На . жайылым жерлерден айырылған ел атамекенін тастап,қытайға жер ауып жатты.ақын: көк жайлауды қалдырып, қайда көшіп кетерміз? ! көкіректі зар қылып, қорлықпен қайтіп өтерміз? ! деп халық қайғысына ортақтасады. «бес үйден бір жігіт! »деп,шапқылап жүрген болыстар мен жасауылдар бейнесін, сол тұстағы ел билеушілердің ақ патшаның заңына құлдық ұрып, екіжүзділік танытқанын, бұқара халықтың ыза-кегі туғызанын ақын: би, болысты тәңірі атты, ел қорғауға жарамай, ағайынды еңіретті, енді ойласақ: не қарамай. ата жұрттан кету бар,-деп білдірді. қазақстанның түкпір-түкпірінде патша дарлығына қарсы бой көтерулер болды.ақын да өз қарсылығын өлеңі арқылы білдіріп: жолға тігіп не жанды, тәуекелге беку бар! не болмаса шыбындап, тағдырыңа көну бар. көнсең,күнде шығындап, ит қорлықта өлу бар! - деп,халықты белді бекем буып,тәуекелге баруға, бұл қорлыққа көнбеуге шақырады.осындай тарихи оқиғаны, шығармаларының арқауы екен жамбыл біраз күн ақ патшаның тар қапасында тұтқын да болды. екі ғасырдың куәсі болған жамбыл елімізде орын алған тарихи оқиғалардың барлығын жырларына арқау етті.кеңес өкіметі орнағанда кедейлерге берілген теңдік пен әйелдердің бас бостандығын, саяси, мәдени щараларды, жаңа тұрмысты жырлап, халыққа бақытты, шаттықты тұрмыс келді деп куанды.ұлы отан соғысы басталғанда қарт ақын өзінің өткір сөзімен жауынгерлерді жеңіске жігерлендіріп, отанымызды қорғаушыларға дем, рухани күш-куат берді.
Являясь свидетелем двух веков, Жамбыл в своих стихах указывал все исторические событии. При советском союзе о равенстве бедняков, о свободе женщин, о политике, о культурных мероприятиях, о новой жизни писал, радовался счастью, веселой жизни народа. Когда начался Великая Отечественная война, старый поэт своими стихами вдохновлял солдатов к победе, защитникам Родины давал силу и вдохновение.