Во все времена патриотом называли человека, который любит свой народ и свою родину несмотря ни на что. В современном же понимании патриотом можно назвать человека, который переживает чувство любви к своему Отечеству и готов идти ради него на жертвы (в том числе и пожертвовать своими интересами). Это чувство и принято называть чувством патриотизма. То есть простыми словами патриотизм можно охарактеризовать как любовь к родине и к своему народу. Как правило, роль патриотизма значительно усиливается в военные годы. Различные патриотические лозунги можно увидеть как раз в те года, которые соответствуют тому или иному событию, связанному с войной. Так, например, можно взглянуть на польский плакат 1920 года, где изображены люди, взявшиеся за оружие с целью предотвращения вторжения советских войск. На данном плакате изображена надпись «Эй, кто поляк, в штыки!» Такие плакаты можно найти у каждой страны, ведь патриотизм знаком едва ли не каждому народу. Именно в военное время патриотизм проявляет себя наиболее ярко, ведь надвигающаяся угроза пробудить в каждом гражданине смелость и решительность, желание защитить родную страну. Ярким примером патриотизма является также борьба с фашизмом советского народа, который не сдался врагу даже при его угрожающий мощи. При этом следует отметить, что в Советском Союзе патриотизм имел крайне важное значение и пропагандировался повсеместно. Сейчас пропаганда патриотизма также является важной частью социальных программ многих стран мира. Таким образом, можно сказать, что настоящий патриот - это человек, который ценит и любит свою родину, народ, язык, историю, гордится своей культурой, достижениями народа, ценит и бережет природу своей страны. При этом не следует путать патриотизм и экстремизм. Ведь патриот вовсе не должен быть агрессивным по отношению к другим народам, но должен оберегать и защищать свой народ и страну. Мы рекомендуем прочитать также статью по теме: Что значит быть патриотам
Ұлан байтақ даланы мекен еткен ата бабамыз тек қана малдың тісіне ерумен өмір сүріп қоймаған. Көңіл құмарын қандыру үшін неше түрлі қызықты істер таба білген. Сондай қызықтың бірі аңшылық болып табылады. Жүйрік ат, қыран бүркіт, алғыр қаршыға, құмай тазы, айлалы сұңқар, болат қақпан, түзу мылтық сияқтылардың әрқайсысы ерекше сырға толы. Сол сырлары арқылы көптеген жанды аңшылық қызметке еліктіре білген. Тек еліктіріп қана қоймай, ер жігіттердің сенімді серігіне айналып, қиналған сәтте көмекшісі де бола алған. Сондықтан да халқымыздың тіршілік салтындағы қысқа күнде қырық алып қоржын толтырып, "үйірімен үш тоғыз" олжа байландырар, ең сүйікті кәсібі осы - аңшылық. Сонымен қатар аңшылықтың, саятшылықтың ерекше жақсылықтары да бар. Ол кімді болса да салқын сабырға, жан семіртер көңілділікке баулып, ерік күші мен дене күшінің бір-бірімен үйлесім табуына әсер етеді. Сол себептен ата-бабаларымыздың аңшылықты кәсіп ретінде ғана емес, өнер ретінде санауының үлкен мәні бар. Қазақ арасында аңшылықтың кең тараған танымал түрі - аңды бүркітпен аулау, бүркіт ұстап саятшы болу, аңшылыққа ден қойып, салбурынға шығу. Халқымыздың арасында жыртқыш құстардың әр түрін қолға үйрету дәстүрі болған. Солардың ішінде ең бір қасиет тұтатын қыраны - бүркіт. Қазақ аңшылары "Бүркіт" деп жыртқыш құстардың ішіндегі аса тектісін, адам қолына тез үйренуге бейім естісін атаған.
Сонымен қатар аңшылықтың, саятшылықтың ерекше жақсылықтары да бар. Ол кімді болса да салқын сабырға, жан семіртер көңілділікке баулып, ерік күші мен дене күшінің бір-бірімен үйлесім табуына әсер етеді. Сол себептен ата-бабаларымыздың аңшылықты кәсіп ретінде ғана емес, өнер ретінде санауының үлкен мәні бар.
Қазақ арасында аңшылықтың кең тараған танымал түрі - аңды бүркітпен аулау, бүркіт ұстап саятшы болу, аңшылыққа ден қойып, салбурынға шығу.
Халқымыздың арасында жыртқыш құстардың әр түрін қолға үйрету дәстүрі болған. Солардың ішінде ең бір қасиет тұтатын қыраны - бүркіт.
Қазақ аңшылары "Бүркіт" деп жыртқыш құстардың ішіндегі аса тектісін, адам қолына тез үйренуге бейім естісін атаған.