Оқылым. Мәтінді мұқият оқып, берілген тапсырмаларды орындаңыздар.
Домбыра — Қазақ халқының ең кең тараған екі ішекті, көп пернелі
музыкалық аспабы. Ол — қазақтар өмірінде маңызды орын алатын, -зіндік
музыкалық сипаты бар аспап. Алғаш эпикалық дәстүр шеңберінде жыр,
толғау, термелерді сүйемелдеуге қолданылған домбыра кейін аспаптық
шығарма — күй жанрының қалыптасуына ықпал еткен. Қазіргі кезде
домбыра жеке әнді сүйемелдеуге, күй тартуға, халықтық-фольклорлық
музыкада, классикалық шығармаларды орындауға қолданылатын,
мүмкіндігі кең музыкалық аспап болып табылады. Домбыра — қазақтың
халық аспабы. Домбыра -қазақ халқының әрбір үйінде болуы міндетті және
қажетті аспап болып есептелген.Бұл музыкалық аспаптың пайда болу
тарихы ғасырлар қойнауына кетеді. Домбыраның екі түрі бар – батыстық
және шығыстық. Бұл орындалу дәстүрінің екі түрлілігімен ерекшеленеді.
Орындалуы тез, виртуозды төкпе күйлерді орындау үшін сол қол домбыра
керек. Сондықтан, батыстық домбыра жалы жіңішке және ұзынша болып
келеді. Шығыстық жуан және қысқа домбыраларда мұндай техникалық әдіс
қолданылмайды. Аспаптар көлемімен Қалыбының түрі дыбысталу күшіне
әсер етеді: көлемі үлкен болса, дыбысталуы да сондай болады.​

Халық арасында танымал, көпшілік таңдайтын бірнеше мамандық бар. олар әр қоғамда, қандай жағдай немесе тәртіпте болмасын сұранысқа ие болады. сол мамандықтардың ішінде заңгерлік те бар. бұл мамандық иелері мемлекеттік мекемелерде, заң органдарында, түрлі ұйымдарда, шағын фирмаларда, кәсіпорындарда, коммерциялық және қоғамдық құрылымдарда ауадай қажет. заңгер мамандығының сұранысқа ие болуы неліктен? әрине, көп ң заңгер болуға деген құштарлығы бекер емес. заңгер мамандығы пайда болған қиындықты шешуге бағытталады

  дала өркениеті  - түркі тектес  халықгардың, соның ішінде қазақтардың материалдык жəне рухани құндылықтарының сатысы; этномəдени жүйенің қалыптасуындағы табиғи-тарихи тұрпат. тарихын зерттеу барысында өркениет атауының өзіне əр түрлі, кейде бір-біріне қарама-қайшы анықтамалар қалыптасты.  америка  тарихшысы  л.морган  (1818-1881) мен  ф.энгельс  оны ғы жоғары, жазусызуды енгізу кезеңі ("тағылық — жабайылық — "өркениеттілік" ұштағаны арқылы) ретінде сипаттады. кейінгі кездері бұл термин ң аймақтық, салыстырмалы түрде бір-біріне тәуелсіз жетілген пішімдерін бейнелеу үшін қолданылып жүр.  еуропаға  əсіре табынушы кейбір ойшылдар өздігінше жетілген мәдени-тарихи аймақтардың санын түгендеп, кейде — 8 (о.шпенглер), кейде 36 өркениет ошағына (а.тойнби) жеткізіп қойды. әйтсе де, осы тұ жақтаушылар  алтайдан  карпат тауларына  дейінгі ұлан-байтақ кеңістікте көшпелі-отырықшы тұрмыс кешкен түркі тектес халықтардың өткеніне астамшылдықпен қарап, "тарихи тысқары қалған қауым" ретінде көрсетуге тырысты. соған қарамастан, өркендеп-өрбу негізі, қ- табиғи аясы әлі далалық тұрпат саналатын көшпелі шығыс жұртының өзіндік өркениеті хақында дəйекті пікір түйген ғалымдар аз емес. белгілі орыс археологы, акад. а.п.окладников (1908—1981) зерттеу еңбектерінде далалықтардың этномәдени жүйесін "батыс сібір өркениеті" деп атап, "ежелгі түркі сібірі шығысқа караганда батыспен тығыз байланыста болған сияқты. оның мәдениеті бүрын болжағанымыздан әлдеқайда бай" екендігін жазды.  ә.марғұлан,  к.ақышев,  к.байпақов, т.б. ғалымдар "көшпелілер өркениеті" атауын жиі колданса, л.н.гумилев,  о.сүлейменов  оның өрлеу дәуірінде, б.з.б. 9 ғ-дан б.з. 11 ғ-ы аралығында,  жерорта теңізі  жағалауы және қиыр шығыс елдерімен салыстырғанда жасампаздық эволюцияны бастан өткергенін дәлелдеді. соның нәтижесінде еур. астамшылық пен таптык дала уағға негізделген кеңестік тарихнама мансұқ еткен  еуразия  кеңістігіндегі тарихи-мәдени ерекше құбылыс ғылымға " дала өркениеті " деген атпен ене бастады. оның əлемдік өркениетке қосқан үлесіне үндінің саяси қайраткері  д.неру  "әлемдік тарихқа көзқарас" атты еңбегінде əділ баға беріп, "атлас картаны ашсаң, алып азия құрлығының койнына кіріп жатқан кішкентай еуропаны көресің. ол өз алдына дербес құрлық емес,  азияның  жалғасы сиякты. ал тарихты окитын болсаң — ұзақ уақыт бойы, белгілі бір кезенде азияның үстемдік құрғанына көзің жетеді