Менің сүйікті — өлкем, әрине, ол мысты қала — Жезқазған. Мен Жезқазғанда туып, өстім. Енді, Жезқазғандық болып қаламын. Бұл қала, жалпы маған қатты ұнайды. Жезқазғаннан ұлағатты ұстаздар да, күміс-көмей әншілер де, мың бұралған бишілер де туып-өсіп , жетілген, білімдерін шыңдаған. Мен бұл қаланы мыс шаһары, мыстың отаны десем артық айтпаймын.Туған жердей — жер болмас,туған елдей — ел болмас, — деген мақал есіме түсіп отыр. Мен осы мақалға байланысты бір оқиға айтып кетейін. Мен жақында Астана қаласына бардым. Үш күннен кейін қайттым. Туған жердің құдіреті күшті екен. Мен сондай қатты сағынып қалыппын. Жезқазғанның әрбір топырағын, әрбір тасын сағыныппын.
Енді, біз Жезқазғанның тарихына көз жүгіртсек. Менің көрікті де әдемі өлкем 1954 жылы құрылған болатын. Аумағы 1,8 мың шаршы километр ұлан-байтақ жерді алып жатыр. Осыдан 3000 жыл бұрын Жезқазғанның мысты өңір екені белгілі болған. Бұған куә болған ашық жұмыстар кесіндері мен балқыту пештері дәлел бола алады. Бұрынғы кен қазушылар жер қойнауынан 2 миллион тоннадан аса жоғары сапалы мыс кенін шығарған,-екен.Уақыт өткен сайын мұндай өндірулер азайған.Сонау жылдардан халықтың жадында сақталып, бүгінге дейін жеткен жергілікті жер атауы- Жезқазған. Міне қаламның осындай кішкене тарихы бар. Сондай-ақ мен және басқа да Жезқазғанның жастары қаламызды болашақта көркейтеміз,-деп сенеміз.Енді, мысты қаламды жан тәніммен сүйетінімді мына өлең жолдарымен өрнектегім келеді: Жезқазған мысты мекен туған жерім,
Тарихи шежіресі қонған жерім.
Өзіңдей шаһарыммен мақтанамын,
Әлемге танымал болған кенің.
Тісі жоқ, тістеп алады
(Аяз)
Рук нет, рисует.
Зубов нет, кусает.
(Мороз)
► Қанаты жоқ, ұшады,
Аяғы жоқ, жетеді.
Аузы жоқ,ұлиды.
(Боран)
Без крыльев летает,
Без ного передвигается.
Без уст воет.
(Буран)
► Өрiске еркiнше сайрандайды,
Иә ат емес.
Ерiкте ұшады,
Иә құс емес.
(Боран)
Гуляет в поле,
Да не конь.
Летает на воле,
Да не птица.
(Вьюга)
► Жұмыртқалардағы аққудың
Белайы отырады
(Қыс)
(Белая лебедь на яйцах сидит.
(Зима)
► Ақ аралар
Жерде қоныстандыр,
От келдi
Олар болмады
(Қар)
Белые пчелы
На землю сели,
Пришёл огонь
Их не стало.
(Снег)
► Жүредi, аяқтар жоқ; жатады, төсе жоқ;
Жеңiл, төбелер сырқырайды.
(Қар)
Идёт, а ног нет;
Лежит, а постели нет;
Легкий, а крыши ломит.
(Снег)
Зимних сугробов родня… (Снеговик.)
Из снега соберём комок.
Поставим сверху мы горшок.
Заменит нос ему морковка.
Метлу в руках он держит ловко.
Наденем шарфик мы ему
И не замёрзнет он в пургу.
К теплу он вовсе не привык.
Ведь это чудо –( снеговик)
Красный нос, в руках метелка.
Проживает рядом с елкой.
К холодам давно привык
Наш веселый(Снеговик !)
Его слепили дети ловко,
из снега сделали клубки.
Вместо носика марковка,
вместо глазок угольки.
На голову ведро одели
и соломенный парик.
А теперь скажи скорее
кто же это? (Снеговик)
Во дворе стоит с метлой,
Дружит с нашей детворой,
Улыбается хитро,
Вместо шляпы - есть ведро!
(Снеговик)
На казахском : Бұл жолдас - аязға үйреніп кеттім.
Қысқы сугробов родня... (Келді.)
Қар жинаймыз комок.
Қоямыз жоғарыдан біз горшок.
Әдемі мұрын оған морковка.
Метлу қолында ол ұстап еппен.
Наденем шарф біз оған
Және замерзнет ол боранда да.
Жылу ол мүлдем үйреніп кеттім.
Өйткені, бұл-ғажайып( аққала)
Қызыл мұрын, қолында метелка.
Тұрады жанында қалмақ.
- Суыққа бұрыннан үйреніп кеттім
Біздің көңілді(Аққала !)
Оның слепили балалар еппен,
қардан жасады клубки.
Орнына носика марковка,
орнына көзше угольки.
Басына шелек киіндіріп,
және соломенный парик.
Ал енді айтшы сірә
кім бұл? (Аққала)
Ауласында тұр отырып метлой,
Дос біздің детворой,
Күлді хитро,
Орнына шляпа - бар шелек!
(Аққала)