по тексту надо ответить на вопросы бі, қолео Мен жақында Джеймс Лейн Алленнің «Дәл бүгінгі күннен бастап...» деген тамаша бағдарламасымен таныстым. Ол өмірін жақсарту әр адамның өз қолында екенін айтады. Адам алдына нақты мақсат қойса, ол бәрібір соған жетеді. Бұл туралы ғалым былай деп жазыпты: «А өзінің айналасына, басқаларға деген көзқарасын, ниетін өзгертсе, олардың да бұған деген қатынасы өзгереді. Адам өзінің ой-пікірін, ниетін өзгертсе, оның өмірі де өзгереді. Яғни, тағдырымыз өз қолымызда. Сондықтан да өз бақытымыз үшін өзіміз күресейік. Сіздерге өз бағдарламамды ұсынамын. Сонымен, бүгіннен бастап «Мен бақыттымын» деген сөзді басшылыққа аламын; - бүгіннен бастап мен өзімнің ой-өрісімді, білімімді кеңейтемін. Ой қозғауға күш беретін кітаптар оқимын; бүгіннен бастап барлық адамға достық ниетпен қараймын. Адамдармен дауыс көтермей сөйлесемін, ешкімді сынамауға, ешкімге жөнсіз тиіспеуге тырысамын; қарым-қатынас әдебін сақтаймын; - бүгіннен бастап мен өз істерімді жоспарлап, күн сайын не істейтінімді жазып отырамын; ерік-күшімді тәрбиелеймін қолға аламын; Бәріміз осы бағдарламаны берік ұстансақ, өміріміз жақсарып, айналадағы адамдармен қарым-қатынасымыз ізгілікке, сүйіспеншілікке құрылатын болады». Маған бұл бағдарлама ой салды. Оны достарыма көрсеттім. Бағдарлама достарыма да өте ұнады. Бағдарламада адамның тағдырында тілдің үлкен рөл атқаратынын көрсетілген. Мен бұл бағдарламаның тіл үйренуге де көмегі болатынына сенемін.

Ғабит Мүсірепов 1902 жылы Солтүстік Қазақстан облысының Жамбыл ауданында кедей шаруаның отбасыда дүниеге келген. 1923-1926 жылдары Орынбор қаласындағы жұмысшы факультетіне оқуға түседі, оны бітірісімен Омбыдағы ауылшаруашылық институтында бір жыл оқыды. Жазушының әдеби-шығармашылық еңбегі 20-жылдардың аяқ шенінен басталады. Оның жазушы болып қалыптасуына Пушкин, Лермонтов, Гоголь, Крылов, Чехов, Толстой, Салтыков-Щедрин сияқты орыс классиктерінің шығармалары ықпал етті. Жазушы жиырмадан астам әңгіме, хикаяттар-"Қос шалқар","Талпақ танау","Ана туралы новеллалар" т.б., ондаған пьесалар-"Қыз Жібек","Қозы Көрпеш-Баян сұлу","Амангелді" т.б., қара сөзбен жазылған"Кездеспей кеткен бір бейне" поэмасын жазды.

Қазақ халқының ұлттық болмыс-бітімінің бір өзгешелігі –дастархан жайып, кімді болса да адал көңілмен қарсы алатын кең пейілдігінде,  меймандостығында. Қазақ үйіне келген адамға дастархан жайып, қонақжайлылық ниет білдірмеген адамды «қазанын қара суға малып отырғандай» деп кемсітетін болған. Сондықтан да қазақ халқы танысын, танымасын үйіне бас сұққан адамға «Қырықтың бірі – Қыдыр» деп қарап, дастархан жайып, барын оның алдына қойған.

Қазақ – намысшыл халық. Қонақтан тамақ үшін ақы алу деген оның әдетінде мүлдем жоқ. Бұл көргенсіздік саналып, ырымға жаман деп есептелген. Расында да қазақ «дастарханы қурап тұр» дегізбеу үшін, өзінің ең дәмді асын қонағына сақтап отырады да, реті келгенде, оны дастарханға қояды. Қазақтың ұзақ сақталып, тек қонақ келгенде ғана дастарханға салатын сыйлы асы – сүрленген ет, қазы, шұжық, жент, құрт, қарынға салынып сақталған сары май, тәтті, тары, қант, шай, өрік-мейіз т.б. «Қонақ асы – қазақтың бөлінбеген еншісі» деген сөз бұрынғыдан қалған. Ерулік, қымызмұрындық, сірге мөлдіретер, соғым басы, көңіл шайы, келін шайы т.с.с. бас қосулардың мақсаты, тілек мүдделері қазақтың меймандостық ниетінен туындаған.

Қазақ – қонақжай халық., көңіл табуға шебер, дос жинауға құмар. Қазақта келген қонақты «құдайы қонақ»,  «сый қонақ», «арнайы қонақ» деп түрліше атаған. Бұлардың қайсысына болмасын, қазақ, ең алдымен, мал сойып, қан шығарған. Дастарханның қадірлі асы жаңа сойылған малдың бас-сирағы деп есептелген. Өте қадірлі адамға қазақтар тай да сойған.