Пайдаланып, диалог құрыңдар.
Қазақтың көрнекті жазушысы Ғабит Мүсірепов 1902 — 1985 жылдар аралығында өмір
сүрді.
Кемеңгер жазушының «Қазақ солдаты» деп отырғаны — Қайырғали Смағұлов — өмірде
болған адам. Ол – Ұлы Отан соғысында асқан ерлік көрсеткен батыр.
Шығарма кейіпкерлері: Қайрош, Шеген, Бораш,
Оқиға орны – Гурьев (Атырау) қаласы.
Әңгіменің басталуы: Зытып келем... зытып келем... Артыма қарай беретінім — қорқып
келемін...
Қайрош ауылынан неге қашты?
Қалаға келуіне не себеп болды?
Қалада кімдермен кездесті?
Шеген Қайрошқа қандай қамқорлық жасады?​

Магжан жумабаев - замечательный казахский писатель, поэт, публицист, один из основателей новой казахской . его стихам, поэмам, рассказам присущ обостренный трагизм, выражающий чувство ответственности перед народом и вытекающее из него обращение к истокам и переломным моментам . в то же время магжан воспринял общечеловеческое художественное и научное наследие, начиная с шекспира, пушкина, соловьева и кончая символизмом, технократизмом и шпенглером. столь распространенные в наши дни экзистенциальные мотивы довольно явственно просматриваются в его творчестве. после долгих лет замалчивания магжан жумабаев открылся нам заново.  магжан бекенулы жумабаев родился 25 июня 1893 года в урочище сасыккуль сарыайгырской волости петропавловского уезда. умер 19 марта 1938 года в алма-ате. магжан происходил из зажиточной семьи, его отец бекен был бием, волостным . с четырех лет он начинает изучать восточные языки и . ранние стихи магжана не сохранились. арабский, персидский и турецкий языки он продолжает осваивать в медресе бегишева в кзыл-орде, получив там среднее мусульманское образование. в 1910 году он поступает в медресе галия, высшее мусульманское заведение в городе уфе. но по совету преподавателя галымжана ибрагимова, ставшего классиком татарской , магжан ищет другие пути пополнения образования. при содействии ибрагимова в 1912 году в казани впервые выходят в печати произведения юного магжана. в этот же период при наставничестве со стороны миржакипа дулатова и ахмета байтурсынова он изучает язык, знакомится с и европейской , сотрудничает с газетой "казах". магжан поступает в 1913 году в омскую учительскую семинарию. в годы, проведенные в омске, магжан принимает активное участие в создании общества "бирлик" ("единство"), редактирует его рукописный журнал "". в целом же, как поэт жумабаев - мастер интимной лирики. он боготворит дар любви как неземное счастье и радость. он живописует саму страсть, ее яркую вспышку и бурное течение. такие его стихотворения как "мое желание", "и меня ты, смерть, убаюкай", "люблю", "эй, сарсембай", "темная буревая ночь" составили сокровищницу казахской поэзии. отдавая дань символизму, магжан подобно другим представителям этого направления сделал много полезного для развития .  наследие магжана жумабаева выдержало испытание временем, оно органически вошло в казахской поэтической культуры, составив наряду с творчеством других классиков ее неотъемлемую часть. 

Ана жайлы ойыңды, айтып тауса алу мүмкін емес. Әркімнің өз анасына деген махаббаты шексіз. Мен де анамның маған сыйлаған мәнді өмірі үшін алғысымды айта отырып, өз ойымды аз да болса жеткізгім келеді.
Ана! Ана! Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш қана әріптен тұратын «ана» сөзінің астарында ұшан теңіз ой жатыр. Ана — әрбір а үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз. А алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. Адамның аузынан шығатын ең алғаш сөзі де – «ана». Міржақып Дулатов ағамыз айтқандай, бізді сүйетұғын, күйетұғын, әрқашан қамымызды ойлап жүретұғын абзал жанды адам, бұл – ана. Алдыңа қойған мақсатыңа жетуің үшін ана жанын қиюға да дайын. Ана баласының үлгілі азамат боп өсуі үшін бар күшін салып, тер төгеді. Ананың махаббатына, құдіретіне тамсанған талай ақын әнін арнап, жырын жазып, талай жазушы қалам тербеген.
«Анаңды меккеге үш арқалап барсаң да, қарызын өтей алмайсың» деген дана қазақ халқы. Шынында да, осыншама қиналып, көз жасын төге жүріп, бізді өсірген анаңа қолыңнан келгеніңнің бәрін істесең де, оның бәрі анаңның түн ұйқысын төрт бөлген бір күніндей ғана. Өз парызыңды өтеу, бұл – ана алдындағы парызды өтеу.Қаншама байлық иесі болсаң да, әлемге әйгілі адам болсаң да, анаңды, оның саған жасаған жақсылығын ұмытпау – сенің өмір бойындағы борышың. Қай адам қолынан келген сый – құрметін жасамады десеңші, шіркін! Бірақ соның бәрі анаңның бір ауыз жылы сөзіне де жетпейді. Дүниенің нұры, өмірдің гүлі, қызықтың қызығы – ананың қолында. Ана бір қолымен бесік тербетсе, екінші қолымен әлемді тербетеді. 
Қорыта айтқанда, барлық адам ана алдындағы парызын өтеп, ақ сүтін ақтап, ананың шашына ақ түсірмей, тек осы киелі жандардың бақытты болуын ойлау керек. Себебі ең бақытты адам – анасы бар адам. Жер бетіне жақсылық нұрын себетін аналарымыз аман болсын!