Талғаулықты (Разделительные союзы): (біресе, не, немесе, я, яки, бірде, не болмаса, әлде, кейде, (или, иногда, то, однажды, либо). Күн біресе жауады, біресе ба-сылады (Дождь то шел, то переставал). Бүгін киноға не мен барамын, не сен барасың (В кино сегодня либо я пойду, либо ты пойдешь).
Себеп-салдар салалас (причинно-следственные): сондықтан, сол себепті, сөйтіп, сонымен, өйткені, себебі шылаулары арқылы байланысады. Менің кім екенімді Жұмабайға әкесі айтып берді, сондықтан ол менен қымсынбай сөйледі.
Кезектес (разделительный) - бірде, біресе, кейде шылаулары арқылы байланысады. Ел іші сапырласып жатқан әскер: біресе қызыл келеді, біресе ақтың әскері келеді.
Қазақ халқының бойындағы жомарттық пен дархандық қасиеттер қонақжайлық дәстүрінен айқын көрінеді. Қазақ халқы қашанда қонағын құшақ жая қарсы алатын, бар тәттісін қонағына ұсынатын халық ретінде танылған.
Адамдарды бір - бірінен бөлмей, жылы пейіл мен ыстық ықылас, құрмет таныту - қонақжайлылықтың белгісі. Қазақ халқының бұл қасиеті әрдайым шетелдік қонақтарды таң қалдырады, себебі біздің мәдениетімізде"қонақасы", "қонақ кәдесі" деген ұғымдар бар. Ерте заманнан бері жолға шығушы кез келген ауылда тоқтап, дәм татып, демала алады. Әр қонақтың өз еншісі бар есептелген. "Қонақпен бірге құт, береке келеді" деп сенген. Үйге келген қонаққа ең болмаса нан ауыз тигізбей шығармаған.
Талғаулықты (Разделительные союзы): (біресе, не, немесе, я, яки, бірде, не болмаса, әлде, кейде, (или, иногда, то, однажды, либо). Күн біресе жауады, біресе ба-сылады (Дождь то шел, то переставал). Бүгін киноға не мен барамын, не сен барасың (В кино сегодня либо я пойду, либо ты пойдешь).
Себеп-салдар салалас (причинно-следственные): сондықтан, сол себепті, сөйтіп, сонымен, өйткені, себебі шылаулары арқылы байланысады. Менің кім екенімді Жұмабайға әкесі айтып берді, сондықтан ол менен қымсынбай сөйледі.
Кезектес (разделительный) - бірде, біресе, кейде шылаулары арқылы байланысады. Ел іші сапырласып жатқан әскер: біресе қызыл келеді, біресе ақтың әскері келеді.
Қазақ халқының қонақжайлылығы
Қазақ халқының бойындағы жомарттық пен дархандық қасиеттер қонақжайлық дәстүрінен айқын көрінеді. Қазақ халқы қашанда қонағын құшақ жая қарсы алатын, бар тәттісін қонағына ұсынатын халық ретінде танылған.
Адамдарды бір - бірінен бөлмей, жылы пейіл мен ыстық ықылас, құрмет таныту - қонақжайлылықтың белгісі. Қазақ халқының бұл қасиеті әрдайым шетелдік қонақтарды таң қалдырады, себебі біздің мәдениетімізде"қонақасы", "қонақ кәдесі" деген ұғымдар бар. Ерте заманнан бері жолға шығушы кез келген ауылда тоқтап, дәм татып, демала алады. Әр қонақтың өз еншісі бар есептелген. "Қонақпен бірге құт, береке келеді" деп сенген. Үйге келген қонаққа ең болмаса нан ауыз тигізбей шығармаған.