Біріншіден тіл үйренуді балабақшада дұрыс жолға қою керек.
Екіншіден, үйренген тілді дамытатын орта қажет. Біз мектепте үйренген тілді көшеде өз замандастарымызбен бірге жүргенде тереңдете түстік. Сөйтіп,, қазақ тілінің қолданыс аясын кеңейттік. Егер ондай жағдай болмағанда, үйренген тілді ұмытып қалуымыз да мүмкін еді. Менің үйренген тілді дамытатын орта керек дегенім сондықтан.
Үшіншіден, қазір қазақ тілін үйрену жөнінде әртүрлі әңгімелер айтылып қалады. Әсіресе әдістеме, көрнекіліктер жоқ деген сөзді жиі естиміз. Шынына келсек, бұл сылтау ғана. Ұмтылған адамға, ізденген талапкерге мүмкіндік бар. Айталық, ағылшын, түрік тілін үйрету әдістемелерін қолдана отырып жасаған дүниелер аз емес. Тек соны тиімді пайдалану керек.
Бір сыныпта оқыған оқушылардың бәрі бірдей қазақ тілін неге меңгермейді деген сұраққа, оның бәрі ата-анаға байланысты деп ойлаймын. Ұрпағының Отанға деген сүйіспеншілігін тудыра алмаса еліне деген патриоттық сезімін оятпаса, ол баланың мемлекеттік тілді білуге ынтасы арта ма? Сондықтан да біз тіл үйретуді тәрбиемен ұштастыру білуіміз керек. Қазақстандағы өзге ұлт өкілдері өздеріне бар мүмкіншілікті жасап, барлық ұлтқа тең дәрежеде қарап отырған жұрттың Ата Заңда мемлекеттік мәртебеге ие болған тілін біліп, құрметтеуге тиіс деп ойлаймын.
Достық – адамдардың бір-біріне адал, қалтқысыз сеніп, бір мүдделі, ортақ көзқараста болатын қасиеті. Достық өзара жауапкершілік пен қамқорлықтың, рухани жақындықтың белгісі. Нағыз достық кісіге шабыт беріп, өмірде кездесетін түрлі сәтсіздіктерге мойымауға, басқа түскен қайғы мен қиыншылықты бірге көтеруге жәрдемдеседі. Дос-жарандардың мінездері әр түрлі болып келуі мүмкін. Мысалы, біреуінде қызбалық не шабандық, екіншісінде тұйықтық не жігерсіздік байқалса да, бұлар достыққа кедергі бола алмайды, қайта нағыз достық осындай кемшіліктерден арылуға көмектеседі. Сатқындық, екі жүзділік, өтірікшілік, өзімшілдік достықпен сыйыспайды. Қазақтың дәстүрлі әдеп жүйесінде достыққа үлкен көңіл бөлінеді. Халық арасында достық туралы мақал-мәтелдер жеткілікті: “Дос жылатып, дұшпан күлдіріп айтады”, “Досы жақсының, өзі де жақсы”, “Дүниеде адамның жалғыз қалғаны — өлгені, қайғының бәрі соның басында”. Достыққа қарама-қарсы ұғым — қастық пен күншілдік. Мұндай сезімге ерік алдырғандар басқаның қуаныш-қызығын, ырыс-бағын көтере алмайды, дос дегеннің не екендігін білмейді. Дұрыс дос таңдай білу — өмірлік мақсаттардың бірі; Саясаттанудағы Достық ұғымы мемлекеттер арасындағы саяси, экономикалық, мәдени мүдде тұрғысынан ынтымақтастық орнату шараларын бейнелеу үшін қолданылып жүр. Достык-ен адал сезим
Біріншіден тіл үйренуді балабақшада дұрыс жолға қою керек.
Екіншіден, үйренген тілді дамытатын орта қажет. Біз мектепте үйренген тілді көшеде өз замандастарымызбен бірге жүргенде тереңдете түстік. Сөйтіп,, қазақ тілінің қолданыс аясын кеңейттік. Егер ондай жағдай болмағанда, үйренген тілді ұмытып қалуымыз да мүмкін еді. Менің үйренген тілді дамытатын орта керек дегенім сондықтан.
Үшіншіден, қазір қазақ тілін үйрену жөнінде әртүрлі әңгімелер айтылып қалады. Әсіресе әдістеме, көрнекіліктер жоқ деген сөзді жиі естиміз. Шынына келсек, бұл сылтау ғана. Ұмтылған адамға, ізденген талапкерге мүмкіндік бар. Айталық, ағылшын, түрік тілін үйрету әдістемелерін қолдана отырып жасаған дүниелер аз емес. Тек соны тиімді пайдалану керек.
Бір сыныпта оқыған оқушылардың бәрі бірдей қазақ тілін неге меңгермейді деген сұраққа, оның бәрі ата-анаға байланысты деп ойлаймын. Ұрпағының Отанға деген сүйіспеншілігін тудыра алмаса еліне деген патриоттық сезімін оятпаса, ол баланың мемлекеттік тілді білуге ынтасы арта ма? Сондықтан да біз тіл үйретуді тәрбиемен ұштастыру білуіміз керек. Қазақстандағы өзге ұлт өкілдері өздеріне бар мүмкіншілікті жасап, барлық ұлтқа тең дәрежеде қарап отырған жұрттың Ата Заңда мемлекеттік мәртебеге ие болған тілін біліп, құрметтеуге тиіс деп ойлаймын.
Достык-ен адал сезим