Не сохранено
– Біріншіден, мүмкін ақша үнемдейтін
шығар. Өнер деген – интеллектуалдық жеке
меншік. Шын мәнінде, интеллектуалдық
еңбекке лайықты еңбекақы төленуі керек.
Бүгін, мысалы, Парламентте мәдениет
туралы заң талқыланды. 25 жылдан бері
жазушыларға қаламақы төленбейді екен. Бұл,
былайша айтқанда, нонсенс. Әрине,
театрлардың бәрі бірдей емес.
— Расымен де, театрлар неге арзан әзілге
құмар болып кетті?
Кез келген өнер адамы саясаткер болу керек.
Ол қоғамда не болып жатыр, парламент не
талқылады, қандай халықаралық мәселелер
қаралды, қысқаша айтқанда, бәрін біліп,
бақылап отыру керек. Яғни деңгейі өте
Жоғары, ой-өрісі кең болуы тиіс. Өнер тек
құда мен құдағиға тиісіп немесе әйел болып
Киінген, шалбарын шорт кескен
келіншектерді немесе орысша тіл
сындыратын жастарды сынаумен ғана
шектелмеу керек. Әрине, оның бәрі қажет.
Бірақ интеллектуалдық ізденіс көбірек керек.
Меніңше, әзіл-сықақ театрларында білім,
ізденіс жағы жетіспейтін секілді...
1. Мәтіндегі экспрессивті-эмоционалды
сөздерді теріп жазыңыз.
Қазақ халқының қонақ күтуі мен қонақжайлығы туралы.
Баяғы заманнан бері осы күнге дейін жеткен дәстүріміздің бірі мен бірегейі – келген қонаққа дастарқан жаю. Бұл дәстүр тек қонақжай қазақ халқына ғана тән дүние десем, артық айтпаспын, себебі үйге қандай кісі келмесін «ең болмаса нан ауыз тиіп кету керек» деген ұғым санамызда бала кезімізден қалыптасқан. Қазағым қашан да бар асылын, бар тәттісін «қонақ жесін» деп сақтаған. Қазақ халқы үшін дастарқаннан үлкен, дәмнен үлкен нәрсе жоқ. Ақсақалдар да үнемі «Дастарқан тек қуанышты себептермен жайылсын! Дастарқан мол болсын! Осындай үлкен дастарқан басында жинала берейік!» деп бата беріп, тілектерін айтып жатады.
Дастарқан жайғанда міндетті түрде ең алдымен нан қойылады. «Ас атасы – нан» деген мақал осыдан шықса керек. Ұннан жасалынған тағамдар бағзыдан-ақ ақ дастарханымыздың сәні болып келген. Қазақ өзінің шаңырағындағы кез келген жиында дастархан үстінен нанды алыстатпайды.
Сыйлы қонақ келсе, бұрынғы кезде мал сойылып, ет асылса, қазіргі заманда мал сойылмаса да, қазанды отқа қойып, қонақтың кәдесін асып береді. Күн демей, түн демей қазан асуға келгенде қарап қалмайтын қазақ аналары мен келіндері ет тамақты нақышын келтіріп дайындайды. Бүгіндері қырық күн тойын, отыз күн ойын жасамасақ та, кез келген жиында осы ас бірінші мәзірде тұрады.
Жалпы алғанда, қазақтың дастарханы – киелі нәрсе. Бұл тек жайылған шүберек немесе оған қойған ас-ауқат қана емес, бұл – адамның пейілі, ішкі жан-дүниесі, мейірім-шапағаты. Ендеше дастарқанымыз тек қуанышқа жайылсын!