1. Өзіне ел сенгендіктен , ол сенімді шын мәнісінде жауапсыз қалдырмай нәтиже шығаратыны туралы. Ер, батыр деген атақты алған адам сол атақты кірлетпей алып жүретіндігі туралы.
2. Ешкімге бағынышты емес елдің ұлдары өздерінің алдарына мақсат қойса сол мақсатына жететінің, сол сияқты қыздары да жеңілмейтінін, халықтың ержүрек болатынын айтады. Ал, біреуге бағынышты елдің азаматтары олай істей алмайды.
3. Сол сияқты басқа мемлекетке бағынышты емес ел, өз еркімен өмір сүріп, бейбіт тіршілікте өмір сүргендіктен өз бойын тік ұстайды, яғни, еңсесі биік болады.
4. Басқаға қызмет етіп, өз халқыңды емес, өзгені құрметтейтін басшы болғаннан, өз еліңде жәй адам болып өмір сүр дейді.
5. Өзінің меншігінде ешнәрсесі болмаған, өзін асырай алмай отырған ел итін қалай тамақтандырмақ, сондықтан ондай елдің иті де басын көтеріп, біреуге сес көрсете алмайды.
6. Әрине, Отан біздің қорғаушымыз, оны біз сүйеміз. Отансыз өмір тұл, сондықтан Отан оттан да ыстық.
Әлия Нұрмұхамбетқызы Молдағұлова (шын есімі Ілия, майдандас достары «Лия» деп атапты) (1925 ж. 15 маусым (кейбір деректерде 25 қазан, 20 сәуір), Ақтөбе облысы, Қобда ауданы, Қаз КСР – 1944 ж. 14 қаңтар, Псков облысы Новосокольники ауданы, Казачиха ауылы, РКФСР) – Кеңес Одағының Батыры (1944), мерген, ефрейтор.
1925 ж. 25 қазанда Ақтөбе облысы, Қобда ауданының Бұлақ ауылында Сарқұлов Нұрмұхаммед және Молдағұлова Маржанның отбасында дүниеге келген. Жетіру тайпасы Табын руынан шыққан. Бала кезінде анасынан айырылып (1933 ж.), кейіннен Алматыда ағасының қолында тұрған, ал 1935 ж. бастап Ленинград, Красногвардейский ауданы, Гурдин көшесіндегі №46-шы балалар үйінде тәрбиеленген. Санкт-Петербургтегі 9-орта мектебінде оқыды. Оқудағы озаттығы және үлгілі тәртібі үшін Әлия Қырымдағы Бүкілодақтық пионерлер лагері – Артекке жіберіледі. Артекте батырлар тақтасына Рубен Ибаррури, Тимур Фрунзе сияқты батырлармен қатар Әлия Молдағұлованың да суреті енгізілген. Соғыс басталған соң балалар үйімен бірге Ярославль облысының Вятское селосына эвакуацияланған. Вятское орта мектебінен 7-сыныпты бітірісімен Рыбинск авиациялық техникумына түседі, бірақ көп ұзамай (1942) ЖШҚӘ-ға (Жұмысшы-Шаруа Қызыл Әскері) майданға жіберу туралы өтініш жібереді.
1943 ж. Снайперлер дайындау орталық әйелдер мектебін аяқтайды. 1943 ж. бастап 54-ші арнайы атқыштар бригадасы 4-батальонының снайпері болған (22-ші әскер, 2-ші Балтық жағалауы фронты). Жау әскерінің 30-дан аса сарбаздары мен офицерлерінің көзін жойған. 1944 ж. 14 қаңтарда Псков облысының солтүстігіндегі Новосокольники ауданында қаза тапты.
Әлия Нұрмұхамбетқызы Молдағұловаға 1944 ж. 4 маусымда Кеңес Одағы Батыры атағы берілді. Ленин орденімен марапатталды.
