-Cәлем, Айдана! - Сәлем, Нұрлан! - Айдана, мен сені түскі асқа шақырайын деп едім, келесің бе? - Туған күнің бе? -Иә, достарымды шақырайын дегенмін. - Құттықтаймын! Жақсы, келейін, рақмет! Мекенжайың? - Абай көшесі, 15 үй, 58 пәтер. - Көп қонақ шақырдың ба? - Жоқ көп емес, тек ең жақын достарымды шақырдым. - Сағат нешеде? - Сағат бірде.
Или другой диалог Сәлем Айдос! - Сәлем Жарқын! Қайда барасың? -Асханаға бара жатырмын. -Қай асханаға? -Шәкәрім көшесінде студенттер асханасы бар. - Ол асхана тамағы дәмді ме? - Иә дәмді? - Бағасы қымбат па? -Жоқ, арзан. - Мен де сенімен бірге барайын. - Жақсы, кеттік.
Абай Құнанбаев "Күз" Сұр бұлт түсі суық қаптайды аспан, Күз болып, дымқыл тұман жерді басқан. Білмеймін тойғаны ма, тоңғаны ма, Жылқы ойнап, бие қашқан, тай жарысқан.
Жасыл шөп, бәйшешек жоқ бұрынғыдай, Жастар күлмес, жүгірмес бала шулай. Қайыршы шал-кемпірдей түсі кетіп, Жапырағынан айрылған ағаш, қурай.
Біреу малма сапсиды, салып иін, Салбыраңқы тартыпты жыртық киім. Енесіне иіртіп шуда жібін, Жас қатындар жыртылған жамайды үйін.
Қаз, тырна қатарланып қайтса бермен, Астында ақ шомшы жүр, ол бір керуен. Қай ауылды көрсең де, жабырқаңқы, Күлкі-ойын көрінбейді, сейіл-серуен.
Кемпір-шал құржаң қағып, бала бүрсең, Көңілсіз қара суық қырда жүрсең. Кемік сүйек, сорпа-су тимеген соң, Үйде ит жоқ, тышқан аулап, қайда көрсең.
Күзеу тозған, оты жоқ елдің маңы, Тұман болар, жел соқса, шаң-тозаңы. От жақпаған үйінің сұры қашып, Ыстан қорыққан қазақтың құрысын заңы.
Или другой диалог Сәлем Айдос! - Сәлем Жарқын! Қайда барасың? -Асханаға бара жатырмын. -Қай асханаға? -Шәкәрім көшесінде студенттер асханасы бар. - Ол асхана тамағы дәмді ме? - Иә дәмді? - Бағасы қымбат па? -Жоқ, арзан. - Мен де сенімен бірге барайын. - Жақсы, кеттік.
Сұр бұлт түсі суық қаптайды аспан,
Күз болып, дымқыл тұман жерді басқан.
Білмеймін тойғаны ма, тоңғаны ма,
Жылқы ойнап, бие қашқан, тай жарысқан.
Жасыл шөп, бәйшешек жоқ бұрынғыдай,
Жастар күлмес, жүгірмес бала шулай.
Қайыршы шал-кемпірдей түсі кетіп,
Жапырағынан айрылған ағаш, қурай.
Біреу малма сапсиды, салып иін,
Салбыраңқы тартыпты жыртық киім.
Енесіне иіртіп шуда жібін,
Жас қатындар жыртылған жамайды үйін.
Қаз, тырна қатарланып қайтса бермен,
Астында ақ шомшы жүр, ол бір керуен.
Қай ауылды көрсең де, жабырқаңқы,
Күлкі-ойын көрінбейді, сейіл-серуен.
Кемпір-шал құржаң қағып, бала бүрсең,
Көңілсіз қара суық қырда жүрсең.
Кемік сүйек, сорпа-су тимеген соң,
Үйде ит жоқ, тышқан аулап, қайда көрсең.
Күзеу тозған, оты жоқ елдің маңы,
Тұман болар, жел соқса, шаң-тозаңы.
От жақпаған үйінің сұры қашып,
Ыстан қорыққан қазақтың құрысын заңы.