Қояндардың негізгі адам өміріндегі пайдасы – терісі. Терісінен бас киімдер, тон немесе ішіктер тігіледі. Қыстың күні қоян терісінен тігілген киімдер өте жылы болады. Қоян терісінен тігілген бас киімдер адамның бас сүйектерін суықтан қорғай алады. Қояндар жылына терісін ауыстырып отырғандықтан, адамдар терісінің түрлерін таңдай алады[1].
Қояндардың негізгі адам өміріндегі пайдасы – терісі. Терісінен бас киімдер, тон немесе ішіктер тігіледі. Қыстың күні қоян терісінен тігілген киімдер өте жылы болады. Қоян терісінен тігілген бас киімдер адамның бас сүйектерін суықтан қорғай алады. Қояндар жылына терісін ауыстырып отырғандықтан, адамдар терісінің түрлерін таңдай алады[1].Қояндар (лат. Leporidae) – сүтқоректілердің бір тұқымдасы, 8 туысқа бөлінетін 50 түрі бар. Бұлардың ішінде тез жүгіруге, ін қазуға, жүзуге, ағашқа өрмелеуге бейімделген түрлері кездеседі. Салмағы 0,1 – 4,5 кг, дене тұрқы 12 – 75 см, Мадагаскар аралы, Оңтүстік Американың оңтүстік аймағы, Антарктидадан басқа барлық жерде таралған. Шөп, ағаш қабығын, бүршігін, бұтағын жейді. Жылына 4 рет 2 – 8 (кейде 15) көжек туады. Тұрақты іні болмайды, көжегі жүндес, бірден жүріп кететіндей жетіліп туылады, бірнеше күннен кейін өзі қоректенеді. Үй қояны ғана ін қазады, топ-топ болып тіршілік етеді. Көжегі көзі ашылмай, өте дәрменсіз, қызылшақа болып туылады. Кәсіптік маңызы бар, әуестік үшін де ауланады. Қоянның кейбір түрлері жайылымға, жеміс бағына, жас орманға үлкен зақым келтіреді. Кейбіреулері індет таратады. Қазақстанда кездесетін 3 түрі (ақ қоян, құм қоян, ор қоян) бар. Ақ қоян, негізінен, қалың қар түсетін Қостанай, Солтүстік Қазақстан, Павлодар және Ақмола облыстарындағы орманды далаларда, Қарағанды, Шығыс Қазақстан облыстарындағы таулы аймақтарда көптеп, ал Батыс Қазақстан, Ақтөбе, Алматы облыстарында сирек кездеседі[7].
Еті дәмді, балаға, қарт адамға және бауыры мен асқазаны ауыратын адамдарға пайдалы. Қояннан тері, түбіт алады. Терісі жеңіл, әдемі, жылы манто, жакет, ішік, жаға, құлақшын тігеді. Түбіттен әртүрлі тоқыма бұйымдар дайындайды. Бір ұрғашы төлдерімен қояннан жылына 1-1,5 кг түбіт алынады.
Қояндардың негізгі адам өміріндегі пайдасы – терісі. Терісінен бас киімдер, тон немесе ішіктер тігіледі. Қыстың күні қоян терісінен тігілген киімдер өте жылы болады. Қоян терісінен тігілген бас киімдер адамның бас сүйектерін суықтан қорғай алады. Қояндар жылына терісін ауыстырып отырғандықтан, адамдар терісінің түрлерін таңдай алады[1].
Қояндардың негізгі адам өміріндегі пайдасы – терісі. Терісінен бас киімдер, тон немесе ішіктер тігіледі. Қыстың күні қоян терісінен тігілген киімдер өте жылы болады. Қоян терісінен тігілген бас киімдер адамның бас сүйектерін суықтан қорғай алады. Қояндар жылына терісін ауыстырып отырғандықтан, адамдар терісінің түрлерін таңдай алады[1].Қояндар (лат. Leporidae) – сүтқоректілердің бір тұқымдасы, 8 туысқа бөлінетін 50 түрі бар. Бұлардың ішінде тез жүгіруге, ін қазуға, жүзуге, ағашқа өрмелеуге бейімделген түрлері кездеседі. Салмағы 0,1 – 4,5 кг, дене тұрқы 12 – 75 см, Мадагаскар аралы, Оңтүстік Американың оңтүстік аймағы, Антарктидадан басқа барлық жерде таралған. Шөп, ағаш қабығын, бүршігін, бұтағын жейді. Жылына 4 рет 2 – 8 (кейде 15) көжек туады. Тұрақты іні болмайды, көжегі жүндес, бірден жүріп кететіндей жетіліп туылады, бірнеше күннен кейін өзі қоректенеді. Үй қояны ғана ін қазады, топ-топ болып тіршілік етеді. Көжегі көзі ашылмай, өте дәрменсіз, қызылшақа болып туылады. Кәсіптік маңызы бар, әуестік үшін де ауланады. Қоянның кейбір түрлері жайылымға, жеміс бағына, жас орманға үлкен зақым келтіреді. Кейбіреулері індет таратады. Қазақстанда кездесетін 3 түрі (ақ қоян, құм қоян, ор қоян) бар. Ақ қоян, негізінен, қалың қар түсетін Қостанай, Солтүстік Қазақстан, Павлодар және Ақмола облыстарындағы орманды далаларда, Қарағанды, Шығыс Қазақстан облыстарындағы таулы аймақтарда көптеп, ал Батыс Қазақстан, Ақтөбе, Алматы облыстарында сирек кездеседі[7].
Объяснение:
міне жауап
Объяснение:
Еті дәмді, балаға, қарт адамға және бауыры мен асқазаны ауыратын адамдарға пайдалы. Қояннан тері, түбіт алады. Терісі жеңіл, әдемі, жылы манто, жакет, ішік, жаға, құлақшын тігеді. Түбіттен әртүрлі тоқыма бұйымдар дайындайды. Бір ұрғашы төлдерімен қояннан жылына 1-1,5 кг түбіт алынады.