Орденбек Білісбекұлы Мазбаев (28 сәуір 1954, Үштөбе қаласы, Алматы облысы) — география ғылымдарының докторы (2010), профессор (2007). ҚазПИ-ді (1976, қазіргі ҚазҰПУ) бітірген. Фабричный кентіндегі №1 мектепте мұғалім, директордың оқу ісі жөніндегі орынбасары (1976-80), ҚазҰПУ-да ассистент, аға оқытушы, доцент (1981-93), кафедра меңгерушісі (2001-10), Халықаралық оқушылар туризмі орталығының директоры (1993-97), ҚазҰУ-да доцент (1998-2001) қызметтерін атқарды. 2010 жылдан ҚазҰПУ-да декан және Тұран университетінің профессоры. Ғылыми жұмыстарының негізгі бағыты - туризмнің педагогикалық және географиялық мәселелеріне арналған. Қазақстан Республикасы туризмнің аумақтық дамуының географиялық негіздері тақырыбында докторлық диссертация қорғады. 260-тан астам ғылыми жариялымның авторы.​

Мен - Қазақстанның болашағы. Енді мен мектепте қалдым. Бірақ онда Қазақстан істеу үшін бара жатырмынИнституты. Институтты бітіргеннен кейін, мен ел игілігі үшін білімдері мен дағдыларын бағыттайды. Қазақстан қазірдің өзінде болашақ үшін мақсаттар қойды. Ал біздің қазіргі заманғы ұрпақ өз елінің игілігі үшін мүмкіндік алады. Жас адамдар еліміздің дамуына өз күш-жігерін жұмсау керек. Мен инновациялық технологиялар саласындағы елімізді дамытуды жоспарлап отырмыз. Мен қазіргі заманғы технологияларды бөлшектенуі, уақытпен өтіңіз. Мен ел дамуының ендірілген болуы мүмкін, олардың күштерінің сияқты көптеген жоспарлап отырмыз.

В ХХI веке шахматисты, к сожалению, мало читают, даже книги, посвященные их любимой игре. Спору нет, чтение художественной литературы не повышению рейтинга. И все же трудно представить, чтобы чемпионы прежних лет не знали "Шахматную новеллу" Стефана Цвейга или "Защиту Лужина" Владимира Набокова. Возможно даже, что во второй половине века имена этих великих писателей для поклонников шахмат по значимости стояли в одном ряду с именами шахматных королей - Ласкера, Капабланки или Алехина. Вообще, в ХХ веке в Советском Союзе гроссмейстеры причислялись к рафинированным интеллигентам, людям высокой культуры. Собственно, такими они, за редким исключением, и были. Достаточно вспомнить Ботвинника, Смыслова, Таля, Кереса, Корчного, Тайманова, Полугаевского, Котова, Флора и многих других. Остановимся на знаменитых литературных произведениях, в которых шахматы занимают весьма значительное место.