Нарынқұм зауалы" шығармасындағы ұлттық құндылықтарды өтінемін​

Қонақ – үйге келген мейман.
Танымайтын кісі “құдайы қонақ”, әр түрлі тілеулестікке, тойға шақырылған мейман “арнайы қонақ” болып саналған. Халықтық ғұрып бойынша, келген адам үйге баса-көктеп кірмей, сырттан дауыстап, үйдегілерге белгі береді. Үйге келген адам әуелі шаңыраққа сәлем беріп кіруі керек. Түсте келген қонаққа түстік, кешке келгендерге қонақасы берілген. Үлкен ас кезінде қонақтар төрден есікке қарай, жасының үлкендігі мен мәртебесіне байланысты орналасады. Қымыздан кейін ет ұсынылады. Құдайы қонақ түскен үйде отағасы жоқ болса, астан дәм татып, ауыз тиген соң, түнемеге басқа орын іздестірген. Қонақты қарсы алған отағасы есік ашып, алдымен оны кіргізеді, шығарып саларда қонақтың өзі ашуы керек. Үй иесі ашса, онда қонақты қуғанмен бірдей саналады.[1]

1. Ананың ақ сүтімен, ана тіліңіді құрметте!
(Уважай молоко матери и родной язык!)

2. Ана сүті бой өсіреді,
Ана тілі ой өсіреді.
(Молоко матери расти,
Родной язык делает умным).

3. Тілін білмейтіндер емес, тілін білгісі келмейтіндер – мәңгүрт.
(Безумный не тот, кто не знает свой язык, а тот, кто не хочет знать свой язык).

4. Туған ел – тұғырың, туған тіл – қыдырың.
(Родной народ – твой пьедестал, родной язык – твоя сопутствующая удача).

5. Ұлттың қуаты – тілінде.
(Мощь нации в её языке).

6. Тіл – атадан қалған асыл мұра.
(Язык – благородное наследие предков).

7. Ана тіліңалпыс тілге татиды.
(Родной язык стоит шестидесяти других языков).

8. Тіл – ұлттың сүйенетін тамыры, cыйынатын тәңірі.
(Язык – корень, на который опирается нация, объект почитания).

9. Тіл – кілті көңілдің.
(Язык – ключ к душе человека).

10. Тіл – білім, тәрбие тұғыры.
(Язык – пьедестал образования и воспитания).