Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.
Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.
Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.
Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)
Жаһандану-бұл біз үшін өте қауіпті әрі қорқынышты құбылыс.Өз ойым түсінікті болу үшін бір ұқсас мысал келтіре кетейін.Кешегі Кеңес үкіметі құрылғанда коллективизация деген саясат болды,соның кесірінен қаншама құндылықтарымыздан айрылдық,ал жаһандану соның өте-мөте үлкейтілген,дамытылған,обыр кескіні десем болар.Ол біздің мәдениетімізге де,әдебиетімізге де,салт-дәстүрімізге де,тіпті санамызға да мүлдем басқаша сипатта өзгерістер әкелу қауіпі бар.Жаһанданудың ең қорқыныштысы сол,біз одан тыс қала алмаймыз.Бірақ өзімізді сақтау мүмкіндігіміз бар,ол өзіміздің ұлттық құндылықтарымызға,салт-дәстүрлерімізге,тарихи мұрағаттарымызға,өзіміздің қазақи менталитетімізге барынша мұқият болу,иелік ету. Бұның бәрі жастардың қолындағы шаруа,жасы келген адамдарды ешқандай жаһандану ала алмайды.
Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.
Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.
Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.
Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)
Жаһандану-бұл біз үшін өте қауіпті әрі қорқынышты құбылыс.Өз ойым түсінікті болу үшін бір ұқсас мысал келтіре кетейін.Кешегі Кеңес үкіметі құрылғанда коллективизация деген саясат болды,соның кесірінен қаншама құндылықтарымыздан айрылдық,ал жаһандану соның өте-мөте үлкейтілген,дамытылған,обыр кескіні десем болар.Ол біздің мәдениетімізге де,әдебиетімізге де,салт-дәстүрімізге де,тіпті санамызға да мүлдем басқаша сипатта өзгерістер әкелу қауіпі бар.Жаһанданудың ең қорқыныштысы сол,біз одан тыс қала алмаймыз.Бірақ өзімізді сақтау мүмкіндігіміз бар,ол өзіміздің ұлттық құндылықтарымызға,салт-дәстүрлерімізге,тарихи мұрағаттарымызға,өзіміздің қазақи менталитетімізге барынша мұқият болу,иелік ету. Бұның бәрі жастардың қолындағы шаруа,жасы келген адамдарды ешқандай жаһандану ала алмайды.