Н. Айтұлы "Бәйтерек" поэмасы Сұрақтар: - Поэманың өзіндік ерекшелігі неде? Неше тараудан тұрады? - Поэма нешінші жақта жазылған? - Ақмола – Астана – Нұр-Сұлтан қаласын астана болып қалыптасуын уақыт кеңістігінде қалай сипаттаған?
- Сәлеметсіз бе! - Сәлеметсіз бе! -Сенің қалың қалай? - Жақсы, мектепке кірдім, сіздің бизнесіңіз қалай? -Мен мектепте емтихан тапсырамын. Мен кіруге дайынмын. - Сіз қандай тағам дайындаудасыз? -Мен биологияны үйретемін, медицинаға қызығамын, ал сіздің қабілеттеріңіз туралы не білесіз? - Мен математиканы үйретіп, экономика факультетіне барамын, дәрігер болғым келді, бірақ оқу ақысы өте қымбат. - Ия, бұл қымбат және оқу өте қиын, бірақ мен басқарамын.Окылай мен сыныпқа бардым Удачи. - Барлық жақсы!
– Жарайсың,құлыным!Әкелші бетіңді,бір сүйіп алайын!
– Ата,осы басқа жануарларға қарағанда төрт түлікті неге біз өзімізге жақын ұстаймыз?
– Себебі,балапаным,кезінде қазақ халқының бары да нары да солар болған.Олардың қай-қайсысының болмасын етін - азық,жүнін - киім,мінсе - көлік қылды.Сен өзі төрт түлікке нелер жататынын білемісің?
– Әрине!Олар:қой,жылқы,сиыр,түйе ғой.
– Дұрыс айтасың.
– Ал егіншілік ше?Қазақ халқы мал шаруашылығынан соң егіншілікпен де айналысқан.
– “Егін ырыс таңдамайды,еңбек таңдайды” дегендей, егіншілік те үлкен еңбекті талап еткен.Бірақ есесіне көп азыққа кенелесің.
– Бұл екеуімен кезінде халқымыз не үшін айналысқан?
– Әрине, күнкөріс үшін.Ол заманда қазіргідей жаңа технологиялар жоқ болды ғой.Біле білсең сенің анау консервідегі сүтіңнен қазақтың төл сиырының сүті әлдеқайда құнарлы.
– Ата,қазір де осы төрт түлік ұстайтын,егін егетін адамдар бар ма?
– Әлбетте.Қалада жүріп көрмей жүрсің ғой,құлыным.Ауылда және одан басқа шаруа қожалықтарында мал бағып,егін егіп,мол өнім алып қана қоймай,ел дамуына өз үлестерін қосуда.
– Мен де келешекте өз кәсібімді ашып,төрт түлігімізді, дәстүрлі егіншілігімізді жұртшылыққа насихаттайтын боламын.
– Жарайсың,құлыным!Әкелші бетіңді,бір сүйіп алайын!
– Ата,осы басқа жануарларға қарағанда төрт түлікті неге біз өзімізге жақын ұстаймыз?
– Себебі,балапаным,кезінде қазақ халқының бары да нары да солар болған.Олардың қай-қайсысының болмасын етін - азық,жүнін - киім,мінсе - көлік қылды.Сен өзі төрт түлікке нелер жататынын білемісің?
– Әрине!Олар:қой,жылқы,сиыр,түйе ғой.
– Дұрыс айтасың.
– Ал егіншілік ше?Қазақ халқы мал шаруашылығынан соң егіншілікпен де айналысқан.
– “Егін ырыс таңдамайды,еңбек таңдайды” дегендей, егіншілік те үлкен еңбекті талап еткен.Бірақ есесіне көп азыққа кенелесің.
– Бұл екеуімен кезінде халқымыз не үшін айналысқан?
– Әрине, күнкөріс үшін.Ол заманда қазіргідей жаңа технологиялар жоқ болды ғой.Біле білсең сенің анау консервідегі сүтіңнен қазақтың төл сиырының сүті әлдеқайда құнарлы.
– Ата,қазір де осы төрт түлік ұстайтын,егін егетін адамдар бар ма?
– Әлбетте.Қалада жүріп көрмей жүрсің ғой,құлыным.Ауылда және одан басқа шаруа қожалықтарында мал бағып,егін егіп,мол өнім алып қана қоймай,ел дамуына өз үлестерін қосуда.
– Мен де келешекте өз кәсібімді ашып,төрт түлігімізді, дәстүрлі егіншілігімізді жұртшылыққа насихаттайтын боламын.
– Талабың таудай болсын,құлыным!