Астана стала столицей Республики Казахстан в декабре 1997 года. Название города выбрано не случайно? в переводе на русский язык оно означает «столица» . До того, как получить это название, город именовали Акмолинском, Целиноградом и Акмолой. Город занимает территорию в 700 км? и поделен на три района: Алматинский, Есильский и Сырыаркинский. В июне 2008-го года были утверждены герб и флаг Астаны. Автором идеи является президент Республики Казахстан Нурсултан Назарбаев. В Астане действуют 2 официальных языка? казахский и русский. Здесь проживает несколько национальностей: казахи (67 %), русские (23 %), а также украинцы, татары, немцы и другие. Основными религиями являются ислам и христианство (православие) . ПриродаАстана располагается на степной равнине, а ее рельеф составляют надпойменные низменности. В городе протекает река Ишим, а также несколько ее притоков. В нескольких километрах от столицы находится множество соленых и пресных озер. Город расположен в степи, и условия для человека здесь не самые благоприятные. Часто дуют сильные засушливые ветра, и, чтобы немного защититься от них, власти решили соорудить так называемую «зеленую стену» ? специальные полосы, где выращивают деревья и другую крупную растительность. достопримечательностей города одной из главных выделяют Дворец Независимости, где расположен макет-план столицы. Также здесь проводятся различные дипломатические встречи и другие мероприятия международного уровня. Встречи подобного уровня проводятся и во Дворце мира и согласия. Одной из важнейших достопримечательностей Астаны называют резиденцию Президента Республики Казахстан («Ак-Орда» ) . Посещая Астану, непременно стоит побывать на Водно-Зеленом бульваре. Так называется пешеходная зона, где расположена Аллея поющих фонтанов. Любителям культурных объектов будет интересно посмотреть на местный Дворец искусств («Шабыт» ) и Дворец творчества школьников и молодежи. ПитаниеВ Астане насчитывается более 350 ресторанов, поэтому каждый гость города с легкостью найдет уютное место, где можно пообедать или поужинать. В столице Казахстана имеются как небольшие кофейни, так и крупные рестораны известных сетей. Таковыми являются кофейняCafe ‘La и ресторан Friday’s. Лучшими мясными блюдами в городе можно насладиться в ресторане Most. Также искусные шеф-повара этого ресторан приготовить отличные блюда международной кухни. Казахстан? это страна традиций. Они существуют практически в каждой сфере деятельности человека. Например, специфические традиции присущи казахам во время любого застолья. Иностранцам в таких случаях желательно также следовать обычаям, чтобы не обидеть хозяев дома. В городе отсутствует запрет на курение. Курить нельзя лишь в помещениях, а во всех остальных зданиях (кафе, рестораны, торговые центры) существуют специально отведенные для этого места. Переходить дорогу нужно очень внимательно, так как водители часто могут нарушать правила дорожного движения. Государственные учреждения открываются в основном в 9:00, а закрываются в 18:00. Но казахский народ не отличается особой пунктуальностью
Мектеп – балаларды бүлдіршін кезінен бастап, есейіп ер жеткенге дейін білім нәрімен сусындатар алтын ордамыз. Мектеп табалдырығына алғаш қадам басқан соң, жылы шыраймен қарсы алатын, анандай тәрбиелейтін ұстазды көресің.