Джордж Ва́шингтон[10] (англ. George Washington; род. 22 февраля 1732[11][12], Уэйкфилд, колония Виргиния, Британская Америка, Британская империя — 14 декабря 1799, Маунт-Вернон, штат Виргиния, США) — американский государственный и политический деятель, первый всенародно избранный президент Соединённых Штатов Америки (1789—1797), один из отцов-основателей США, главнокомандующий Континентальной армии, участник войны за независимость и создатель американского института президентства.
Председательствовал на Конституционном съезде 1787 года, на котором была утверждена Конституция Соединённых Штатов и федеральное правительство. Вашингтон сыграл ключевую роль в принятии и ратификации Конституции.
Жазу өте ерте заманда жасалып, ұзақ тарихи даму кезеңдерден өтті. Даму барысында жетілуімен бірге оның принциптері де өзгеріп отырды. Оның себебі кай кез болмасын, жазуда сөздің дыбыстык жағын, яғни айтылу формасын дәл беру басшылыққа алынады, соған талпынады. Тілдегі дыбыстар өте күрделі кұбылыс. Оның айтылуындай етіп ешбір графика дэл бере алмайды. Сондықтан айту мен жазу арасында алшактыктар туындап, уақыт өте ол алшақтықтар тілдің табиғатына, дамуына өзінің кері әсерін тигізеді. Сан ғасырлар бойы тілдің өзінің даму заңдылығына нұқсан келеді.
Вашингтон, Джордж
Джордж Ва́шингтон[10] (англ. George Washington; род. 22 февраля 1732[11][12], Уэйкфилд, колония Виргиния, Британская Америка, Британская империя — 14 декабря 1799, Маунт-Вернон, штат Виргиния, США) — американский государственный и политический деятель, первый всенародно избранный президент Соединённых Штатов Америки (1789—1797), один из отцов-основателей США, главнокомандующий Континентальной армии, участник войны за независимость и создатель американского института президентства.
Председательствовал на Конституционном съезде 1787 года, на котором была утверждена Конституция Соединённых Штатов и федеральное правительство. Вашингтон сыграл ключевую роль в принятии и ратификации Конституции.
Жазу өте ерте заманда жасалып, ұзақ тарихи даму кезеңдерден өтті. Даму барысында жетілуімен бірге оның принциптері де өзгеріп отырды. Оның себебі кай кез болмасын, жазуда сөздің дыбыстык жағын, яғни айтылу формасын дәл беру басшылыққа алынады, соған талпынады. Тілдегі дыбыстар өте күрделі кұбылыс. Оның айтылуындай етіп ешбір графика дэл бере алмайды. Сондықтан айту мен жазу арасында алшактыктар туындап, уақыт өте ол алшақтықтар тілдің табиғатына, дамуына өзінің кері әсерін тигізеді. Сан ғасырлар бойы тілдің өзінің даму заңдылығына нұқсан келеді.
Объяснение:
осылай бола ма