әжемнің ертегілері есімде, кішкентай едім, үзік⁻үзік есімде қалыпты, әжемнің қасында жатып ертегілерін тыңдайтынмын. сол бір сағымға, арманға айналған күндерімді сағындым. бұл естеліктер мен үшін өте құнды. сол күндерді кері оралту үшін бәріне дайынмын, бірақ қызық, дәл мендей осындай тілекті біреу тілейді ме екен? мен үшін қымбат естеліктің асылдығын өзгелер асыл деп қабылдайды ма екен? біреулер материалдық құндылықтарды арман қылад. біреулер көңілі жай болуды қылад арман және тағысын тағы. ал өткеннін қайта оралмасын, жүректен орын аларлар өткен өтсе, әр қайсысы бір бөлшектен әкетерін және сол орын бос қаларын ойлайтын кімдер? мені түсінерлер кімдер? иә, өмір толы сұрақ. келісемін, жауабы табылмас сұрақ. білемін, кері қайту мүмкін емес, бірақ жүрекке әмір бар ма? әжемнің ертегілері мәңгі жадымда сақталары хақ. сол үшін де мен шексіз разымын. Аллахқа мың алғыс!
Ұлан байтақ даланы мекен еткен ата бабамыз тек қана малдың тісіне ерумен өмір сүріп қоймаған. Көңіл құмарын қандыру үшін неше түрлі қызықты істер таба білген. Сондай қызықтың бірі аңшылық болып табылады. Жүйрік ат, қыран бүркіт, алғыр қаршыға, құмай тазы, айлалы сұңқар, болат қақпан, түзу мылтық сияқтылардың әрқайсысы ерекше сырға толы. Сол сырлары арқылы көптеген жанды аңшылық қызметке еліктіре білген. Тек еліктіріп қана қоймай, ер жігіттердің сенімді серігіне айналып, қиналған сәтте көмекшісі де бола алған. Сондықтан да халқымыздың тіршілік салтындағы қысқа күнде қырық алып қоржын толтырып, "үйірімен үш тоғыз" олжа байландырар, ең сүйікті кәсібі осы - аңшылық. Сонымен қатар аңшылықтың, саятшылықтың ерекше жақсылықтары да бар. Ол кімді болса да салқын сабырға, жан семіртер көңілділікке баулып, ерік күші мен дене күшінің бір-бірімен үйлесім табуына әсер етеді. Сол себептен ата-бабаларымыздың аңшылықты кәсіп ретінде ғана емес, өнер ретінде санауының үлкен мәні бар. Қазақ арасында аңшылықтың кең тараған танымал түрі - аңды бүркітпен аулау, бүркіт ұстап саятшы болу, аңшылыққа ден қойып, салбурынға шығу. Халқымыздың арасында жыртқыш құстардың әр түрін қолға үйрету дәстүрі болған. Солардың ішінде ең бір қасиет тұтатын қыраны - бүркіт. Қазақ аңшылары "Бүркіт" деп жыртқыш құстардың ішіндегі аса тектісін, адам қолына тез үйренуге бейім естісін атаған.
есімде, кішкентай едім, үзік⁻үзік есімде қалыпты, әжемнің қасында жатып ертегілерін тыңдайтынмын. сол бір сағымға, арманға айналған күндерімді сағындым. бұл естеліктер мен үшін өте құнды. сол күндерді кері оралту үшін бәріне дайынмын, бірақ
қызық, дәл мендей осындай тілекті біреу тілейді ме екен? мен үшін қымбат естеліктің асылдығын өзгелер асыл деп қабылдайды ма екен?
біреулер материалдық құндылықтарды арман қылад. біреулер көңілі жай болуды қылад арман және тағысын тағы. ал өткеннін қайта оралмасын, жүректен орын аларлар өткен өтсе, әр қайсысы бір бөлшектен әкетерін және сол орын бос қаларын ойлайтын кімдер? мені түсінерлер кімдер?
иә, өмір толы сұрақ. келісемін, жауабы табылмас сұрақ. білемін, кері қайту мүмкін емес, бірақ жүрекке әмір бар ма?
әжемнің ертегілері мәңгі жадымда сақталары хақ. сол үшін де мен шексіз разымын. Аллахқа мың алғыс!
Сонымен қатар аңшылықтың, саятшылықтың ерекше жақсылықтары да бар. Ол кімді болса да салқын сабырға, жан семіртер көңілділікке баулып, ерік күші мен дене күшінің бір-бірімен үйлесім табуына әсер етеді. Сол себептен ата-бабаларымыздың аңшылықты кәсіп ретінде ғана емес, өнер ретінде санауының үлкен мәні бар.
Қазақ арасында аңшылықтың кең тараған танымал түрі - аңды бүркітпен аулау, бүркіт ұстап саятшы болу, аңшылыққа ден қойып, салбурынға шығу.
Халқымыздың арасында жыртқыш құстардың әр түрін қолға үйрету дәстүрі болған. Солардың ішінде ең бір қасиет тұтатын қыраны - бүркіт.
Қазақ аңшылары "Бүркіт" деп жыртқыш құстардың ішіндегі аса тектісін, адам қолына тез үйренуге бейім естісін атаған.