«Қонақтар» әңгімесіндегі ««Уақыт шіркін зымырап өтті де шықты. Тәңірінің құдіреті күшті-ау. Әйтеуір артымызда бір жаман бар. Тұяқсыз пенде емеспіз...» деген пікірді қалай түсінесіз? Шығармадан дәлелдер келтіре отырып, өз көзқарасыңызды білдіріп жазыңыз (70-90 сөз шамасында
Палау пісіру.
Керекті азық – түлік: қой немесе сиыр еті (мөлшермен 300 гр.), 2 орташа сәбіз, 2 орташа пияз (жуа), 2 кесе (пиала) күріш, 4 – 5 ас қасық сұйық май, татымына қарай тұз. Үстіне қалауыңыз бойынша аскөк немесе көк жуа турап, салуға болады.
Ең алдымен қазанға майды құйып қыздырып, май қызғаннан кейін ортасынан жұқалап туралған пиязды салып қуырамыз. Пияз қуырылғанша, сәбізді ұзыншалап турап, пиязбен қосып қуырамыз. Одан кейін орташа кесектеліп туралған етті қосып барлығын жақсылап 10 – 15 минут шамасында қуырып аламыз. Барлығы қуырылып болған соң үстінен бір кеседей қайнаған су құйып, татымына қарай тұз салыпбір қайнатып аламыз. Қайнағаннан кейін алдын ала жуылған күрішті салып, үстінен күріш батып тұратындай су құйып (шамамен 2 – 2,5 кесе), қатты отты қосып қайнатамыз. Қайнаған соң астын басып, ақырын жай отта 35 минут шамасында бетін жауып, араластырмай, пісіреміз.
Палауымыз дайын болғанда үлкендеу ыдысқа салып, үстінен аскөк не болмаса көк жуаны майдалап тураймыз.
Палау Орта Азияда ең танымал тағам болып саналады. Және оның дайындау тәсілдері де әр түрлі. Әр аспаздың палау әзірлеуде өзіндік құпиялары болады. Мен біздің үйде дайындалатын палаудың рецептін жаздым.
Мен үшін анамның әзірлеген палауы – ең дәмді. Әдетте анам палауды қой етімен дайындап, оған сәбіз бен жуа турап, тұздан басқа ешқандай дәмдеуіштер қоспайды.
Перевод:
Суббо́тник (воскре́сник) — в СССР идеологи старались представить субботники как сознательный организованный бесплатный труд на благо общества в свободное от работы время, в выходные (откуда и происходит название). Для большинства населения это был принудительный труд в выходные дни (в субботу или воскресенье - "воскресники"), от которого старались не уклоняться, хотя людей принудительно лишали отдыха в выходные дни, чтобы не числиться политически неблагонадёжными. Сами жители СССР называли такой труд "добровольно-принудительным".