ОҚЫЛЫМ МӘТІНІНДЕГІ БУЫН ҮНДЕСТІГІ ЗАҢДЫЛЫҚТАРЫН КӨРСЕТІП, ДӘПТЕРГЕ ЖАЗЫҢДАР. ҮЛГІ:
ЖУАН БУЫНДЫ СӨЗДЕР
ДАРИЯСЫНА, ...
ЖІҢІШКЕ БУЫНДЫ СӨЗДЕР
БЕТІНДЕГІ, ...
АРАЛАС БУЫНДЫ СӨЗДЕР
ҚЫСТЫГҮНІ, ...
Тұман деген әдетте қыстыгүні келетін мылқау мейман ғой. Тұман түсіп, дүние аппақ сүт дариясына шомылып мүлгіп тұрғандай, жер бетіндегі заттың бәрі буылдыр арасынан көмескі, күңгірт көрініп, көңілді бір белгісіз үрей сезімдер билеген шақты Кириск бұрын тіпті ұнататын да... Ал қазір буырқанған теңіз үстінде біресе жазылып, біресе жиырылып, ирелеңдеп жөңкіген тұман айдаһардың жер бауырлап жылжығанын еске салғандай еді... Күллі әлемді қамтып алған мына сіреспе бозғылт тұманда қайда, неге жүзіп бара жатқаны белгісіз... Әл-қуат кетіп қалжыраған жандарды енді еріксіз енжпрлық билеп, мына көр тұман тұтқынында қайығы қақпайлаусыз қалтылдап, тағдыр құрығына тырп етпей мойынсұнған шақ... Көр тұман адамды езгілей түсіп, еріктен айырып, мең-зең халде қалдырған...
см. также другие значения терминов Раб и Рабы.
Ра́бство — система общественных взаимоотношений, при которой допускается нахождение человека (раба) в собственности у другого человека(господина, рабовладельца, хозяина) или государства. Прежде в рабов обращали пленников, преступников и должников, позже и гражданских лиц, которых принуждали работать на своего хозяина. Рабство в этой форме было широко распространено до XX века, в некоторых арабских и африканских странах существует до сих пор.
В современном мире рабство осуждается в большинстве стран мира как преступление и запрещено законодательствами этих стран. Суть рабства, как преступления, в лишении рабов будущего полностью или частично.
Государства, где разрешено рабство, обычно называют рабовладельческими государствами[1].
Рабство существовало с доисторических времён в различных цивилизациях[2], в большинстве случаев принимая те или иные институциональные формы. В настоящее время рабство запрещено во всех странах[3][4] (последней отменила рабство Мавритания в 1981 году[5], хотя де-факто запрет не действует).
Білім - ғылым үйренбекке талап қылушыларға әуелі білмек керек. Талаптың өзінің біраз шарттары бар. Оларды білмек керек, білмей іздегенмен табылмас.
Адамның көңілі шын мейірленсе, білім - ғылымның өзі де адамға мейірленіп, тезірек қолға түседі. Шала мейір шала байқайды.
Ғылымды үйренгенде, ақиқат мақсатпен білмек үшін үйренбек керек.
Ғылымды, ақылды сақтайтұғын мінез деген сауыты болады. Сол мінез бұзылмасын! Көрсеқызарлықпен, жеңілдікпен, я біреудің орынсыз сөзіне, я бір кез келген қызыққа шайқалып қала берсең, мінездің беріктігі бұзылады.