Барша ғаламда қаншама ойын бар десеңізші?Ойынды тек еңбектеген бала ғана емес,жасы үлкендер де сүйіп ойнап жатады.Бірі компьютерлік ойынды ұнатса,енді бірі логикалық ойындарды,кейбіреуі спорттық ойындарды ұнатады.Ал менің сүйікті ойыным - волейбол.Адамзатқа ең пайдалы ойындар ол - спорттық ойындар.Спорттық ойындар - салауатты өмір салтының бір бөлігі деп ойлаймын.Волейбол - командалық ойын боп саналады."Ойынның да ережесі бар" демекші,волейболдың өз ережелері бар,бірақ аса ауыр емес.Мұнда екі команда волейбол торының екі жағына бөлініп,өздеріне берілген алаңда ойнайды.Команда допты өз алаңына түсіріп алмай, керісінше,қарсылас команданың алаңына түсіріп,ұпай жинауы қажет.Ойын кезінде допқа үш реттен артық қол тигізуге болмайды және тағы да басқа.Бұл ойынды ұнатуымың себебі:денсаулығыма септігін тигізеді, ережелері ауыр емес және ойнау үшін көп құралдың қажеті жоқ.Волейболда әр ойыншының алар орны маңызды.Сондықтан ойнау үшін жылдам әрі епті,ақылды және қу,күшті әрі батыл бола білу керек.Ал менің бойымда мұндай қасиеттер бар.Әрдайым бос уақытымда достарыммен волейбол ойнауға құлшынамын.
Әрбір халықтың өзіне тән салт – дәстүрлері, әдет – ғұрыптары, халық ауыз әдебиеті, мәдениеті, тәрбиелік ұстанымдары бар. Міне, осы асыл қазынамыз бізге ұрпақтан ұрпаққа сан ғасырлар бойы аманат ретінде ұласып, ұлттық болмысты жоғалтпай, өзгелерден ерекшелеп тұратын айна секілді. Бізде өз кезегімізде бұл құндылықтарды қастерлеп, келер ұрпаққа осы күйінде жеткізуіміз керек.
Ата дәстүрін ардақтау – қазақтың халық педагогикасының ұлттық ұжданы.
«Атадан бала тусайшы, ата жолын қусайшы» деп, халық атадан балаға мұра болып келе жатқан жақсы қасиеттерді келесі ұрпақтың бойына сіңіріп, ізгілікке тәрбиелейді.
Қазақ халқының екі жүзге жуық салт – дәстүрі, сенім – ырымдары, ұлттық ойындары бар, олардың әрқайсысының тәрбиелік те, танымдық та маңызы зор. Осы ретте айтыстың алар орны ерекше.
Айтыс – қазақ халқының ертеден қалыптасқан жыр жарысының бір түрі. Айтысқа суырып салма ақындар мен көркем сөз шеберлері қатысады. Айтыста ел басқарып отырған басшылардың кемшіліктері, сондай – ақ өмірдегі келеңсіздіктер ашық айтылады. Айта кететін бір жайт, айтыс бүгінгі күнге дейін жетіп, тәрбиелік мәнін жоғалтпаған жыр жарысы. «Атамұра – асыл қазына» демекші, осындай ұлттық дәстүр, ғұрыптарымызды сақтап, қастерлеуіміз қажет.
Менің сүйікті ойыным.
Барша ғаламда қаншама ойын бар десеңізші?Ойынды тек еңбектеген бала ғана емес,жасы үлкендер де сүйіп ойнап жатады.Бірі компьютерлік ойынды ұнатса,енді бірі логикалық ойындарды,кейбіреуі спорттық ойындарды ұнатады.Ал менің сүйікті ойыным - волейбол.Адамзатқа ең пайдалы ойындар ол - спорттық ойындар.Спорттық ойындар - салауатты өмір салтының бір бөлігі деп ойлаймын.Волейбол - командалық ойын боп саналады."Ойынның да ережесі бар" демекші,волейболдың өз ережелері бар,бірақ аса ауыр емес.Мұнда екі команда волейбол торының екі жағына бөлініп,өздеріне берілген алаңда ойнайды.Команда допты өз алаңына түсіріп алмай, керісінше,қарсылас команданың алаңына түсіріп,ұпай жинауы қажет.Ойын кезінде допқа үш реттен артық қол тигізуге болмайды және тағы да басқа.Бұл ойынды ұнатуымың себебі:денсаулығыма септігін тигізеді, ережелері ауыр емес және ойнау үшін көп құралдың қажеті жоқ.Волейболда әр ойыншының алар орны маңызды.Сондықтан ойнау үшін жылдам әрі епті,ақылды және қу,күшті әрі батыл бола білу керек.Ал менің бойымда мұндай қасиеттер бар.Әрдайым бос уақытымда достарыммен волейбол ойнауға құлшынамын.
Айтыс – халық мұрасы.
Әрбір халықтың өзіне тән салт – дәстүрлері, әдет – ғұрыптары, халық ауыз әдебиеті, мәдениеті, тәрбиелік ұстанымдары бар. Міне, осы асыл қазынамыз бізге ұрпақтан ұрпаққа сан ғасырлар бойы аманат ретінде ұласып, ұлттық болмысты жоғалтпай, өзгелерден ерекшелеп тұратын айна секілді. Бізде өз кезегімізде бұл құндылықтарды қастерлеп, келер ұрпаққа осы күйінде жеткізуіміз керек.
Ата дәстүрін ардақтау – қазақтың халық педагогикасының ұлттық ұжданы.
«Атадан бала тусайшы, ата жолын қусайшы» деп, халық атадан балаға мұра болып келе жатқан жақсы қасиеттерді келесі ұрпақтың бойына сіңіріп, ізгілікке тәрбиелейді.
Қазақ халқының екі жүзге жуық салт – дәстүрі, сенім – ырымдары, ұлттық ойындары бар, олардың әрқайсысының тәрбиелік те, танымдық та маңызы зор. Осы ретте айтыстың алар орны ерекше.
Айтыс – қазақ халқының ертеден қалыптасқан жыр жарысының бір түрі. Айтысқа суырып салма ақындар мен көркем сөз шеберлері қатысады. Айтыста ел басқарып отырған басшылардың кемшіліктері, сондай – ақ өмірдегі келеңсіздіктер ашық айтылады. Айта кететін бір жайт, айтыс бүгінгі күнге дейін жетіп, тәрбиелік мәнін жоғалтпаған жыр жарысы. «Атамұра – асыл қазына» демекші, осындай ұлттық дәстүр, ғұрыптарымызды сақтап, қастерлеуіміз қажет.