Әлия
Новосокольники ауданының Монакова ауылында жерленген
1. Өзіне ел сенгендіктен , ол сенімді шын мәнісінде жауапсыз қалдырмай нәтиже шығаратыны туралы. Ер, батыр деген атақты алған адам сол атақты кірлетпей алып жүретіндігі туралы.
2. Ешкімге бағынышты емес елдің ұлдары өздерінің алдарына мақсат қойса сол мақсатына жететінің, сол сияқты қыздары да жеңілмейтінін, халықтың ержүрек болатынын айтады. Ал, біреуге бағынышты елдің азаматтары олай істей алмайды.
3. Сол сияқты басқа мемлекетке бағынышты емес ел, өз еркімен өмір сүріп, бейбіт тіршілікте өмір сүргендіктен өз бойын тік ұстайды, яғни, еңсесі биік болады.
4. Басқаға қызмет етіп, өз халқыңды емес, өзгені құрметтейтін басшы болғаннан, өз еліңде жәй адам болып өмір сүр дейді.
5. Өзінің меншігінде ешнәрсесі болмаған, өзін асырай алмай отырған ел итін қалай тамақтандырмақ, сондықтан ондай елдің иті де басын көтеріп, біреуге сес көрсете алмайды.
6. Әрине, Отан біздің қорғаушымыз, оны біз сүйеміз. Отансыз өмір тұл, сондықтан Отан оттан да ыстық.
Объяснение:
Әлия Нұрмұхамбетқызы Молдағұлова (шын есімі Ілия, майдандас достары «Лия» деп атапты) (1925 ж. 15 маусым (кейбір деректерде 25 қазан, 20 сәуір), Ақтөбе облысы, Қобда ауданы, Қаз КСР – 1944 ж. 14 қаңтар, Псков облысы Новосокольники ауданы, Казачиха ауылы, РКФСР) – Кеңес Одағының Батыры (1944), мерген, ефрейтор.
1925 ж. 25 қазанда Ақтөбе облысы, Қобда ауданының Бұлақ ауылында Сарқұлов Нұрмұхаммед және Молдағұлова Маржанның отбасында дүниеге келген. Жетіру тайпасы Табын руынан шыққан. Бала кезінде анасынан айырылып (1933 ж.), кейіннен Алматыда ағасының қолында тұрған, ал 1935 ж. бастап Ленинград, Красногвардейский ауданы, Гурдин көшесіндегі №46-шы балалар үйінде тәрбиеленген. Санкт-Петербургтегі 9-орта мектебінде оқыды. Оқудағы озаттығы және үлгілі тәртібі үшін Әлия Қырымдағы Бүкілодақтық пионерлер лагері – Артекке жіберіледі. Артекте батырлар тақтасына Рубен Ибаррури, Тимур Фрунзе сияқты батырлармен қатар Әлия Молдағұлованың да суреті енгізілген. Соғыс басталған соң балалар үйімен бірге Ярославль облысының Вятское селосына эвакуацияланған. Вятское орта мектебінен 7-сыныпты бітірісімен Рыбинск авиациялық техникумына түседі, бірақ көп ұзамай (1942) ЖШҚӘ-ға (Жұмысшы-Шаруа Қызыл Әскері) майданға жіберу туралы өтініш жібереді.
1943 ж. Снайперлер дайындау орталық әйелдер мектебін аяқтайды. 1943 ж. бастап 54-ші арнайы атқыштар бригадасы 4-батальонының снайпері болған (22-ші әскер, 2-ші Балтық жағалауы фронты). Жау әскерінің 30-дан аса сарбаздары мен офицерлерінің көзін жойған. 1944 ж. 14 қаңтарда Псков облысының солтүстігіндегі Новосокольники ауданында қаза тапты.
Әлия Нұрмұхамбетқызы Молдағұловаға 1944 ж. 4 маусымда Кеңес Одағы Батыры атағы берілді. Ленин орденімен марапатталды.
Әлия
Новосокольники ауданының Монакова ауылында жерленген