Достық – адамдардың бір-біріне адал, қалтқысыз сеніп, бір мүдделі, ортақ көзқараста болатын қасиеті. Достық өзара жауапкершілік пен қамқорлықтың, рухани жақындықтың белгісі. Нағыз достық кісіге шабыт беріп, өмірде кездесетін түрлі сәтсіздіктерге мойымауға, басқа түскен қайғы мен қиыншылықты бірге көтеруге жәрдемдеседі. Дос-жарандардың мінездері әр түрлі болып келуі мүмкін. Мысалы, біреуінде қызбалық не шабандық, екіншісінде тұйықтық не жігерсіздік байқалса да, бұлар достыққа кедергі бола алмайды, қайта нағыз достық осындай кемшіліктерден арылуға көмектеседі. Сатқындық, екі жүзділік, өтірікшілік, өзімшілдік достықпен сыйыспайды. Қазақтың дәстүрлі әдеп жүйесінде достыққа үлкен көңіл бөлінеді. Халық арасында достық туралы мақал-мәтелдер жеткілікті: “Дос жылатып, дұшпан күлдіріп айтады”, “Досы жақсының, өзі де жақсы”, “Дүниеде адамның жалғыз қалғаны — өлгені, қайғының бәрі соның басында”. Достыққа қарама-қарсы ұғым — қастық пен күншілдік. Мұндай сезімге ерік алдырғандар басқаның қуаныш-қызығын, ырыс-бағын көтере алмайды, дос дегеннің не екендігін білмейді. Дұрыс дос таңдай білу — өмірлік мақсаттардың бірі; Саясаттанудағы Достық ұғымы мемлекеттер арасындағы саяси, экономикалық, мәдени мүдде тұрғысынан ынтымақтастық орнату шараларын бейнелеу үшін қолданылып жүр. Қазір бізге достық бұрынғыдан бетер қажет. Достық – бұл өмірдегі ешнәрсемен бағаланбайтын құндылық. Дос табу оңай, ал оны сақтау одан да қиын. Достық қатынасқа нәзіктікпен қарап, берік сақтау керек. Өйткені ол да баптауды қажет ететін нәзік өсімдік сияқты. Біздер достықты сақтау үшін жан-тәнімізбен еңбектенбеуіміз керек. Қайтарымын қажет етпей, берудің жолдарын үйрену керек. Сенім мен жарқын көңіл – достықты берік ететін тірек саналады. Өзі шынайы дос бола білген адамның достары да көп болады және жер бетінде өзін жалғыз сезінбейді.
Абай основал казахскую письменную литературу. Он в
со стороны смысловой системы стихотворения, обогащает видовой стороны. Абай октябрь
в стихотворение вошли около двадцати новых размеров.
Я встретил Абая в девять лет. Он на учебу в школу при казахском
теперь я начал изучать казахский язык. Наша Учительница — Кульшара
Касымова Абая «Зима» выучить стихотворение называется именно посетить на дому-
дай сырму.
Село Кишкенеколь на берегу есила под снежным бураном
остальные. В том же году зима была суровой суровой. Мы бывшего медицинского пункта
отырғанбыз технических регламентов комнату. Ұрғылайды окно на ветер. Немного
жестяная печь делает гу-гу. Сжатого света семерых ламп
"я и мой сын, и я, и я
Белая одежда, телосложение, белая борода,
Слепой, глухой, незнакомый живот.
Поверхность-голова-белая огранка, цвет холодный,
Трещит при нажатии на место президента.
Я читаю стихотворение Абая, что моя мама-младшая сестра алилеп-
говорят, что стихи місше. О том, что я говорю-потом узнала, Гете
«Золотая роза» как стихотворение. И, наконец, мое сознание Гете и Абай образы того еніпті