Микроскоп - бұл ең кішкентай заттарды: микроорганизмдерді, жасушаларды және басқаларын көруге көмектесетін құрылғы. Төмендегі суретте микроскоптың құрылымын көруге болады: Микропрепарат - біз қарастырғымыз келетін зат. Микропрепарат арқылы жарық өтеді, соған байланысты біз оны көреміз (бұл суретте жарық сары түспен көрсетілген), ол көзге кескін түрінде енеді.Осылайша, біз микропрепаратты тек келесі жағдайда анықтай аламыз: *
Балалық шағы
Алғашында өзін-өзі қорғап үйренсін деген оймен ата-анасы Бекзаттыкүрес үйірмесіне қатыстырады. Алайда күреске ынтасы болмай, екінші жағынан күреспен айналысу бойдың өсуін тежейтінін ұғып үйірмеге бармай, бірден боксқа бет бұрады. 1986-1996 жылдар аралығында Абай атындағы мектеп интернатта, кейін Жұмабек Еділбаев атындағы №18 орта мектепте оқиды. 1995 жылы алғаш рет бокс үйрімесіне жазылып, балалар бапкері Нұрлан Жұмабаевтан тәлім ала бастайды. Ата-анасы мен туыстары Бекзаттың боксқа деген ынтасын байқағанымен, мұны жай, өтпелі кезең деп ойлаған. Бірақ ол бокспен шұғылданғанына бір жыл толмастан республикалық сайыстың жеңімпазы атанып, былғары қолғапты бекер кимегенін дәлелдейді.Заң саласы мамандығын игерген. Алдымен Мұхтар Әуезов атындағыОңтүстік Қазақстан мемлекеттікуниверситетінің дене шынықтыруфакультетіне түсіп, кейін Түркістан қаласындағы Қожа Ахмет Ясауи атындағы халықаралық қазақ-түрік университетінің заң факультетін тәмамдаған. Бекзат бокста Серік Қонақбаевты үлгі тұтқан. Мұның себебі де жоқ емес. 1980 жылыМәскеу Олимпиадасының финалында Серік Қонақбаев жұдырықтасқан сәтте Бекзат бесікте жатқан сәби еді. Анасы Сырлыкүл Саттарханованың Серік Қонақбаев секілді Бекзат та чемпион болсын деген үлкен арманы болған. Бекзат кейін ана арманын орындайды да. Ол Сиднейдегі жеңісін Түркістан қаласының 1500 жылдығына тарту ететіндігін айтқан.
Жанибек Сакпантаевич Карбозин родился в 1933 году в совхозе Амангельды Джамбулского района Алма-Атинской области. В 1956 году окончил филологический факультет Казахского государственного университета им. С. М. Кирова. Многие годы работал в редакциях журналов, в системе народного образования. В настоящее время — председатель рабочего комитета совхоза «Куртинский».
Автор ряда поэтических сборников: «Подснежник» (1959), «Приключение Тамная» (1963), «В моей мастерской» (1964), «Где наш Бекен?» (1970), «Букет цветов» (1972), «Свисток» (1975), «Дети нашего аула» (1976).
В 1969 году республиканский театр кукол поставил пьесу Ж. Карбозина «Кербакбай».
В переводе поэта на казахском языке опубликованы стихи С. Маршака, Ю. Тувима, К. Чуковского, Дж. Родари, ряда болгарских поэтов.