Родной язык-казахский язык эссе эссе надо​

Арыслан мен Дамир сабақтан қайтып келе жатыр.
-Арыслан, сен білесің бе, менің атам еңбек ардагері?
-Еңбек ардагері деген кім?
-Меніңше, соғыс ардагері сияқты шығар?
-Мен олай ойламаймын...
-Арыслан ендіше жүр біздің үйге, атамнан жақсылап сұрағымызға жауап алайық.
-Жүр кеттік, Дамир.
-Ата, Ата
-Асалаумағалейкум, ата! Қал-жағдайыңыз жақсы ма?
-Уағалейкумассалам, қарағым! Шүкір жақсымын. Сен осы Асылбайдың немересі емессің ба, түрің ұқсап тұр.
-Иə, ата. Мен Асылбайдың немересімін.
-Ата, еңбек ардагері деген кім?
-Еңбек ардагері-өзінің маңдай терісімен, адал еңбекпен халқына пайда келтірген адамға берілетін атақ қой.
-Сонда ол, соғыс ардагері сияқты ма?
-Екеуінің де ұқсас жері бар. Екеуі де халқы үшін тырысып, барын салады. Айырмашылығы біреуі қан майданда алысады. Екіншісі еңбек майданында.
-Ата, сіз еңбек майданында жеңіске жетіп, еңбек ардагері дегенге ие болдыңыз ғой, иə?!
-Солай, десе де болады, шырақтарым!
-сіз сонда еңбек майданында қандай қызмет атқардыңыз?
-мен егіншілікпен айналысқан дихан болып қызмет атқардым. Мол түсім алып, халқымды қуаттандырдым. Солай, еңбектің наны тəтті демекші, еңбегіме лайықты түрде марапаттады ғой. Жарайды, бастарыңды көп қатырмай сендер білім майданында алысыңдар.
-Жарайды, ата, сау болыңыз!
-Сау, болыңдар қарақтарым!

Уған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын. Біздің Қазақстан – көп ұлтты мемлекет. Бейбітшілік пен достастықта, татулықта бірге жұмыла отырып, қызметтің әр түрлі саласында қазақтар мен орыстар, татарлар мен немістер, украиндер мен кәрістер...еңбектенуде. Мен соңғы жүз жылда Қазақстан жеріне әр түрлі халықтар қоныс тепкеніне жиі ойланамын. Біздің еліміз сияқты менің ағайыным да көп ұлтты. Бірлік, ұлтаралық келісім және саяси тұрақтылық – қазақстандықтардың қалауы. Мен оны білемін. Онда татарлар да, орыстар да, қазақтар да бар. Олардың тағдырын, өмір тарихын тыңдағанда менің елім одан сайын маған жақындай түседі, оны жақсырақ түсіне бастаймын. Біздің отбасы тарихымыз мыңдаған басқа отбасылардың тарихына ұқсас. Өмірдің қиын кездерінде, ауыр жұмыстарда, өтіп жатқан күндер мен мерекелерде әр түрлі ұлт өкілдерінің пікірі қалыптасты. А ң татулығына ұмтылу әр халықтың қанында бар, әсіресе ол қазақстандықтарда ерекше дамыған. Бұл Қазақ жерінің жомарттығынан, осы өлкелерге тағдыр алып келген барлығына құшағын кең жайып, пейілін кеңге салатын Қазақ халқының мінезінен жаралған.Осында тұрушылардың барлығы Қазақ халқының тілін, тарихы мен салт-дәстүрін білуі келек. Қазақстанда тұратын барлық халықтың татулығы мен бірлігінің мәні осында. Ол байырғыкөркем Қазақстан жерінде бейбітшілікті сақтауға көмектеседі. Ал татулық – болашақта гүлденудің маңызды талабы.