Үн. 5. Қою қаріппен жазылған сөздердің ережесін еске түсіріп, қандай
принцип бойынша жазылғанын анықтаңдар.
1. Төмен сырғанақтаған бөшкені бүктетіле тіреп, сілеусін
көзі ызғар шаша қарап қалғаны Танабайдың көз алдынан кет-
пей қойды (Ш.А.). 2. Бейшара несіне жетіседі, мұның халінде
бетегеден биік, жусаннан аласа тірліктен басқа не бар? (Ш.А.).
3. Биыл Қарауыл суы мол тасып, Жидебай, Мұсақұл үстін-
дегі кең қорық көк жайқын қалың шалғын боп келе жатыр
еді (М.Ə.). 4. Дәл бүгін осы қонысқа жеткенше бұл ауылдар
өзге Шыңғыс бөктерінен көшкен Бөкенші, Жігітектi қуып
жете алмаған (М.Ə.). 5. Сөйтіп, қазаннан жаңа түскен ет бір
қолдан бір қолға лып-лып етіп, салқындамай, тоңазымай
лезде жетіп тұрды (М.Ə.). 6. Бердіқожаның көнген хабарын
алысымен, Құнанбай қалыңмалды, жыртысты бір-ақ жіберт-
ті (М.Ə.). 7. Көлқайнардың суы мол болғанымен, кең қоныс
емес еді (М.Ə.). 8. Кітап әпер, оқысын балаң, қолына, Малды
аяма оқу-білім жолына (М.Ж). 9. Өзіне таныс Буратиген, Көк-
үйірім сияқты қоныс-құдықтардың тұсына келгенде, астын-
дағы жарау бестісін ағызып-ағызып алады (М.Ə.).
Қазақстан Республикасының Тәуелсіздік күні — тарихы тереңде жатқан елдің жаңа заманда өз алдына қайта егеменді ел болған күні. Тәуелсіздік күні мерекесі әр жылдың 16 желтоқсанында аталып өтеді. Бұл күн ұлттық, мемлекеттік деңгейдегі елеулі мереке болғандықтан 16-17-желтоқсан күндері күнтізбеде демалыс болып табылады. Жыл сайын республика азаматтарының арасында мәдениет қайраткерлері, әлеуметтік саладағы ерекше қызметімен көзге түскен мамандар, әскери шенділер мен офицерлер, құқық қорғау саласының қызметкерлері және ел өміріндегі белсенді өзге де сала өкілдері елеулі еңбек еткендері үшін мемлекеттік марапаттармен (наградалар) марапатталады.
Менің Қазақстаным - сол ең шырайлым, , қымбат, ыстық сүйікті маңызды ел. Сол мен ел.
Көп ғасыр понадобилось біздің ата-бабаларымыздың, заселить чтобы, төселіп кет-, қорға- ол жаулардан және мирасқа деген жұқтыр- бізге, қазірде ашты-тоқты. Неше еңбек, тер және қанның, қуаныштың және көресілердің на сыбаға өткелек тұқымдардың жауды. Біздің халқымыздың ақындық мұрасы аз емес арба- картингтерді көрік жақын жер, оның ұшы-қиырсыз жазираларының, таудың, көлдің көк айдынының ақ қарлы зәңгірлерінің асырайды. Ұлы ақындар көрікті және қазақ жердің тарихын жырлады. Халықтың жады сақтайды және тұқымға айтулы және трагедиялық уақиғаларды қазақ халықтың өмірінде тұқымнан деген жұқтырады. Домбры халықтың себептерін тыңдай, ұсын- себе алып дала, желпілде- түздік шөптерді азат жел, онда летящего лихом атта салт аттыдан, сияқты қанаттарда, күнге.
Жаядай және дұрыс Қазақстан сұлап жатты. Күн даладан деген тұрады, барлық күнді над даламен барады, мен дремучими қармақбаулармен және мыңдаған көл, ол да далада кездесе соғады.
там про казахстан написано что казахстан это мой родной край и тогдалие