Қазақтың: «Мектеп –кеме, білім- теңіз» сынды мақалы бекер айтылмаса керек. Себебі сенің «МЕКТЕП» атты кемең қай жерге дейін сені жетелесе, сен де сол жерге дейін барып биік шындардан көрінерін анық. Мектеп... Бұл сөзде қаншама мағына жатыр десеңші! Ойын қуып жүріп, он бір жылдың қалай өткенін білмей де қалыппын. Артқа қарап, өткенді есіме алсам, балалық шағымның балдай тәтті кездерін көремін. Әлі де есімде... Мектеп табалдырығын аттаған кезде мен тым кішкентай болсам да, бәрі де көз алдымда тіпті кеше ғана болған сияқты. Қолымда бір шоқ гүл, жанымда ата-анам, туған-туысқандарым. Мектептің жанында толған адамдар, мұғалімдер. Өзің сияқты кішкентай қыздар мен ұлдарды көріп, таңқалған едім. Сол кезде ата-анам маған: «Сен мектепте жалғыз оқымайсың. Көрдің бе, сен сияқты балалар қандай көп, солардың ішінен сен өзіңе өте адал дос табуға тырыс», - деп атқан еді. Содан соң алғашқы ұстазымды көрдім. Осы кезден бастап мен ұстазымның арқасында мектеп туралы, мектептің не екенін, оның қандай мағына беретінін ақырындап түсіне бастадым. Сөйтіп айлар, жылдар өтті... Достарыммен болашаққа жоспар құрып жүрген кезде соңғы қоңырау да соғылды. Не қуанарыңды, не жыларыңды білмейсің. Жүрегіңде бір қорқыныш сезімі бар сияқты. Өзіңе-өзің мыңдаған сұрақтар қоясың. Ал, міне, мектепті бітірдім, енді кім боламын? Болашағым қандай болады? Қандай мамандық иесі боламын? Осы және де басқа сұрақтар мазалап еді. Ал қазір мен бұл сұрақтарға сенімді түрде жауап бере аламын. Өйткені мен Инновациялық Еуразия университетінің студентімін. Өзіммен өзім мақтанамын. Және де мектептегі ұстаздарымның болашақта мен үшін мақтанғанын қалаймын! Бұл үшін мен қолымнан келетіннің бәрін істеуім керек. Мектептен алған білімдерімді, тәрбиемді болашақта тиімді пайдаланып, үлкен нәтижеге жетемін деп ойлаймын.
Казахстан? это страна традиций. Они существуют практически в каждой сфере деятельности человека. Например, специфические традиции присущи казахам во время любого застолья. Иностранцам в таких случаях желательно также следовать обычаям, чтобы не обидеть хозяев дома. В городе отсутствует запрет на курение. Курить нельзя лишь в помещениях, а во всех остальных зданиях (кафе, рестораны, торговые центры) существуют специально отведенные для этого места. Переходить дорогу нужно очень внимательно, так как водители часто могут нарушать правила дорожного движения. Государственные учреждения открываются в основном в 9:00, а закрываются в 18:00. Но казахский народ не отличается особой пунктуальностью
Мектеп... Бұл сөзде қаншама мағына жатыр десеңші! Ойын қуып жүріп, он бір жылдың қалай өткенін білмей де қалыппын. Артқа қарап, өткенді есіме алсам, балалық шағымның балдай тәтті кездерін көремін.
Әлі де есімде... Мектеп табалдырығын аттаған кезде мен тым кішкентай болсам да, бәрі де көз алдымда тіпті кеше ғана болған сияқты. Қолымда бір шоқ гүл, жанымда ата-анам, туған-туысқандарым. Мектептің жанында толған адамдар, мұғалімдер. Өзің сияқты кішкентай қыздар мен ұлдарды көріп, таңқалған едім. Сол кезде ата-анам маған: «Сен мектепте жалғыз оқымайсың. Көрдің бе, сен сияқты балалар қандай көп, солардың ішінен сен өзіңе өте адал дос табуға тырыс», - деп атқан еді.
Содан соң алғашқы ұстазымды көрдім. Осы кезден бастап мен ұстазымның арқасында мектеп туралы, мектептің не екенін, оның қандай мағына беретінін ақырындап түсіне бастадым. Сөйтіп айлар, жылдар өтті...
Достарыммен болашаққа жоспар құрып жүрген кезде соңғы қоңырау да соғылды. Не қуанарыңды, не жыларыңды білмейсің. Жүрегіңде бір қорқыныш сезімі бар сияқты. Өзіңе-өзің мыңдаған сұрақтар қоясың. Ал, міне, мектепті бітірдім, енді кім боламын? Болашағым қандай болады? Қандай мамандық иесі боламын? Осы және де басқа сұрақтар мазалап еді. Ал қазір мен бұл сұрақтарға сенімді түрде жауап бере аламын. Өйткені мен Инновациялық Еуразия университетінің студентімін. Өзіммен өзім мақтанамын. Және де мектептегі ұстаздарымның болашақта мен үшін мақтанғанын қалаймын! Бұл үшін мен қолымнан келетіннің бәрін істеуім керек. Мектептен алған білімдерімді, тәрбиемді болашақта тиімді пайдаланып, үлкен нәтижеге жетемін деп ойлаймын.