Олатын киелі
Жылқының жасы мен денсаулық
жағдайын атбегілер тісіне қарап ажы-
ратады. Ата-бабаларымыздан қалған
«Жақсы аттың тісін қарамас болар...»
деген нақыл соған байланысты туындаған
болар.
Қазақ халқы жылқыны, ең алдымен, «ел
қорғаған ердің жан серігі» деп дәріптеген.
Біздің аңыз-ертегілерімізде, батырлық
жырларымызда иесі қысылғанда ақылды,
насін түрлі түсті реңкте көреді. Бірақ
Қызыл мен көк түсті ажырата алмайды. Тағы
бір қызығы, - жылқының көру аумағы 360
градус. Яғни, жылқы бір бағытқа қарап
тұрғанда тек алдын ғана емес, арт жағын да
Толық көре алады. Сондай-ақ жылқының
көзі түн ішінде де өте жақсы көреді.
қазақ халқында жылқының қатысуымен
болатын түрлі жарыстар мен ойындар о
Жылқының жүйріктігін сынайтын тами же
құнан бәйге, бәйге, аламан бәйге Синк
сайыс түрлері халқымызбен бірге жаса
келеді. Ал көкпар, аударыспақ, ат үс
тартыс, жамбы ату, қыз қуу, теңге
ойындар жылқының да, оған міне
де мықтылығын анықтаған.
рыспақ, ат үстіндегі
қыз қуу, теңге ілу сияқты
А да, оған мінген жігіттің
күшті тұлпарлар көмекке бірінші болып
келетіні туралы көп айтылады. Мысалы,
Қобыландының Тайбурылы, Алпамыстың
Байшұбары, Ер Төстіктің Шалқұйрығы,
Қамбардың Қарақасқасы иелерімен бір-
ге жыр-аңызға айналып, ел құрметіне
«Балдырған», 2014 жыл N2.
перевод
Перевод Ждите меня