Осман империясы (осм. دولت عالیه عثمانیه — Devlet-i Âliyye-i Osmâniyye, Ұлы Осман мемлекеті) — Еуропа, Азия және Африка құрлықтарында орналасқан ортағасырлық көпұлтты мемлекет.
Мемлекет XV-XVII ғасырларда үш құрлыққа (Еуропа, Азия, Африка) жайылып, оңтүстік-шығыс Еуропа, Таяу Шығыс және Солтүстік Африканың басым бөлігін билеген; батыстағы Марокконың Атлант жағалауынан шығыстағы Парсы шығанағының жағалауына дейін, солтүстіктегі Украинадан оңтүстіктегі Сомалиға дейінгі аймақты қамтып жатқан[1].
Бұл мемлекет алты ғасыр бойы Батыс пен Шығыстың қарым-қатынас жасасуының бел ортасында болып келді. Құдіретінің шарықтау шыңында Османлы мемлекеті 42 уәлияттардан тұрып, оған бағынышты Валахия, Молдова және Трансильвания князьдіктері оған алым-салық төлеп отырды. Бүгін Ыстамбұл (түр. İstanbul) деген атпен белгілі Константиние (осм. قسطنطينيه — Konstantîniyye) қаласын өзінің елордасына айналдырған Османлы мемлекетін көп жағынан бұрынғы жерортатеңіздік өркениеттердің, атап айтқанда Рим империясының және Шығыс Рим империясының ислами мұрагері деп атауға болады. Османлылар да өздерін Ежелгі Рим мен Ислам мәдениетінің жалғастырушылары деп, яғни «мәдениеттердің бірігуі» арқылы «бүкіләлемдік мемлекеттің» билеушілері ретінде қарастырды[2].
Баяғыда бір жетім бала болыпты. Жетім бала ата-атанасынан 10 жасында жол апаты кесірінен айырылған еді. Көп қайғырды, себебі отбасыдағы жалғыс бала болған еді. Күндердің бір күнінде бала өзінің достарымен бірге серуендеп жүрген кезде алдынан бір адам шығыпты. А ң есімін атап, дереу артынан жүргенін талап етіпті, бала не істерін білмей, артқа қаша бастапты. - Мен сені ата-анаңа жеткізем,- деп айттым бөтен адам. Бала қорыққаны соншалық түнде ұйықтай алмапты. Түн өтті, бала танертең бірақ ұйықтай алыпты. Түсіне ата-анасы кіріпті: -Балам, балам деп шақырып жатқан анасын көріп ол таң қалды. -Әй, ұйықтац бересің бе?- деген әжесінің дауысы құлағына ұрды.
Осман империясы (осм. دولت عالیه عثمانیه — Devlet-i Âliyye-i Osmâniyye, Ұлы Осман мемлекеті) — Еуропа, Азия және Африка құрлықтарында орналасқан ортағасырлық көпұлтты мемлекет.
Мемлекет XV-XVII ғасырларда үш құрлыққа (Еуропа, Азия, Африка) жайылып, оңтүстік-шығыс Еуропа, Таяу Шығыс және Солтүстік Африканың басым бөлігін билеген; батыстағы Марокконың Атлант жағалауынан шығыстағы Парсы шығанағының жағалауына дейін, солтүстіктегі Украинадан оңтүстіктегі Сомалиға дейінгі аймақты қамтып жатқан[1].
Бұл мемлекет алты ғасыр бойы Батыс пен Шығыстың қарым-қатынас жасасуының бел ортасында болып келді. Құдіретінің шарықтау шыңында Османлы мемлекеті 42 уәлияттардан тұрып, оған бағынышты Валахия, Молдова және Трансильвания князьдіктері оған алым-салық төлеп отырды. Бүгін Ыстамбұл (түр. İstanbul) деген атпен белгілі Константиние (осм. قسطنطينيه — Konstantîniyye) қаласын өзінің елордасына айналдырған Османлы мемлекетін көп жағынан бұрынғы жерортатеңіздік өркениеттердің, атап айтқанда Рим империясының және Шығыс Рим империясының ислами мұрагері деп атауға болады. Османлылар да өздерін Ежелгі Рим мен Ислам мәдениетінің жалғастырушылары деп, яғни «мәдениеттердің бірігуі» арқылы «бүкіләлемдік мемлекеттің» билеушілері ретінде қарастырды[2].
Объяснение:
мыны
Күндердің бір күнінде бала өзінің достарымен бірге серуендеп жүрген кезде алдынан бір адам шығыпты. А ң есімін атап, дереу артынан жүргенін талап етіпті, бала не істерін білмей, артқа қаша бастапты.
- Мен сені ата-анаңа жеткізем,- деп айттым бөтен адам.
Бала қорыққаны соншалық түнде ұйықтай алмапты. Түн өтті, бала танертең бірақ ұйықтай алыпты. Түсіне ата-анасы кіріпті:
-Балам, балам деп шақырып жатқан анасын көріп ол таң қалды.
-Әй, ұйықтац бересің бе?- деген әжесінің дауысы құлағына ұрды.