қызыл кітабы деп аталады, себебі қызыл түс шын мәнінде қауіпті сигнал дегенді білдіреді. ол барлық осы қауіпке назар аударып, оның жарықтығын ескереді, бұл жағдайда ға барлық өсімдіктер мен жануарлар түрлерінің қайтыс болуымен болатын ауыр салдар туралы ескертеді.
қызыл кітабын 1966 жылы халықаралық табиғатты қорғау одағы құрған. швейцария морг қаласында сақталған. онда қамқорлық пен қорғауға мұқтаж өсімдіктер мен жануарлар туралы барлық деректер бар.
кітаптың әрбір беті өзінің түсіне ие. бұл түстер: қара, қызыл, сары, жасыл.
қара - қазірдің өзінде жойылған (теңіз сиыр, көгершіндер және басқалар).
қызыл қаупі бар түрлер (қар барысы, қызыл қасқыр, амур жолбарығы).
сары - сирек кездесетін түрлер (қызғылт фламинго, гусель).
жасыл қалпына келтірілген түрлер (өзеннің бесігі, қылшық).
Ала қанат қар — бір аумаққа жауып, бір аумаққа жаумай жерге ала түскен қар. Анжыр — қардың еріп қатуы. Қарғынға аралас қатқан қарлы мұз. Боз қырау — күзгі күні тоңазудан болатын шық. Жапалақ қар — ірі түйіршікті жапырақтап жауған қар. Жылбысқа қар — ери жауған қар. Көбік қар — жерге түскенде астыңғы қабаты ери беріп, беті көпіршіген жұмсақ қар. Күпсек қар — қалың жауған ұлпа қар. Күртік қар — беті қатқан, жаяу жүргенде ақсақ ойылатын қалың қар. Қасат қар — ұзақ жатқан қалың қар. Қиыршық қар — жентектелген түйіршік қар. Қылау — ауадағы су буынан немесе салқын тұман тамшыларынан түрлі зат бетіне, ағаш бұтақтарына қонатын мұз қабаты. Қырау — суық күзде тоңазыған дымқыл ауанып бір нәрсеге қар тәрізді ағарып қонған түрі. Қырбық қар — жұқа жауған қар. Мұздақ қар — үстін мұз торлаған, көкшіл түсгі, беті жылтыр сырғанақ қар. Омбы қар — ат бауырлайтын қалың қар. Сонар қар — алғаш жауған қалың қар. Сүрі қар — ерте түсіп ерімей, қыс бойы қалыңдаған, тозаң топырақ сіңіп беті күлгін тартқан нығыз қар. Сіреу қар — ұзақ мезгіл мызғымай жатқан аяқ бастырмас, көлік жүрісіне бөгеу қатты қалың қар. Ұлпа қар — түйіршіктері үлбіреген жеңіл үлпек қар. Үйме қар — боранды жел сырғытып, бір жерге тау-төбе үйілген қар. Үрме қар — жел үрлеп, жиынтықтаған тығыз қар.
қызыл кітабы деп аталады, себебі қызыл түс шын мәнінде қауіпті сигнал дегенді білдіреді. ол барлық осы қауіпке назар аударып, оның жарықтығын ескереді, бұл жағдайда ға барлық өсімдіктер мен жануарлар түрлерінің қайтыс болуымен болатын ауыр салдар туралы ескертеді.
қызыл кітабын 1966 жылы халықаралық табиғатты қорғау одағы құрған. швейцария морг қаласында сақталған. онда қамқорлық пен қорғауға мұқтаж өсімдіктер мен жануарлар туралы барлық деректер бар.
кітаптың әрбір беті өзінің түсіне ие. бұл түстер: қара, қызыл, сары, жасыл.
қара - қазірдің өзінде жойылған (теңіз сиыр, көгершіндер және басқалар).
қызыл қаупі бар түрлер (қар барысы, қызыл қасқыр, амур жолбарығы).
сары - сирек кездесетін түрлер (қызғылт фламинго, гусель).
жасыл қалпына келтірілген түрлер (өзеннің бесігі, қылшық).
Анжыр — қардың еріп қатуы. Қарғынға аралас қатқан қарлы мұз.
Боз қырау — күзгі күні тоңазудан болатын шық.
Жапалақ қар — ірі түйіршікті жапырақтап жауған қар.
Жылбысқа қар — ери жауған қар.
Көбік қар — жерге түскенде астыңғы қабаты ери беріп, беті көпіршіген жұмсақ қар.
Күпсек қар — қалың жауған ұлпа қар.
Күртік қар — беті қатқан, жаяу жүргенде ақсақ ойылатын қалың қар.
Қасат қар — ұзақ жатқан қалың қар.
Қиыршық қар — жентектелген түйіршік қар.
Қылау — ауадағы су буынан немесе салқын тұман тамшыларынан түрлі зат бетіне, ағаш бұтақтарына қонатын мұз қабаты.
Қырау — суық күзде тоңазыған дымқыл ауанып бір нәрсеге қар тәрізді ағарып қонған түрі.
Қырбық қар — жұқа жауған қар.
Мұздақ қар — үстін мұз торлаған, көкшіл түсгі, беті жылтыр сырғанақ қар.
Омбы қар — ат бауырлайтын қалың қар.
Сонар қар — алғаш жауған қалың қар.
Сүрі қар — ерте түсіп ерімей, қыс бойы қалыңдаған, тозаң топырақ сіңіп беті күлгін тартқан нығыз қар.
Сіреу қар — ұзақ мезгіл мызғымай жатқан аяқ бастырмас, көлік жүрісіне бөгеу қатты қалың қар.
Ұлпа қар — түйіршіктері үлбіреген жеңіл үлпек
қар.
Үйме қар — боранды жел сырғытып, бір жерге тау-төбе үйілген қар.
Үрме қар — жел үрлеп, жиынтықтаған тығыз қар.