Бесік - жаңа туылған бала үшін, қасиетті мүлік, алтын ұя болып есептеледі. Қазақ халқында бесікте тербелмеген адам жоқ. Қазіргі коляскалардан қарағанда, бесіктің пайдасы әлде қайда көп. Атам қазақ баланы босқа бесікте тербетпеген. Ал туылған баланы бесікке салу - қазақ халқы үшін мәртебелі, қасиетті дәстүр болып есептеледі. Қазақтар балаларын бесікке жатқан кезінен бастап тәрбиелейтін. Баланың денесі түзу болып өсуіне бесіктің пайдасы көп. Бала шошып, қорқақ болмауы үшін, қазақтар ертеде бүркіттің, қасқырдың, үкінің тұяқтарын бесіктің басына іліп қоятын.
Баланы бесікке салу – салтанатты рәсім. Бұл рәсімді жасау үшін, арнайы Бесік тойы өткізіледі. Бесік той, бала қырқынан шықан кезде жасалынады. Осы тойға баланың атасы, әжесі, ағалары, әпкелері, нағашылары, басқа да алыс туыстары, көршілері жиналады. Келген адамдар өздерімен бірге сыйлық, және шашу ретінде кәмпит және де т.б заттар алып келеді. Баланың нағашылары келген кезде, бесікті жасап, сыйлық ретінде алып келеді. Келген ақсақалдар дастарханға отырмай жатып, бата жасайды. Дастарханға ішімдік койылмайды. Тек қана қымыз, шұбат, шәй, айран қойылады. Кейін отырыс басталады. Отырыста ән, жыр, әңгіме айтылады. Тойбастар таратылады. Біздің уақытта тойбастарға арнайы қолдан жасалған тойбастарды, фотомозайкаларды, қолдорбаларды, авторлық қуыршақтарды сыйлық ретінде берсе болады. Кейіннен ақ жаулықты әжелер, баланың анасына, баланың күтіміне, тәрбиесіне байланысты, неше түрлі кеңестер айтады. Отырыстан кейін, баланы бесікке салу рәсімі басталады.
Жастық шақ, балалық бал дәурен – адамзат өмірінде маңызды рөл атқаратын, шаттыққа, қайрат-жігерге толы кезеңі. Сонымен қатар, осы жастық дәурен – ұмытылмайтын, алар орны ерекше, нағыз даналықты меңгеруге арналған уақыт. Ал, балалық шақ оны айтпаса да белгілі.
А қ шақ, жастық шақ, орта жас және кәрілік кезең орын алады. Солардың ішіндегі ең бір ерекшесі әрі мәңгі естен кетпейтіні ол – жастық шақ. Жас күніңдегі өмірің қиялға толы. "Жастық - жалын, кәрілік - көмір", - деп бекер айтпаған-ды.
Бесік - жаңа туылған бала үшін, қасиетті мүлік, алтын ұя болып есептеледі. Қазақ халқында бесікте тербелмеген адам жоқ. Қазіргі коляскалардан қарағанда, бесіктің пайдасы әлде қайда көп. Атам қазақ баланы босқа бесікте тербетпеген. Ал туылған баланы бесікке салу - қазақ халқы үшін мәртебелі, қасиетті дәстүр болып есептеледі. Қазақтар балаларын бесікке жатқан кезінен бастап тәрбиелейтін. Баланың денесі түзу болып өсуіне бесіктің пайдасы көп. Бала шошып, қорқақ болмауы үшін, қазақтар ертеде бүркіттің, қасқырдың, үкінің тұяқтарын бесіктің басына іліп қоятын.
Баланы бесікке салу – салтанатты рәсім. Бұл рәсімді жасау үшін, арнайы Бесік тойы өткізіледі. Бесік той, бала қырқынан шықан кезде жасалынады. Осы тойға баланың атасы, әжесі, ағалары, әпкелері, нағашылары, басқа да алыс туыстары, көршілері жиналады. Келген адамдар өздерімен бірге сыйлық, және шашу ретінде кәмпит және де т.б заттар алып келеді. Баланың нағашылары келген кезде, бесікті жасап, сыйлық ретінде алып келеді. Келген ақсақалдар дастарханға отырмай жатып, бата жасайды. Дастарханға ішімдік койылмайды. Тек қана қымыз, шұбат, шәй, айран қойылады. Кейін отырыс басталады. Отырыста ән, жыр, әңгіме айтылады. Тойбастар таратылады. Біздің уақытта тойбастарға арнайы қолдан жасалған тойбастарды, фотомозайкаларды, қолдорбаларды, авторлық қуыршақтарды сыйлық ретінде берсе болады. Кейіннен ақ жаулықты әжелер, баланың анасына, баланың күтіміне, тәрбиесіне байланысты, неше түрлі кеңестер айтады. Отырыстан кейін, баланы бесікке салу рәсімі басталады.
Объяснение:
Жастық шақ, балалық бал дәурен – адамзат өмірінде маңызды рөл атқаратын, шаттыққа, қайрат-жігерге толы кезеңі. Сонымен қатар, осы жастық дәурен – ұмытылмайтын, алар орны ерекше, нағыз даналықты меңгеруге арналған уақыт. Ал, балалық шақ оны айтпаса да белгілі.
А қ шақ, жастық шақ, орта жас және кәрілік кезең орын алады. Солардың ішіндегі ең бір ерекшесі әрі мәңгі естен кетпейтіні ол – жастық шақ. Жас күніңдегі өмірің қиялға толы. "Жастық - жалын, кәрілік - көмір", - деп бекер айтпаған-ды.