Найдите в тексте местоимения,определите их разряд, падеж. Настала весна; солнце согнало снег с полей; в пожелтевшей травке проглядывали свежие, ярко-зеленые стебельки; почки на деревьях раскрывались и выпускали молоденькие листочки.
Вот проснулась и пчелка от своего зимнего сна, прочистила глазки мохнатыми лапками, разбудила подруг, и выглянули они в окошечко – разведать: ушел ли снег, и лед, и холодный северный ветер?
Видят пчелки, что солнышко светит ярко, что везде светло и тепло; выбрались они из улья и полетели к яблоньке:
– Нет ли у тебя, яблонька, чего-нибудь для бедных пчелок? Мы целую зиму голодали!
– Нет, – говорит им яблонька. – Вы прилетели слишком рано: мои цветы еще спрятаны в почках. Попытайтесь у вишни.
Полетели пчелки к вишне:
– Милая вишенка! Нет ли у тебя цветочка для голодных пчелок?
– Наведайтесь, милочки, завтра, – отвечает им вишня. – Сегодня еще нет на мне ни одного открытого цветочка; а когда откроются, я буду рада гостям.
Полетели пчелки к тюльпану; заглянули в его пеструю головку; но не было в ней ни запаху, ни меду.
Печальные и голодные пчелки хотели уже домой лететь, как увидели под кустиком скромный темно-синий цветочек: это была фиалочка. Она открыла пчелкам свою чашечку, полную аромата и сладкого сока. Наелись, напились пчелки и полетели домой веселешеньки.
К өкінішке, бүгін адамзат бас жік жиһаздың және жамандықтың тұрады. Өзінің екпінді озықтығымен біз қоршаған ортаға зор зиянды безеймыз. Біртіндеп многие көріністер айуанның және өсімдіктің әлемдердің вымирают. Сулы және әуе аялар ластанады. Мәжуси жас халықтың атам заманғы жөн-жоралғылары күйрейді.
Жиһаз және жамандық ылғи қатар. Жақсы және жаман істерді салыстыра, біз ізгі болу оқимыз. Тіпті жақсылықтың тамшысы свершиться үлкен жамандыққа помешать біледі.
К баяғы, жаса- жиһаз тағы және өте сүйкімді. Міне, айталық, сен ағашты терезенің астында посадил, қарамастан және арқылы жылды оның сидам, жас тармағында сандуғаш запел. Илянің баспанасыз мыршайды баспаналатты, қарамастан және енді бас-басы күнді ол сат- сені мектептен кездестіреді. Кеше сен көршінің кемпірінің ауыр сөмкені дейін пәтердің жеткердің. Ал бүгін жан сырт көмектесті
Әр халықтың бала тәрбиесіндегі өзіндік ерекшеліктері арқылы мәдени құндылықтары қалыптасады. Ата-бабамыз ұл баланы ертеңгі абыройлы әке, қадірлі отағасы, елді қорғайтын ер, батыр, би, ақын, ұлттың намысты азаматы ретінде әділдікке, қайсарлыққа, кешірімді болуына, өнерге, білімге, салт-дәстүрімізді сақтауға тәрбиелеген. Ұл бала – қазақта шаңырақ иесі, ер-азамат – ата-ананың отын тұтатушы болып саналады. Қазақ отбасындағы тәрбиенің ерекшелігі жасы кішісінің үлкеніне «сен» деп сөйлемеуі, алдын кесіп өтпеуі, үлкен тұрып кішінің, әке тұрып ұлдың, шеше тұрып қыздың орынсыз сөйлемеуінде. Сөз жоқ үлкенді құрметтеу әдеті жауапкершілік, адамгершілік сезімдерін туғызған. Дұрыс бағытқа бағдарлау көп жағдайда абыройлы әкеге, үлгілі отағасына, қадірлі ағаларына байланысты.
Халқымыз ұл бала тәрбиесіне ерекше көңіл бөлген. «Әке көрген оқ жонар...» дей отырып, қазақ отбасында әкелер өзінің білетін бар өнерін ұлдарына үйретіп, оларды мерген, аңшы, яғни «сегіз қырлы, бір сырлы» жігіт етіп тәрбиелеген. Бала ес білгеннен бастап, оның құлағына «сен ертеңгі шаңырақ иесісің, болашақ әкесің, арқа сүйер жарсың, отбасының асыраушысысың, сондықтан да жаманнан жирен, жақсыдан үйрен» деген сөздерді құйып отырған.