Басына биік таудың бітеді раң, Жайлайды ол раңды екі түрлі аң. Қолына өткір семсер қылыш алып, Шығады аң аулауға салып ұран. Ат мінген бұл екеуі жүгендемей, Дүниені кетпекші емес түгендемей, Астында екеуінің аты бар, Құрығы шолақ болған бөгендемей. (Жыл, жаз, қыс) Келеді үлкен алып аузын ашып, Жүреді он екі аяқ қадам басып, Отыздан әр бірінде саусағы бар, Құтылмас ешбір адам одан қашып. (Жыл, он екі ай, отыз күн) Жерде жоқ, көкте жоқ, Бір әңгелектен әңгелек шығады. Он екі бөлек, Біреуі-ащы, Біреуі-тұщы. (Он екі ай, жаз бен қыс)
Менің борышым халыққа адал еңбек ету, білім мен өнер үйрену, келешекке жол көрсету, үлгі алатындай із қалдыру. Жаман қылықтардан аулақ болу-мансап үшін мақтанға салынбау, бақ үшін арсыз қылықтарданаулақ болу. Және де ата-анамның үмітін ақтау,сабақты тек қана беспен оқу. Міне, менің борышым осы. «Адамдық борышың» Адамдық борышың- Халқыңа еңбек қыл. Ақ жолдан айнымай Ар сақта оны біл. Талаптан да білім мен өнер үйрен, Білімсіз, өнерсіз, Болады ақын –тұл. Мақтанға салынба Мансаптың тағы ұшін, Нәпсіңе билетпе Басыңның бағы үшін. Өміріңді сарп қыл Өлгеніңше, Жоба тап , жол көрсет, Келешек қамы үшін. Қайтадан қайырылып , Қауымға келмейсің, Барыңды, нәріңді Тірлікте бергейсің. Ғибрат алар артыңа із қалдырсаң, Шын бақыт-осыны ұқ, Мәңгілік өлмейсің!
