Мен үміт еткен қоңырау Жауап беру үшін сұрақ қойдым
Менің ендігі бар үміт
артқаным қоңырау үні болды.
Шіркін-ай, сол сыңғырлап қоя
берсе, жаным қалар еді-ау.
Келесі жолы "Қысқы кешті"
қатырып
жаттап
келіп,
бірінші болып айтар едім. Әне,
мұғалімдер бөлмесінің есігі
ашылғандай болды. Дәуде
болса, бұл шыққан кезекші
әйел.
Жұдырықтай
ғана
сүйкімді сары жез қоңырау
соның
қолында.
Қазір
сыңғырлап қоя береді.
Жоқ, бұл шыққан кезекші
емес көрінеді. Басқа біреу
болды. Япыр-ай, қырық бес
минут уақыт ендігі өтсе керек
еді ғой. Бұл мұнша неғып
созылып кетті? Әлде кезекші
әйел тысқа шығып кетіп,
біреумен сөйлесіп,
тұрып
қалды ма. Әне қоңырау… Жоқ,
бұл арба екен өтіп бара
жатқан.
Жақанов та зулатып айтып
шықты. Бұның бәрі бүгін тез
айтқыш болып кеткен екен.
Мұғалім еңкейіп, оған баға
қойып
жатыр.
Жаным
қылпылдап
тырнағымның
ұшына келді. "Енді кімді
шақырар екен?"
Қадыров…
Төбемнен шатыр етіп, жай
түскендей болды. Не істерімді
білмеген
меңіреу
халде
орнымнан сүйретіліп түрегеле
бердім. Маңдайымнан бұрқ
етіп, суық терім шығып кетті.
Ох, шіркін-ай. Адам өмірінде
сипаттап
айтуға
тілің
жетпейтін
неше
алуан
бақытты
минуттар бола береді-ау. соның бірін мен дәл осы сәтте бастан кештім. мен ләм деп үлгергенімше, дәлізден қоңырау үні сыңғырлап қоя бергені. "уһ!" жарайды, отыр қадыров. сенен басқа жолы сұраймын, - деді анфиса михайловна.
1.Баты-тілі көркем ізгі тілек түрінде айтылатын қысқа әрі мәні терең сөз
2.Батаның түрлері бар. Ас батасы асты үстелге әкелгенде немесе ас ішіп болған
соң берілетін бата. Ас батасы тамақ ішкен сайын беріледі. Рамазан батасы үш күнгі
ораза айтта айтылатын ізгі тілек, жақсы ниет. Жол батасы ұзақ жолға шыққанда
беріледі. Жолға шығарда үй иесі көршілерге, туыстарға тамақ беріп, үлкен ақсақалдан
бата алады. Тілек-бата үлкендер жастарға риза болғанда, реті келген жерде қолын
жайып беретін батаның түрі.
3.«Бата адамға күш береді, жолын аша-
ды, жаман күштерден сақтайды» деп сенген.
4.
Мұхтар Омарханұлы Әуезов – қазақтың ұлы жазушысы, қоғам қайраткері, ғұлама ғалым, Қазақстан ғылым академиясының академигі (1946), филология ғылымдарының докторы, профессор (1946), Қазақ КСР-нің еңбек сіңірген ғылым қайраткері (1957)Ол қазіргі Шығыс Қазақстан облысының Абай ауданындағы Бөрілі деген жерде 1897 жылы 28 қыркүйекте туған. Шыққан руы қожа. Мұхтардың атасы Әуез ескіше сауаты бар, араб, парсы, ортазиялық түркі әдебиетімен таныс болған. Мұхтар бала кезінде атасының үйретуімен арабша хат таниды. Мұхтардың әкесі Омархан да, атасы Әуез де Абай аулымен іргелес отыратын, құдалы, дос-жар адамдар еді. 1908 жылы Семейдегі Камалиддин хазірет медресесінде оқып, одан кейін орыс мектебінің дайындық курсына ауысады. 1910 жылы Семей қалалық бес кластық орыс қазына училищесіне оқуға түсіп, соңғы класында оқып жүргенде «Дауыл» атты алғашқы шығармасын жазады. Училищені 1915 жылы аяқтап, Семей қалалық мұғалімдер семинариясына түседі. Семинарияда оқып жүріп Шәкәрім Құдайбердіұлының «Жолсыз жаза» дастанының негізінде «Еңлік-Кебек» пьесасын жазып, оны 1917 жылы маусым айында Ойқұдық деген жерде сахнаға шығарады.