Қазіргі заманның баларына бүкіл жағдай жасалған. Неге десеңіз мына дүрбелең заманда техниканың дамыған заманында неше түрлі гаджеттер, неше түрлі смартфондар қолданыста . Бұл техникаларды тиімді қолданса нұр үстіне нұр болады. Дегенмен менің ойымша осы кезде кітап оқу ұмыт қалып бара жатқан сияқты. Қазіргі заманда балалар не ішем, не кием деп ойламайды, құдайға шүкір басымыздан соназ 1933 жылдары ашаршылықты да 1942 жылы Ұлы Отан Соғысын да, 1986 жылы Желтоқсан оқиғаларын бастан кештік, Мен сол заманды тоқырау заманы деп айтар едім. Ол кезде бір бөлке нанды да талонмен беретін еді. Ал қазір жастарға да недеген салалардың есігі ашық тек қана білімді азамат болсаң болды және ұмтылыс керек. Өткен заманмен салыстыруға тура келмейді. Бұл заманның баларға да мүмкіндіктері орасан деп айтар едім тек білім аып өз заманыңның озығы болу үшін әр адамның харизмасы мықты болу керек сияқты
«Өмірде екі нәрседен қателеспеу керек» деп жатады үлкен кісілер. Бірі жар таңдау болса, екіншісі мамандық таңдау. Яғни, таңдаған мамандығымыз біздің өмірлік нанымыз екенін есте ұстаған жөн.
Ғаламтор бетінде жарияланған мәліметтерге сүйенсек, елімізде екі миллионнан астам жастар өз мамандықтары бойынша жұмыс істемейді екен, басқа сөзбен айтқанда дипломдары бар, бірақ жұмыстары жоқ. Бұл қазіргі қоғамның өзекті мәселесіне айналып отыр. Бұның себебі неде деп ойлайсыздар?
Менің ойымша, бұл мамандықта дұрыс таңдамау салдарынан орын алады. Себебі, қазіргі жастар заманауи мамандық таңдауға көп көңіл бөліп, ал жұмыс істеуге келгенде оны игере алмай жатады. Яғни, әрбір мектеп бітіруші түлек мамандық таңдар алдында өз – өзіне "ол маған не үшін керек?", "мен өмір бойы осы салада жұмыс істей аламын ба?", "бұл мамандықтың қыры мен сыры қандай?" деген сұрақтар қойып, ойланғаны дұрыс. Сонымен қатар, әр жоғары оқу оырндары арнайы жас түлектер үшін ашық есік күндерін өткізеді. Сол жерде кәсіби бағыт – бағдар беретін мамандырмен тілдесіп, кеңес алған дұрыс деп есептеймін. Сонда елімізде дипломы басқа саладан, өздері мүлде басқа салада жұмыс істеп жүрген жастар қатары азаяды деп ойлаймын.
Қазіргі заманның баларына бүкіл жағдай жасалған. Неге десеңіз мына дүрбелең заманда техниканың дамыған заманында неше түрлі гаджеттер, неше түрлі смартфондар қолданыста . Бұл техникаларды тиімді қолданса нұр үстіне нұр болады. Дегенмен менің ойымша осы кезде кітап оқу ұмыт қалып бара жатқан сияқты. Қазіргі заманда балалар не ішем, не кием деп ойламайды, құдайға шүкір басымыздан соназ 1933 жылдары ашаршылықты да 1942 жылы Ұлы Отан Соғысын да, 1986 жылы Желтоқсан оқиғаларын бастан кештік, Мен сол заманды тоқырау заманы деп айтар едім. Ол кезде бір бөлке нанды да талонмен беретін еді. Ал қазір жастарға да недеген салалардың есігі ашық тек қана білімді азамат болсаң болды және ұмтылыс керек. Өткен заманмен салыстыруға тура келмейді. Бұл заманның баларға да мүмкіндіктері орасан деп айтар едім тек білім аып өз заманыңның озығы болу үшін әр адамның харизмасы мықты болу керек сияқты
«Өмірде екі нәрседен қателеспеу керек» деп жатады үлкен кісілер. Бірі жар таңдау болса, екіншісі мамандық таңдау. Яғни, таңдаған мамандығымыз біздің өмірлік нанымыз екенін есте ұстаған жөн.
Ғаламтор бетінде жарияланған мәліметтерге сүйенсек, елімізде екі миллионнан астам жастар өз мамандықтары бойынша жұмыс істемейді екен, басқа сөзбен айтқанда дипломдары бар, бірақ жұмыстары жоқ. Бұл қазіргі қоғамның өзекті мәселесіне айналып отыр. Бұның себебі неде деп ойлайсыздар?
Менің ойымша, бұл мамандықта дұрыс таңдамау салдарынан орын алады. Себебі, қазіргі жастар заманауи мамандық таңдауға көп көңіл бөліп, ал жұмыс істеуге келгенде оны игере алмай жатады. Яғни, әрбір мектеп бітіруші түлек мамандық таңдар алдында өз – өзіне "ол маған не үшін керек?", "мен өмір бойы осы салада жұмыс істей аламын ба?", "бұл мамандықтың қыры мен сыры қандай?" деген сұрақтар қойып, ойланғаны дұрыс. Сонымен қатар, әр жоғары оқу оырндары арнайы жас түлектер үшін ашық есік күндерін өткізеді. Сол жерде кәсіби бағыт – бағдар беретін мамандырмен тілдесіп, кеңес алған дұрыс деп есептеймін. Сонда елімізде дипломы басқа саладан, өздері мүлде басқа салада жұмыс істеп жүрген жастар қатары азаяды деп ойлаймын.