Маңғыстау тауларынының құрамына Қаратау мен Ақтау (көреді, береді, енеді). Қаратаудың ұзындығы – жетпіс шақырымға (керілген, созылған, берілген). Маңғыстау таулары (жыралар, қазбалар, сулардан), (шөптер, аңғалар, жануарлардан) тұрады. Онда (сайлар, жылқырал, көбелектер) мен жартастар да көп. Қаратау-Бесшоқы – Манғыстау тауларының ең (орташа, жазық биік) нүктесі. Алтай таулары Зайсан көлінен Байқал көліне дейін (киылған, терілген, созылған). Белуха – оның ең биік (төбесі, жаны, шыңы). Оның биіктігі - төрт мың бес жүз алты метр.
ХХІ ғасырдың шегінде адамзат өз тағдырын белгілеп, өзі қалаған өмір салтын таңдайтын, өзінің айналасында болып жатқан қандай да бір құбылыстарға өзінің саяси көзқарастарын нақтылай алатын əлемдік кеңістікте, сарп еткенде, мемлекеттер үшін заңды интеграциялық үрдіс жағдайында (нақты ұйым шегінде) дамудың қай жолымен жүруі керектігі – дүниежүзілік қауымдастықтың дамуына бағытталған осындай оңтайлы бетбұрыстарына жаһандану деп аталатын құбылыс септігін тигізеді. Біздің кеңістіктік уақыттағы жоғары технологиялардың дамуымен бірге, толық дүниежүзілік инфрақұрылымның қызмет етуінің дамуы жеңілдей түседі, ал бұл жаһандану үрдісін тереңірек ұғынуға септігін тигізеді.
Жаһандану – соңғы жылдары əлемнің заманауи даму құбылыстарының ішінде неғұрлым көп талқыланып жүргендерінің бірі. Терминнің өзі ғылыми айналымға 1990 жылдары еніп, қазіргі саяси əлемнің күрделілігі мен алуантүрлілігін сипаттау үшін кеңінен қолданылып келген «постмодернизм» ұғымын көп тұстарында шеттетті. 1980 жылдардың соңында «жаһандану» сөзі ғылыми лексикада əлі кездеспеген. Мəселен, америкалық социолог П. Робертсон (Р. Robertson) жаһандану мəселелерін зерттеуді біріншілердің қатарында бастайды, ол «жаһандылық» сөзін өзінің «Обсуждая глобальность» (Interpreting Globality) жұмысының атауында қолданады. Дегенмен экология мен технологиялық пəндер аясында жаһандану жөнінде 1960 жылдары басқа терминдермен ертерек айтыла бастаған [1
Объяснение:
Жылдың төрт мезгілінің өзіне тән ерекшеліктері бар. Жаз мезгілі қандай тамаша, жадырап, жайнап тұр. Айнала алқызыл гүлдер, жапырағы жайқалған ағаштар, міне жайдары жаздың келбеті осындай.
Тұманды күз, берекелі мезгіл. Егін орылып, астықтар қоймаға құйылады. Бау-бақшадағы жаздай сіңірген еңбегіміздің де рахатын көреміз. Жаздайғы демалыстан соң, мектепке барамыз, сағынған достарымызбен қауышамыз.
Қыс десе сақылдаған аяз бірден көз алдымызға келеді. Бұл кезде біз шаңғы теуіп, қар ойнап, мұзда сырғанап қуанышқа бөленеміз. Қарлы боран, ысқырған жел - бұлар да қыс мезгіліне ерекшелік беретін, қысқа тән құбылыс.
Көктем, бұл да бір табиғаттың жаңаратын, жасаратын , құлпыратын кезі. Желсіз түн, терең сай, сарқырай аққан бұлақ, тасыған өзен , бүршік жарған ағаштар, енді ғана қылтиып көріне бастаған көк шөптер, тамаша мезгіл. Жер жүзі жасыл желекке орана бастайды.