінде жазу болмаған, бұл тағы ел" деген пікірлерді жоққа шығарады.
Бұл жазуларды нақтылап қарар болсақ, ел басқବрушылар¬дың қол қойған аттары, ұрандар, тасқа қиып түсірген, әдемі өрнектер, «қош¬¬қар мүйіз», «түйе табан», «кісінің ізі», «аттың ізі», т.б. секілді жазуларды көруге болады екен.
Мысалы, Ертіс өзенінің оң жағалауынан 1960 жылы сақ дәуірінің б.з.д. V-IV ғасырларға жататын ескерткішінен марал сүйегінен жасалған тұмардан жазу табылған. Оны танымал түрколог ғалым А. Аманжолов оңнан солға қарай “Ақ сықын” — “Ақ марал” деп оқыған.
Сонымен қатар Есік қаласы маңындағы “Алтын адам” қабірінен шыққан күміс тостағанның сыртында екі жолға жазылған 26 таңбалы жазу табылды. Бұл жазулар байырғы түркі руно жазбаларына, екіншіден, Жерорта теңізі жағалауындағы елдерде таралған көне алфавиттік таңбаларға, әсіресе, грек, арамей әріптеріне ұқсас болған екен.
Бұл тек екі мысал, ал еліміздің аумағында мұндай жазулар көптен көп. Соларды зерттеуді ғалымдар соңғы кезде ден қойып, тарих қойнауындағы ақпаратпен көпшілікпен бөлісуде.