«Қызғыш құс» деген ӛлеңінде Махамбет Исатайдан, елінен айырылып, жалғыздықпен дос болғанын, кӛп күнінің құсалықпен ӛтіп жатқанын сӛз етеді. Махамбеттің «Жалғыздық» деген ӛлеңі тағы бар.Махамбет жырларының тоғысатын тақырыбы мұң мен зар болды. Әдетте мұң мен зарға бой беретіндер ойшылдар ғана.Қазақтан бір құнт кетті деп,Біздерге нәубет жетті деп.Бұзылды кӛңілім жыларға-ай.Батырдың налуы – нағыз экзистенциалдық кӛрініс. Қазақтан құнт кеткендігінің айқын белгісі – халықтың қанға қарсы шығуы, ханның ӛз халқына қарсы патша әскерін шығаруы, сӛйтіп, қазақтың қазаққа жау болуы.Келесі бір ӛлеңінде ақын:Асыра келіп ойласам,Бұ заманның шағындаМахамбеттей зарығып,Мұңды болған қайда бар? – деп басына түскен қиын-қыстау ахуалды жайып салады.Жалпы экзистенциалдық жағдай қалай және қайдан туады? Адам қиналғанда, күйзелгенде, жеме-жемге тап болғанда пайда болады. Адамды экзистенциалдық жағдайға тап қылатын жайттар – түңілу, жалығу, ӛзіне, ӛміріне, ісіне риза болмау, тосын талғам жасауға тура келетін сәт. «Экзистенция» ұғымы латын тілінде тіршілік деген мағынаны білдіреді. Ал экзистенциалдық жағдай -жай тіршілік емес, қиын-қыстау жағдай, болу ма, болмау ма деп қиналатын шақ. Батыста мұны «шекаралық жағдай» дейді. Махамбет «екіталай кезең» дейді
